Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Σκηνή Πρώτη - Μια κοπέλα τυλιγμένη ένα μακρύ μαύρο παλτό, το ποιό πιθανό αγορασμένο δεύτερο χέρι, κουβαλάει μαζί της κακής ποιότητας καφέ που αγόρασε από συγκεκριμένη αλυσίδα καφεποτείων. Κάθεται στο παγκάκι, στην άκρη, και τινάζει τα μαλλιά της πίσω. Είναι κατσαρά, μάυρα, και ακτινοβολούν με ένα λούστρο που βλέπει κανείς μόνο σ'ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Καθώς είναι προσηλωμένη στο περιοδικό που τράβηξε από τη τσάντα της, τα χείλη της ανοίγουν σιγά κι αγγίζουν το πλαστικό πώμα του ποτηριού με την νωχελικότητα γατιού που τεντώνεται καθώς λιάζεται στη βεράντα.

Σκηνή Δεύτερη - Νεαρός Άγγλος περπατάει με το μπουλντόγκ του και σταματάνε στη μέση του γρασιδιού. Βγάζει από τη τσέπη του ένα ελαστικό μπαλάκι κίτρινου χρώματος και το πετάει. Το σκυλί τρέχει κωμικά και άχαρα με την τεράστια γλώσσα του να κυματίζει στη μιά πλευρά του κεφαλιού και το φέρνει πίσω. Ο αφέντης του την ξαναπετά στην ίδια κατεύθυνση και η σκηνή επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα αρκετές φορές μέχρι που το σκυλί κουράζεται και ξαπλώνει χάμω. Ξεκουράζεται για λίγα λεπτά και αναχωρούν μαζί με τον νεαρό του αφέντη που έχει ήδη στρίψει τσιγάρο και ψάχνει για τον αναπτήρα του στην πίσω τσέπη.

Σκηνή Τρίτη - Ένα ζευγάρι εραστές κάθονται κάτω από ένα άγαλμα. Τα ρούχα τους μαρτυράνε πως είναι φοιτητές. Τα πρόσωπα τους το ίδιο. Έχουν την ανεμελιά κάποιου που δεν έχει το σπίτι του υποθηκευμένο. Εκείνη σκύβει μπροστά για να ρίξει ψίχουλα στα περιστέρια. Εκείνος την τραβάει πίσω για να την φιλήσει αν και στην προκειμένη περίπτωση προτιμά να μυρίζει τα μαλλιά της που έχουν άρωμα τροπικών φρούτων από το σαμπουάν που χρησιμοποιεί. Όταν τελειώνουν τα ψίχουλα γέρνει πίσω ευχαριστημένη. Τις ψιθυρίζει στο αυτί ένα πρόστυχο αστείο κι εκείνη προσπαθεί να συγκρατήσει το γέλιο της. Φέρνει το δεξί του χέρι γύρω της και την αγγαλιάζει και με τον αντίχειρά του χαϊδεύει το πλάϊ του στήθους της.

Σκηνή Τέταρτη - Έγγυος κυρία περπατάει σπρώχνοντας ένα άδειο παιδικό αμαξάκι. Το κοριτσάκι της που φοράει ένα χαριτωμένο φορεματάκι με κεντητά λουλουδάκια την ακολουθεί κρατώντας την άκρη του φουστανιού της. Κάθονται κάπου και αρχίζουν να μιλάνε μεταξύ τους. Το κοριτσάκι κάνει αστείους μορφασμούς και προσπαθεί να μιλήσει για κάτι πολύ σημαντικό με την σοβαροφάνεια ενός ενήλικα. Η μητέρα ακούει με όλη της την προσοχή και μετά αφήνει το κοριτσάκι να ακουμπήσει το κεφάλι του στην κοιλιά της.

Το σύμπαν σήμερα ευρίσκεται σε απόλυτη αρμονία.