Τρίτη, Ιουλίου 25, 2006
Σκύψε ευλογημένε...
Άτε ολάν που οι παπάδες κάμνουν πίππες! Και τί μ’αυτό; Πολλίν καρκασιαλλίκκιν τζιαι σούσουρον για το τίποτε. Άμαν κάμνουν πίππες οι ππούστηδες μες τα πάρκα τζιαι μες το ππάρκιν του “ΟΧΙ” κανένας μα κανένας δεν ενοχλείται. Τί τους έπιασεν ούλλους με τον Λεμεσιανό απορώ και εξίσταμαι. Επειδή εν παπάς ο άνθρωπος πρέπει να τον φκάλουμεν πας την μούττην του σσιπέττου;
Εμπήκαμεν Ευρώπην πλέον, εξευρωπαϊστίκαν τζι οι παπάδες μας. Ουδείς μπορεί να πει ότι δεν σκύβουν πάνω απ τα προβλήματα του κόσμου. Ε ρε Γκουσκούνη που θέλετε ούλλοι σας. Το πρόβλημαν με την ροζ/αγια/μουσάτη πίππα τί είναι δηλαδή; Ας κάμουμεν ένα απολογισμό του όλου συμβάντος και θα δείτε ότι δεν τρέχει τίποτες.
α) Ο άνθρωπος εν κληρικός τζιαι δεν πρέπει να κάμνει έτσι: Πού το λαλεί τούτο μες την Αγία Γραφή. Αν εν κληρικός τα αρτσίδκια του έν δουλεύκουν του ανθρώπου; Εντάξει, τζικάτω στο Άγιον Όρος που ήταν ούτε κτηνά θυληκά έν έσιει οπόταν εν συγχισμένος ο άνθρωπος. Στο κάτω κάτω μιαν πιππούαν έκαμε, εν τζι έσσιυψεν το κοπελλούδιν πουκάτω να το γ******* (μπορεί να μεν εφκαίναν με τα ριάλια του).
β) Ο νεαρός έπεψε θύμα εκμετάλλευσης: 25 χρονών γάρος δεν πρέπει να λοαρκάζεται κοπελλούδι τζιαι να μου τον κάμουν να φαίνεται όπως το αγγουδερό το 12 χρονο που ακόμα φκάλλει δόντια. Αν με ρωτάτε εν ο παπάς που έππεσε θύμα εκμετάλλευσης! Εν 25 λίρες που εχρέωνεν ο μιτσής. Να πιστέψω εν έσιει πιο φτηνά; (Σκεφτήτε να φκουν και οι πόρνες του προηγούμενου άρθρου να φωνάζουν πως οι μιτσιοί τους “τρών” τη δουλειά κυριολεκτικά!” Ο μιτσής το μόνο παράπονο που μπόρει να έσιει, αν έσιει, είναι αν έβαλλεν δόντιν ο παπάς τζι αν καρκαλιούν τα γένια του.
