Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Αν είχα μαλλιά πας την κκελέ μου θα τα τραβούσα. Δεν γίνεται, δεν πάει άλλο!!! Πόσες φορές να έχω προβλήματα με το γ******* το Καναδέζικο ιμικρέϊσιον? Κάποιος μου έβαλεν κατάρα, ετέλειωσε! Είμαι τέσσερα χρόνια καναδά τζιαι όποτε πάω να μπώ στη χώρα κάτι συμβαίνει! Ούτε ο Ντόναλντ Ντάκ δεν έσιει έτσι τύχην. Ακούστε να δείτε....

Πρώτο έτος - The Halloumia and Foukou Incidence

Φτάνω που λέτε νέος νεούλλικος πολίτης στο αεροδρόμιο του Βανκούβερ μαζί με κάτι παρέες Κυπραίους που σπουδάζουν χρόνια δακάτω. Εγώ, μη γνωρίζοντας τι εστί και τι επιφυλάσσουν οι Αμερικές, προνόησα και έφερα φουκού ττράβελ ετίσιον (με χοντρή λαμαρίνα άμπα τζιαι τα κάρβουνα τους εν πιο δυνατά δακάτω) με σμίλες, σμιλούδες, γρίλια, μοτοράκι της παταρίας και μοτοράκι 12τάχυτο του ρεύματος. Μετά από ώρες στο ιμικρέϊσιον (τα κοπέλια περιμένωντάς με υπομονετικά) πάμεν να φκούμεν του αεροδρομιού τζιαι στα κκάστομς (τελωνεία) πετάσσετε ένας μαλακοκαύλης όπως τον κουγκά τζιαι φωνάζει μας
"where do you come from gentlemen"
"Cyprus, my friend!" λαλώ τζιαι εγώ με ένα καμάρι παντές τζιαι ήμουν παρασημοφορημένος του πολέμου της Κορέάς (μιλώ σας έξερεν που εν η Κύπρος).
"Come this way please". Εκέρτισεν το λαχείον μας. Στις βαλίτσες των κοπελιών ήβραν καμιάν 80ρκα χαλλούμια που εφέραν δώρο στους συγγενείς τους στο Βανκούβερ τζιαι αρχίσαν να τους ανακρίνουν γιατί δεν τα εδηλώσαν όταν επροσγειώθηκεν το αεροπλάνο. Μέχρι να στήσω φτιν να κρυφακούσω πιάννουν την κασιούδα με την φουκού τζιαι περνούν την που τον ανιχνευτή μετάλλων γιατί ακούσαν τες σμίλες που εκάμναν γκλινγκ γλινγκ. Η επόμενη ώρα επέρασε με εμένα να προσπαθώ να τους εξηγήσω ότι οι σμίλες δεν είναι επιθετικά όπλα και πως το μοτοράκι της φουκούς είναι για να γυρίζουν οι σμίλες. τελικά επέρασα....

Δεύτερο Έτος Α - Viva Zapata


Η μαθητική μου βίζα έληγε στις 18 του Αυγούστου. Κι εγώ προσπαθώντας πάντα να είμαι προνοητικός, την ανανεώνω από Καναδά πριν να επιστρέψω Κύπρο για το καλοκαίρι. Τελειώνει το λοιπόν το ζεστό καλοκαιράκι, κι ερωτευμένος επιστρέφω με λύπη στον Καναδά αφήνοντας πίσω μου φιλενάδα κλπ. Στις 23 Αυγούστου προσπαθώ να μπω στην χώρα όπου και ενημερώνομε ότι η βίζα μου δεν ισχύει. Τους δείχνω και εγώ το εξτένσιον μου και μου λένε πως το εξτένσιον ισχύει μόνο αν επέστρεφα στον Καναδά πριν να λήξει η προηγούμενη μου βίζα, δηλαδή πριν τις 18 Αυγούστου. Ε τζιαι ρέ ππεζεβέγκηδες γιατί δεν μου το είπετε πριν; Νο πρόπλεμ λαλώ τους, να την ξανακάμω εξτένσιον αν έσιει πρόβλημα.
"Ξέρετε, πρέπει να βγάλετε καινούρια βίζα, εξτενσιον δεν μπορείτε να βγάλετε πλέον". Αρχίζει το αίμα μου να γέρνει κούκκουλλους όπως το νερό μες την τσιαγέρα.
"Καλάν, να φκάλουμεν τζιαινούρκο. Φέρτε μου τα χαρτιά να τα συμπληρώσω".
"Καινούρια βίζα μπορείτε να βγάλετε μόνο εκτός καναδά σε κάποια από τις πρεσβείες μας"
"Μα να βουρώ Δαμασκό;" ρωτώ (η Κύπρος υπάγετε στην μέση Ανατολή, ως τζιαι οι Καναδοί επήραν μας χαπάρι.
"Όχι Κύριε, μπορείτε να πάτε στην πρεσβεία μας στο Σηάτλ, 3 ώρες δρόμο από εδώ".
"Μα καλάν ρε κουμπάρε, βίζαν για την Αμερική δεν έχω."
"Τότε θα πρέπει να επιστρέψετε πίσω, δεν μπορούμε να σας δεχτούμε".
"Ίντα ΠΡΑΜΑΝ; Τωρά πρέπει να ξαναπάω Κύπρο; Εσσιέξιξι τζι εσείς τζιαι τα τελωνεία σας!" (το τελευταίο δεν το είπα φωνακτά εννοείται γιατί θα με εττόπουζιάζαν τζιαι ύστερα θα με απελαύναν.
"Εκτός κι αν...."
"Τί, τί, τί ;" ρωτώ με αγωνία όπως την κοτζιάκαρη που θέλη να μάθει αν έφκηκεν το ΑΚΕΛ πρώτο στις εκλογές.
"Η πιο κοντινή πρεσβεία εκτός Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται στην πόλη του Μεξικού, στο Μεξικό." Φανταστείτε τωρά την σκηνή που το Snatch που πετούν που Αμερική τζιαι παν Αγγλία. Σε 18 ώρες βρίσκομαι σε αεροπλάνο της Japan Airlines, μπίζινες κκλας γιατί άλλες θέσεις δεν είσιεν, καθοδόν για Μεξικό. Που'σαι μάνα να δεις τον γιο του στη Λατινική αμερική.

