Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Σεξ, σεξ, σεξ...Όπως όλοι ξέρουμε το σεξ πουλά κι εμείς αγοράζουμε. Ο πούττος έχει βαρυτική έλξη μεγαλύτερη από μια Μαύρη Τρύπα (και γαμώ τα λογοπαίγνια) και γύρω του στηρίζεται η ανθρώπινη ιστορία. Για έναν πούττο έχασεν ο άνθρωπος τον παράδεισο, για ένα πούττο εσφαχτήκαν οι Έλληνες στην Τροία, και για ένα πούττο έχασεν ο Κλίντον την προεδρία (τζιαι μιάν τάτσαν που να μέινει γέριμη τζιαι μαύρη). Προς Θεού δεν θέλω να προσβάλω τις αναγνώστριες της στήλης, ο πούττος δέν είναι το πρόβλημα per se, αλλά μάλλον η έλλειψη αυτού. Και ιδού πως περάσαμε την εφηβεία μας...

Οι αρσενιτζοί ξυπνούσαμεν κάθε μα κάθε μα κάθε πρωϊ με τα σεντόνια τσατίρι (τζιαι νομίζω έμεινεν σε πολλούς σύστημα) τζιαι ο ευλοημένος δεν εκάθετουν με τίποτε. Μέσα στην τάξη να μεν μπορούμε να σιουρκαστούμε πας την καρέκλα, να ντρεπούμαστε να φκούμε στον πίνακα και ωρισμένες νεαρές καθηγήτριες που κολάζαν τζιαι αρχιεπίσκοπο. Ρε δώστου πάτσους, νερόν παγωμένο, τίποτε... Οτιδήποτε είσιεν καπούλια, κολωμέρκα, στήθος (μην καταντήσει και η στήλη γεμάτη αισχρότητες) ή εμύριζεν λούμα ήταν υποψήφιο για γάμημα, κάτι όπως τα τσιουάουα που όπου δουν πόδιν μάχουνται να βατέψουν. Όμως η σεξουαλική ανάπτυξη στα αγόρια έρχεται μόνη της, χωρίς την ωριμότητα χαρακτήρα. Πώς εσυμβιβάζαμεν τότε την σεξουαλικήν επιθυμίαν με την έλλειψη ωριμότητας?