γ) Το θέμα έλαβε πολλή δημοσιότητα και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο για της εκλογές. Χαλούου!!!!! Εν στην Κύπρο που είμαστε. Να κλάσουμε θα φκούν στα κανάλια να κάμουν αποκαλυπτικό ρεπορτάζ. Όσοι ασχολούνται με τις αρχιεπισκοπικές εκλογές έχουν ήδη αποφασίσει τί θα ψηφίσουν και δεν νομίζω για έναν βούκκο να αλλάξουν γνώμη. Όσοι ασχολούντε με την εκκλησία και θρησκεύονται δεν πρέπει να τους πτοήσει κάτι τέτοιο. Όσοι δεν ασχολούντε πάλε δεν θα αλλάξει η γνώμη τους. Έσιει κανένα που δεν έχει άποψη επί της εκκλησίας; Αφού εν έχουμεν υπόθεση τζιαι είμαστεν τζιαι ξεροτζιέφαλοι. Οι κληρικοί μας είναι κι αυτοί σαν την υπόλοιπη κοινωνία. Κάμνουμεν ότι κάμνουμεν, εκδιδόμαστε (οι ίδιοι ή η συνείδησή μας) και δεν ντρεπόμαστε. Έσιει 32 χρόνια γαμούν μας πισοκώλι οι Τούρκοι και ακόμα να αλλάξουμε στάση τζιαι τίποτε δεν είπαμε. Αντιθέτως χαζίριν να φωνάξουμεν πως θέλουμεν τζιαλλο. Εφάμε την πισοκώλι στο χρηματηστήριο τζιαι μετά που ένα άχχα-ούχχου εσυνηθίσαμε τζιαι εφάμεν την αντάρα. Ούλλοι θέλουμεν αξιοκρατία αλλά σσιύφκουμεν οικογενιακώς για να μπούμεν στην κυβέρνηση στην ράσιη του άλλου τζιαι πάλε δεν φκάλλουμε κιχ (λαλούμεν τζι ευχαριστώ.). Είμαστε μια χώρα που την τρώει ομαδικά κι από πίσω και όταν μας πιάσουν φωνάζουμε “έννεν εμείς, εν οι άλλοι”. Τζιαι τωρά κλαίμεν για μια πίππα; ΕΛΕΟΣ!
Για κάποιο λόγω μου θυμίζει τη σκηνή από το Βίο και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη που κόφκουν τους μοναχούς μες τα ακάμωτα να κάμνουν τα αίσχυστα. Καλάν ρε κουμπάρε, λίβ εντ λετ λίβ είπεν ο Χριστός. Εδώ καράβια χάνονται, εγεμώσαμεν πρόσφυγες που τες σφαγές στον λίβανο τζιαι μεις ασχολούμαστε με τα ράσα. Τζιαι νάκκον αντροπή! Άτε τζιαι έκαμε του ντίπθροουτ ο παπάς, άτε τζιαι επλερώνετουν ο μιτσής. Τί θελουν δηλαδή; Επιχωρήγηση που την κοινωνική μέριμνα γιατί δεν φκάλλει τα προς το ζην ο μιτσής που μάλιστα εχουμίζετουν στους φίλους του κατά που λέγετε; Όξα κοινωνικές ασφαλίσεις τζιαι 13ο;
Διάβαζα σήμερα στον Πολίτη, με ολόκληρη σελίδα αφιερωμένη στο ζήτημα, επιστολές υποστηρικτών του ιερέα. Ότι εν καλός άνθρωπος, ακτήμων, αφιερωμένος στο έργο του (χεχεχε, ήρτεν μου γέλιο μόλις το εδκιάβασα) κλπ κλπ. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί έτσι να είναι, αλλά η κουβέντα εν όπως την υπόθεση με τον Μάικκολ Τζιάκσον. Αφού τον υποστηρίζετε αφήστε τον να σας κάμνει πέϊπισίττινγκ ή να σας ξημολοήσει αντίστοιχα. Ο Χριστός το είπε “Γαρ λέγουσι οι δάσκαλοι τηρείτε και ποιείτε. Τα έργα αυτών ου ποιείτε”. Τούτα εν σημεία των καιρών όπως τα επροφήτεψε τζιαι ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Προς τί ο τάραχος;
Ως λαός έχουμε ξεπέσει πολύ, δεν νομίζετε; Γαμάτε γιατί χανόμαστε, κι όσοι περισσότεροι ομοφυλόφυλοι, τόσο το καλύτερο για μας τους στρέϊτ στο κάτω κάτω. Ουδείς αναμάρτητος, νο χαρμ νταν, μόνο το κοσπεντάλιρον εσφύρισεν...
Εμπήκαμεν Ευρώπην πλέον, εξευρωπαϊστίκαν τζι οι παπάδες μας. Ουδείς μπορεί να πει ότι δεν σκύβουν πάνω απ τα προβλήματα του κόσμου. Ε ρε Γκουσκούνη που θέλετε ούλλοι σας. Το πρόβλημαν με την ροζ/αγια/μουσάτη πίππα τί είναι δηλαδή; Ας κάμουμεν ένα απολογισμό του όλου συμβάντος και θα δείτε ότι δεν τρέχει τίποτες.
