Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Καλοκαίρι ίσον παραλία. Παραλία ίσον μαγιό. Μαγιό ίσον κορμί που να θωρκέτε. Ergo και ipso facto θέλω γυμναστήριο (άσχετο που παντρεύω κολλητό και μου ράψαν κοστούμι με μέτρα το κοστούμι της αποφοίτησης μου στο γυμνάσιο τον καιρό εκείνο).
Πάω το λοιπόν γυμναστήριο και προτιμώ να γυμνάζομαι χαράματα για να μεν έσιει κόσμο. Εχτές όμως έκαμα το λάθος να πάω απόγευμα και διαπίστωσα ότι τα γυμναστήρια αποτελούν ένα οικοσύστημα από μόνα τους, με ιεραρχίες, διαβαθμίσεις και όλα.

"Μέσος". Αυτό είμαι εγώ. ΜΕ την τζοιλιούα μου, τες τρίσιες μου, τες φανελλούες τις διαφημηστικές(Πάντα ΚόκαΚόλα και Πόκα ένα πράμα) και κρατώ το πρόγραμμά μου προσπαθώντας να εύρω τί μηχάνημα εν το "Οπίσθια Έλξη Χαμηλής Τροχαλίας με Ταυτόχρονη Έκταση Δελτοειδή". Βουρούμεν, δρώννουμεν, ρουφούμεν Κέϊτορέϊτ τζιαι τυρρανιούμαστεν πας τους κοιλιακούς οι όποιοι δεν σχηματίζοντε που να γαμιούμαστε πρωίν τζιαι νύχταν.

"Ενθουσιώδης" Τούτοι εν χέλθ φρίκς. Κάμνεις δρόμο με το πάσο σου προσπαθόντας να μεν τζίλύσεις πίσω τζιαι να γινείς ρεζίλι τζίαι νάσου τον Ενθουσιώδη όπως τον Κουγκά να θέλει να σε πιάσει κουβέντα. -Άτε φιλούιν μου, να βουρήσουμεν καμιά τριανταρκά χιλιόμετρα ώστε να βράσουμε? -Τρίαντα χιλιόμετρα ρε κουμπάρε? -Εν λλία? Κάμνουμεν 40 αν εν λλία σου! -Σαράντα ρε κουμπάρε? Πάμεν περπάτημα στο Παλαιχώρι καλλύττερα. -Τί σου είναι σαράντα χιλιόμετρα? Περιπατούι.. -Ναι! Ευτυχώ που το στραφίν εννάρτω με την άμπουλα. -Τώρα που θα τελειώσουμεν να σε κεράσω ένα χυμό αγγούρι με αλόη βέρα τζιαι φραγκοστάφυλο να σου περάσει. - Τί? -Ο άντρας χρειάζεται τα αντιοξειδοτικά του τζιαι το σελήνιο του. -Σιούαρ, χωρίς σελήνιο που να πά να σταθούμε... Κάπου εδώ κατεβαίνεις από το δρόμο γιατί δεν τον αντέχεις.

«Παρέας» Τούτοι οι τύποι κυκλοφορούν σε αγέλες και τους απαντάμε σε όλες τις ηλικίες. Είθιστε να είναι αρσενικοί. Κάνουν πηγαδάκια γύρω απο τα μηχανήματα αλλά ουδέποτε γυμνάζονται τζιαι παουρίζουν να τους ακούν ούλλοι. Λαλούν για τις γεναίτζες που καταφαντασίαν εγαμήσαν πρωκτικά στην Αγιάναπα, για το αυτοκίνητο το στημένο που έχουν, για την μοτόρα τους και τέτοια. Ορισμένα είδη έχουν τζιαι κότσον τζιαι τταττού. Ξεχάστε το μηχάνημα που στέκουν μπροστά του. Έχουν τον ττόρο τους πάνω τζιαι δεν πασιν πουθενά.