α) Η μαλακία ανάγεται σε επιστήμη. Δεν θα σχολιάσω περισσότερο, θα περιοριστώ μόνο λέγοντας ότι όσο λιγότερο εκάμνετε χειραψία με αρσενικούς στο γυμνάσιο τόσο το καλύτερο.
β) Πάμεν Αγιά Νάπα. Αληθοφανείς μύθοι για νυμφομανείς Σκανδιναβές και χαλαρών ηθών Αγγλίδες στέλνουν κατα χιλιάδες τους ερωτύλους νέους στις παραλίες και τα γυμναστήρια. Οι πλείστοι επιστρέφουν παπαγάλοι (με μπόλικο υλικό για να μαλακίζουνται ώς το επόμενο Σαββατοκυρίακο) αλλά η περιστασιακή τύχη του κάθε τυχαίου περισσότερο μας πείσμωνε παρά μας αποθάρρυνε.
γ) Σκαπούλα τζιαι πορνό στο σπίτι του παρέα. Enough said! Το κατάδρομο της υπόθεσης είναι ότι λαμβάναμε τιν σεξουαλική εκπαίδευση από τα πορνόεργα αντί που το σχολείο ή την οικογένια (εδώ που τα λέμε καλλύτερα παρά να καρτερούμεν την μάνα μας να μας εξηγήσει). Τζιαι μετά αναρωτιούμαστε γιατί στην πραγματικότητα δεν μας θωρούν οι γενέτζαιες τζιαι να ππέφτουν στα γόνατα να μας εξυπηρετήσουν...
δ) Καπαρέ. ΠΑΜΕΝ ΠΑΜΕΝ! ΕΛΑ ΦΑΪΑΡΣΙΟΟΥ! ΕΛΑ Η ΝΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΕΒΟ!!! Ο Καμμούγιαρος τρίφει τα σιέρκα του ακόμα. Πουτανομπυραρίες, κατώγεια, ανώγεια, καμπαρέ κλπ χώροι προσφέρουν έναντι βαλαντίου το πολυπόθητον μ****. Η Μανχάταν, η Άβυσσος, το Νάϊτφλαϊτ, το Κρέϊζι Χορς (για όσους θέλουν Φιλιππινέζες) γίνονται τα δεύτερα σπίτια για μερικούς. Οι παραπάνω παν τζι έρκουνται έτσι γιατί εν τους διά αρκετά λεφτά ο παπάς τους.
δ) Καμνουμεν σχέση με συνομήλικη η πιό νεαρή μας. Δαμαί εν η μεγάλη κλάππα. Οι αρσενιτζοί θέλουν αποκλειστικά γαμήσι. Οι κοπέλλες (τουλάχιστον του τζαιρού μου) εθέλαν τζιαι αίσθημα τζιαι τσαλαβούττημαν γιατί ακόμα ζούσαν στον νεραϊδόκοσμο που τους έμαθεν ο παπάς και η μάμμα για πρίγκηπες και άσπρα-πράσινα άλογα και παρθενιές μέχρι γάμου. Όσες καταλαμβαίναν ότι εν πελλάρες τούτα ούλλα βαφτίζονταν αμέσως "πουτάνες τζιαι ξαπόλυτες". Το να γαμάς τότε ήταν δημόσιο γεγονός, μόνο το ΡΙΚ δεν έκαμνεν απευθείας μετάδοση. Ουαί και αλλοίμονο σε όποιαν εκάθετουν κάποιου, αμέσως μάθαινε όλος ο αντρικός πληθυσμός του σχολείου. Λόγο αντικειμενικών λόγων (να μεν έσιεις έστω αυτοκίνητο) βοούσαν τα πάρκα τις νύχτες, τα υπνοδωμάτια φίλων όταν κάμναν πάρτυ και διώχναν τους γονείς, και τα ξενοδοχεία της Ελλάδος. Το πως αποπλανούσαμεν τες κοπέλλες, μα τί λόγια, με τι υποσχέσεις για έρωτες αιώνιους κλπ για να βάλουμεν λλίον ....... δεν θα το πώ για να μεν καταντήσει πορνογράφημα. Με οι τρίσιες μας επειράζαν τότε (ο θρούμπος καλύτερα που έθελεν κκομπάϊν να καθαρίσει) με ιδιοτροπίες εκάμναμεν. Ότι εβρίσκαμεν ετρώαμεν, εκρύφαμεν τζι επερνούσαμεν.

Οι κοπέλλες τωρα. . .

Εεεεεε, οφείλω να πώ πως μέχρι και σήμερα ελάχιστα κατέχω για τες γεναίτζες (δαμαί ο Φρούντ τζιαι δεν έφκαλεν άκρην). Θα το προσπαθήσω όμως.

Όπως και οι αρσενικοί έτσι τζιαι οι κοπέλλες αρχίσαν να φακκούν πιέλλες οι τουρπίνες τους. Πιό ώριμες όμως και πιό συγκρατημένες διότι εν έυκολο να φκεί το όνομα τους ή να το μάθει ο παπάς τζιαι τζιαιμαί να δεις φωνές. Μα γίνετε η κορούδα του, η πριγκίπησσα του, η αδυναμία του να γαμιέται ποτζί τζιαι ποδά? Επομένως ότι εγίνετουν εγίνετουν στα κρυφά.΄Ετσι μυστικά και ήσυχα που λαλεί τζι ο Αλκίνοος.

Ξαφνικά που τες καρακάξες του δημοτικού που είμασταν μαθημένοι στο γυμνάσιο και ειδικά στο λύκειο αρχίσαν να μεταμορφώνονται σε πλάσματα που αν μη τι άλλο, τραβούσαν την προσοχή. Ξεπετάγοντας στήθη, πετάγοντας τα τα φρύδια, και μαθαίνοντας να ντύνονται γίνονταν οι αιτίες για καβγάδες μες τες δισκοθήκες, για ώρες αναστεναγμών των αγοριών, των φαντασιώσεων τους τις νύχτες και προδιάθεση για καρδιοπάθειες στον παπά τους. Εξαιρούνται φυσικά οι πασιές τζιαι σπυρκασμένες που δεν είχαν υπόθεση, αλλά τι να κάμουμεν? Η εφηβεία είναι αγώνας επιβίωσης. Πώς την βρίσκαν τότε?