α) Ο άνθρωπος εν κληρικός τζιαι δεν πρέπει να κάμνει έτσι: Πού το λαλεί τούτο μες την Αγία Γραφή. Αν εν κληρικός τα αρτσίδκια του έν δουλεύκουν του ανθρώπου; Εντάξει, τζικάτω στο Άγιον Όρος που ήταν ούτε κτηνά θυληκά έν έσιει οπόταν εν συγχισμένος ο άνθρωπος. Στο κάτω κάτω μιαν πιππούαν έκαμε, εν τζι έσσιυψεν το κοπελλούδιν πουκάτω να το γ******* (μπορεί να μεν εφκαίναν με τα ριάλια του).
β) Ο νεαρός έπεψε θύμα εκμετάλλευσης: 25 χρονών γάρος δεν πρέπει να λοαρκάζεται κοπελλούδι τζιαι να μου τον κάμουν να φαίνεται όπως το αγγουδερό το 12 χρονο που ακόμα φκάλλει δόντια. Αν με ρωτάτε εν ο παπάς που έππεσε θύμα εκμετάλλευσης! Εν 25 λίρες που εχρέωνεν ο μιτσής. Να πιστέψω εν έσιει πιο φτηνά; (Σκεφτήτε να φκουν και οι πόρνες του προηγούμενου άρθρου να φωνάζουν πως οι μιτσιοί τους “τρών” τη δουλειά κυριολεκτικά!” Ο μιτσής το μόνο παράπονο που μπόρει να έσιει, αν έσιει, είναι αν έβαλλεν δόντιν ο παπάς τζι αν καρκαλιούν τα γένια του.
γ) Το θέμα έλαβε πολλή δημοσιότητα και μάλιστα σε μια κρίσιμη περίοδο για της εκλογές. Χαλούου!!!!! Εν στην Κύπρο που είμαστε. Να κλάσουμε θα φκούν στα κανάλια να κάμουν αποκαλυπτικό ρεπορτάζ. Όσοι ασχολούνται με τις αρχιεπισκοπικές εκλογές έχουν ήδη αποφασίσει τί θα ψηφίσουν και δεν νομίζω για έναν βούκκο να αλλάξουν γνώμη. Όσοι ασχολούντε με την εκκλησία και θρησκεύονται δεν πρέπει να τους πτοήσει κάτι τέτοιο. Όσοι δεν ασχολούντε πάλε δεν θα αλλάξει η γνώμη τους. Έσιει κανένα που δεν έχει άποψη επί της εκκλησίας; Αφού εν έχουμεν υπόθεση τζιαι είμαστεν τζιαι ξεροτζιέφαλοι. Οι κληρικοί μας είναι κι αυτοί σαν την υπόλοιπη κοινωνία. Κάμνουμεν ότι κάμνουμεν, εκδιδόμαστε (οι ίδιοι ή η συνείδησή μας) και δεν ντρεπόμαστε. Έσιει 32 χρόνια γαμούν μας πισοκώλι οι Τούρκοι και ακόμα να αλλάξουμε στάση τζιαι τίποτε δεν είπαμε. Αντιθέτως χαζίριν να φωνάξουμεν πως θέλουμεν τζιαλλο. Εφάμε την πισοκώλι στο χρηματηστήριο τζιαι μετά που ένα άχχα-ούχχου εσυνηθίσαμε τζιαι εφάμεν την αντάρα. Ούλλοι θέλουμεν αξιοκρατία αλλά σσιύφκουμεν οικογενιακώς για να μπούμεν στην κυβέρνηση στην ράσιη του άλλου τζιαι πάλε δεν φκάλλουμε κιχ (λαλούμεν τζι ευχαριστώ.). Είμαστε μια χώρα που την τρώει ομαδικά κι από πίσω και όταν μας πιάσουν φωνάζουμε “έννεν εμείς, εν οι άλλοι”. Τζιαι τωρά κλαίμεν για μια πίππα; ΕΛΕΟΣ!