«Μασίστας». 200 κιλά πάγκο για προθέρμανση, 7987 τόνους τετρακέφαλους για να ξιπιαστούν τα πόδκια τουν. Κουτάλες μισό οικόπεδο. Δικέφαλους όπως τον στύλλο της ηλεκτρικής. Βιλλούιν όπως τον μυαλιόνα σας. Σαν γυμνάζουνται ναρκισίζουνται μπροστά στον καθρέφτη Το καλόν τους εν ησυχοι τζιαι αν βάλεις παραπάνω κιλά τζιαι σκοτωθείς που το πέντς πρές εν οι μόνοι που μπορούν να σε γλυτώσουν.. Οι γυναίκες αυτής της κατηγορίας παραβιάζουν όλες τους νόμους της φύσης.

«Μεσήλικας» Πέντε λεπτά πάνω στον διάδρομο τζιαι δρώνει παντές τζιαι εβούρησεν μαραθώνιο (σκεφτείτε ένα βουρβουλλά που τον ελούσαν άλας). Το μόπαιλ του κτυπά κάθε δκυό λεπτά τζιαι σπάζει σου τα νεύρα. Τρίχες όπως τον χιονάνθρωπο των Ιμαλαϊων, διότι η γενιά η δική του το θεωρεί ππουστιά να τες κάμνει. Φέρνει τζιαι το κοπελλούδι του καμιά φορά που κρεμμαλλίζεται όπως το πιθήκι που τα μηχανήματα τζιαι αντί να του κάμει παρατήρηση χαριεντίζεται. Αν και κκελιάζει και προσπαθεί να το κρύψει, εντούτις έχει αυτοπεποίθηση τζιαι κολλά όποιας εύρει. Η μεσήλικας γυναίκα είναι παρόμια φάση, προσπαθεί εις μάτιν να χάσει κώλους, και ουδέποτε σκουπίζεται με ττόρο διότι θα μείνει το μέϊκ απ ούλλον πάνω τζιαι θα μοιάζει παντές τζιαι το ρούχον ερούφησεν την φάτσα της. Η πλεονότητα των μεσίληκων διαθέτει ένα «γούμεν μόσιον σένσορ» όπου όποτε βρεθεί θυληκό σε απόσταση δύο μέτρων εκεί που τυρανιέται να κάμει κοιλιακούς σφίγγεται και ποσφίγγεται τζιαι μετρά φωναχτά «τριακόσιοι ένας, τριακόσιοι δύο, τριακόσιοι τρεις...». Κάμνει τζιαι αερόμπικς τζιαι ττάι μπο (εν τον κανούν τα άλλα ούλλα) τζιαι μινίσκει πάντα μισοδότζι.

«Μιτσής» Κοπελλούθκια του γυμνασίου που άλλοτε γυμνάζονται και άλλοτε όχι. Το κατούρημαν τους εν όπως το Σιάρκ που τες πρωτεϊνες που πίννουν. Είναι το στάδιο προνύμφης πρίν γίνουν «μασίστες». Μεν τους περιπαίζετε γιατί εν οι αυριανοί μπάουνσερ.

«Υπέρβαρος». Τούτοι εν όπως τον Τζιάπα μες το Στάρ Γουώρς τζιαι λυπάσαι τους που τους θωρείς. Δεν μιλώ για τους παχουλούς αλλά για τζίνους που εν όπως το τάγκι της Υδατοπρομήθειας στο Στρόβολο. Κάμνουν δρόμο τζιαι μασούν τζιαι σιοκολάτα. Οι ιδιοκτήτες γυμναστηρίου τρίφουν τα σιέρκα τους με τούτους γιατί τους γοράζουν ότι τους πουλήσουν. Μια φορά είδα ένα να μπαίνει της πόρτας τζιαι τα μμάθκια του γυμναστή εγίναν όπως τη σήμα της λίρας. Κάπου στον αέρα ακούστηκε ένα «κατσίνγκ!» της ταμειακής μηχανής.

«Αθλητικοί». Τούτοι εν τούτοι που ξέρουν τη τους γίνεται. Έρκουνται, γυμνάζονται, κοινονικοποιούνται ελάχιστα, τζιαι πάσιν σπίτι τους. Ευελπιστώ να γίνω τζι εγώ έτσι. Εν καλά να γυμνάζεσαι πίσω που αθλητικοί γυναίκα διότι λειτουργά το γούμαν σένσορ σου τζιαι κάμνεις καλλύτερο γουέρκουτ. Έχουν τζιαι γαμώ τους κώλους.