α) Περιμέναν να γνωρίσουν τον κατάλληλο. Το πιο πιθανών να περιμένουν ακόμα. Θέλαν να γνωρίσουν κάποιο to sweep them off their feet αλλά εν στην Κύπρο που είμαστε τζιαι έτσι ππουστλίκκια δεν έσιει. Εκδρομές του σχολείου και πάρτυ κρατούσαν χέρια με τις καλύτερες τους φιλενάδες και διαβάζαν κοριτσίστικα περιοδικά, κουτσομπολέβαν όσες είχαν φίλο τζιαι επεριμέναν...Θέλαν απεγνωσμένα να αγαπηθούν αλλά δυστυχώς επιάναν μόνο τον μίτα. Συνήθως ήταν ερωταυμένες με κάποιο που αγνοούσεν την ύπαρξη τους, είται ο τάκκος του σχολείου ήταν, είται ο Ρουβάς.
β) Όσες ξεφύγαν από την κατηγορία α) γνωρίσαν κάποιο παιδί στο οποίο εναπόθεσαν περισσότερες ελπίδες και εμπιστοσύνη απ'ότι έπρεπε. Κανένα χούφτωμα, κανένα γλύψιμο, κανένα δ....... μέχρι να ππέσουν οι άμυνες και μετα η ολοκλήρωση. Εκάμναν για πρώτη φορά π... αλλά παντές τζιαι ενεκατσιούσαν τες, τζιαι εβάλλαν τζιαι δόντι τζιαι οι φτωσιοί οι αρσενιτζιοί επαουρίζαν. Τα αρσενικά ικανοποιώντας τις ορέξεις τους για 2-3 μήνες μετά πάσιν πάρακατω και κλάμαν ο λαός. Πίσω από κάθε γυναίκα κρύβεται ένας μαλάκας. Να δούμεν όμως τζιαι τζίνου τι του εκάμασιν.
γ) Προοδευτικές. Συνήθως τούτες εφκαίναν με αλητόπαιδα που είχαν μοτόρα ή ήταν αρκετά μεγαλύτεροί τους (καμιάν φορά και ελδυκάριους). Επαίζαν το μεγάλες, ενοιώθαν σημαντικές, αποκτούσε σημασία η ύπαρξη τους, ετρώαν τον β... τζιαι έπναζεν το βλαντζίν τους. Ώστε να καταλάβουν τί εγίνετουν εσπουδάζαν στο Σουζίνι ή είχαν κοπελλούιν. Εφκαίναν τζιαι με στρατιώτες, αλλά ετρώαν τα μούτρα τους γιατί τζίνοι είχαν συνέχει πρόβλημα με το διοικητή τζιαι τζίνες 3 στες 4 φορές εκάμναν τους τζέρατα. (εν αππροξιμέϊσιον ο αριθμός).
δ) Οι σοβαρές. Τούτες εφκαίναν με ένα παιδίν, εκάμναν τα ούλλα τζιαι όποιος τους εθώρεν ενόμιζε ότι εν χαρτωμένοι. Αν είχαν και κανένα 2 χρόνια διαφορά επαένναν τζιαι μαζί να σπουδάσουν, τζιαι ή που εσhίζαν την κκελλέ του ή επαντρεύκουνταν.

Το καλοκαίρι των 18 μας χρόνων τέλειωσε για όλους το ίδιο. Διακοπές στα παραθαλάσσια με παρέα, μπιτς πάρτυ, μπύρες στο Μπικίνις, κιθάρα, γέλια, ανεμελιά, όρκοι αιώνιας φιλίας με τα δάκρυα απο τον καιρό της αποφοίτησης (δώστου τα μαθητικά τα χρόνια της Βίσσης) να ρέουν μέχρι και την κατάταξη των αγορίων. Για μένα ήταν πάντως από τα καλύτερα της ζωής μου.


Χάτε, αρκετές πελλάρες για μιάν νύχτα. είπαμεν πολλά, σορύ αν επροσβαλα κανένα.
Συνεχιζουμεν αύριο στα έρλι ττουέντις.