Για κάποιο λόγω μου θυμίζει τη σκηνή από το Βίο και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά του Καζαντζάκη που κόφκουν τους μοναχούς μες τα ακάμωτα να κάμνουν τα αίσχυστα. Καλάν ρε κουμπάρε, λίβ εντ λετ λίβ είπεν ο Χριστός. Εδώ καράβια χάνονται, εγεμώσαμεν πρόσφυγες που τες σφαγές στον λίβανο τζιαι μεις ασχολούμαστε με τα ράσα. Τζιαι νάκκον αντροπή! Άτε τζιαι έκαμε του ντίπθροουτ ο παπάς, άτε τζιαι επλερώνετουν ο μιτσής. Τί θελουν δηλαδή; Επιχωρήγηση που την κοινωνική μέριμνα γιατί δεν φκάλλει τα προς το ζην ο μιτσής που μάλιστα εχουμίζετουν στους φίλους του κατά που λέγετε; Όξα κοινωνικές ασφαλίσεις τζιαι 13ο;
Διάβαζα σήμερα στον Πολίτη, με ολόκληρη σελίδα αφιερωμένη στο ζήτημα, επιστολές υποστηρικτών του ιερέα. Ότι εν καλός άνθρωπος, ακτήμων, αφιερωμένος στο έργο του (χεχεχε, ήρτεν μου γέλιο μόλις το εδκιάβασα) κλπ κλπ. Δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί έτσι να είναι, αλλά η κουβέντα εν όπως την υπόθεση με τον Μάικκολ Τζιάκσον. Αφού τον υποστηρίζετε αφήστε τον να σας κάμνει πέϊπισίττινγκ ή να σας ξημολοήσει αντίστοιχα. Ο Χριστός το είπε “Γαρ λέγουσι οι δάσκαλοι τηρείτε και ποιείτε. Τα έργα αυτών ου ποιείτε”. Τούτα εν σημεία των καιρών όπως τα επροφήτεψε τζιαι ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Προς τί ο τάραχος;
Ως λαός έχουμε ξεπέσει πολύ, δεν νομίζετε; Γαμάτε γιατί χανόμαστε, κι όσοι περισσότεροι ομοφυλόφυλοι, τόσο το καλύτερο για μας τους στρέϊτ στο κάτω κάτω. Ουδείς αναμάρτητος, νο χαρμ νταν, μόνο το κοσπεντάλιρον εσφύρισεν...
Τετάρτη, Ιουλίου 19, 2006
Πορνεία και συνδικαλισμός.
Ας εν καλά το Κόστα κκαφέ τζιαι η Σύτα που ήβρα ίντερνετ αβάττα. Φυσικά το αβάττα εν σχετικό γιατί πληρώνω τα ζουμιά τους τον κούκο αηδόνι αλλά ένιγουέϊς. Αφού πλέον ασχολούνται όλοι με τον Λίβανο και το χάλι του το μαύρο αποφάσισα να γράψω κάτι διαφορετικό. Θα γράψω για την πορνεία. Και έχουμεν και λέμεν...