Φτάνω με χίλια ζόρια στην Καναδική πρεσβεία στο Μεξικό (σχεδόν να με ληστέψουν μες το ταξί) 15 λεπτά πριν να κλείσει για το Σαββατοκυρίακο τζιαι έσιει μιαν γραμμή που δαμαί ώς το Πέκκιουγιου Μεξικανούς που θέλουν βίζα και άδεια εργασίας για τον Καναδά. "Εννά μείνω δακάτω αλώπος" σκέφτηκα τζιαι έκατσα περίλυπος με το κεφάλι σκυφτό. Ξαφνικά μια φωνή που τα μεγάφωνα φωνάζει"
"Mr. Firfiris? Mr. Firfiris por favor?" Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Πετάσσουμε σαν το ελατήριο ίσια πάνω, έσιει σσιύλλον που δεν φερμάρει έτσι, τζιαι βουρώ καζί στο παραθυρούι. Μπήγω το μικρόφωνο μες το στόμα μου σαν τζίνους που πρώτη φορά καμνουν δηλώσεις στην τηλεόραση.
"Φαβόρ, φαβόρ, εγιώ είμαι" λαλώ του με σπαστά Ισπανικά (ας εν καλά το Λόνλι Πλάνετ βιβλίο φράσεων).
"Εστά Σιπριότα;" αρωτά ο Μεξικανός πίσω που το μπούλετπρουφ γιαλλί. Παρατηρώ τον καλά καλά, απορώντας τη μπορεί να θέλει η μεξικανόφατσα τζιαι ρωτά με.
"Σι, σι σενιόρ. Σόϊ Τζιπριότα" λαλώ τζιαι εγώ.
"Kalosorises sto Mehiko City!" Επήρε μου ένα-θκυο λεπτά να συνειδητοποιήσω τι εσυνέβηκε. Πόθθεν εις τα πόθθεν ξέρει ο Μεξικανός της Καναδικής πρεσβείας ελληνικα...
"You speak Greek?"
"Σι Σενιόρ. Μαϊ φάδερ φρομ Τζίπρε..."
ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΣΠΕΡΜΑ! Ως τζιαι δακάτω οι Κυπραίοι εκάμαν το θαύμαν τους. Μεν σας τα πολυλοώ, σε 5 λεπτά εππήδησα κκιού, έκαμα την δουλειά μου, έπεια το χαρτίν μου και επέστρεφα στο ξενοδοχείο. Είχα μια εβδομάδα στην διάθεση μου μιας και η δουλειά ήταν ποσπασμένη. Όσοι σκέφτεστε να ταξιδέψετε Μεξικό στείλετε μου ή-μέϊλ να σας πω που να πάτε (και μην χάσετε εφκαιρία να δείτε την Τεοτιχουακάν).


Επόμενο ποστ: Η Οδύσσεια του Αγίου Βαλεντίνου, Πως να χάσετε και πως να βγάλετε διαβατήριο στην βουδαπέστη, και η πρόσφατη απειλή απέλασης μου (έχω 10 μέρες να φύω που τη χώρα).....μόνο στο Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"!!!