Στον Καναδά, λίγο καιρό πριν αναχωρήσω για τα πάτρια εδάφη, μια κίνηση πολιτών, αδκιασερών και ευαισθητοποιημένων, απαιτεί να κατοχυρωθεί η πορνεία ως επάγγελμα και να συνδικαλιστούν οι πόρνες, ή οι sex trade workers όπως τες αποκαλούν ευφημηστικά (κάτι όπως το feminine hygiene product για τις μότες και pleasure enhancing lubricator για την βαζελίνη, ή το sex toy για τον μπήχτη.) Προσωπικά θεωρώ αισχρό να πουλά κάποιος το κορμί του με έτσι τρόπο (είται λέγεται πουτανιό ή μόδα η αρχή είναι η ίδια ένα περίπου) αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι οι πουτάνες γίνονται θύματα εκμετάλλευσης, εκούσια ή ακούσια, και στην κύπρο η κατάσταση έχει φτάσει στο αμήν. Επίσης ουδεις μπορεί να αρνηθεί πως μια οργανωμένη κοινωνία ωφείλει (η πορνεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα και δεν φαίνεται να έχει τάσεις να εκλείψει) να υποστηρίζει αυτά τα θύματα οικονομικής, σωματικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης (ναι ναι ναι έσιει που το κάμνουν γιατί έτσι γουστάρουν αλλά μην τρελλαθούμε κιόλας. Έσιει καμιά που άμαν ήταν μιτσιά ελάλεν “να μεγαλώσω να γίνω πουτάνα όπως την τσιτσιολίνα). Αυτό που με ενοχλεί είναι η τάση της εποχής μας, που μέσα στην πολιτική ορθότητα, τον ατομισμό και τον φιλελευθερισμό που τιν διέπει, προσπαθεί να ισοπεδώσει απερίσκεπτα κοινωνικές αντιλήψεις και ήθη χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας.
Στα ντοκυμαντέρ που ακολούθησαν τον σάλο στον Καναδά μίλησαν και οι δύο πλευρές. Οι υποστηριχτές έλεγαν ότι η πορνεία είναι από τα ελάχιστα επαγγέλματα που επιτρέπουν στην γυναίκα να είναι κυρία του εαυτού της [sic], όπου δεν είναι αντροκρατούμενα (για να μην πουμε ελέυθερο ωράριο και απολαβές) και πως δικαίωμα του κάθε ενός να διαχειρίζεται το κορμί του όπως θέλει. Η πορνεία είναι κατοχύρωμένο επάγγελμα (βλέπε Ολλανδία και Δανία για παράδειγμα). Ως τέτοιο δικαιούται και προστασίας από το νόμο με όλες τις οικονομικές του προεκτάσεις.
Όσοι εναντιώνονται ισχυρίζονται πως είναι ανήθικο, υποβιβάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στο επίπεδο του εμπορεύματος, πως υπάρχει άμεση σύνδεση κυκλωμάτων πορνείας και ναρκωτικών, κίνδυνος χρήσης βίας στην εργασία, αρρώστιες, θρησκευτικοί λόγοι, κλπ κλπ. Με λλία λόγια ο ένας το μακρύ του ο άλλος το κοντό του.
Η κριτική μου επι τούτου είναι πως ο καθένας μπορεί να κάμει ότι θέλει φτάνει να μην φκεί να θέλει τζιαι επιχορήγηση που το κράτος. Σιγά να μεν πληρώνω εγιώ για την κάθε πουτάνα τζιαι τον ππεζεβέγκη μουστακαλλή πάτρονο για να μουν κάμνουν συνδικάτα. Άλλο υποστήριξη τζιαι άλλον να σκύβουμε ομαδικά να δίνουμε κώλο. Άλλο να υποστηρίζουμε κάποιες ομάδες πληθυσμού και άλλο να τα κάμουμεν χαλί. Άλλο η ρύθμιση και μια κάποια κατοχύρωση και άλλο η αναγνώριση και επιχορήγηση.Αφού η πορνεία εν τόσο καλό πράμα να το βάλουν ως επιλογή τζιαι στα σχολεία με τους συμβούλους επαγγελματικού προσανατολισμού. Ξέρω πως πολλές γυναίκες είναι θύματα κυκλωμάτων πορνείας, θύματα παραπληροφόρησης (όχι κύριε Θεοδώρου, δεν ξυπνούν ούλλες οι Ρωσσίδες τζιαι να θέλουν να γινούν πουτάνες δακάτω. ο Ήλιος μας τζιαι ο βίλλος μας τζιαι οι λίρες μας δεν αξίζουν τόσο όσο νομίζετε). Πολλές είναι μορφωμένες, τίμιες μητέρες με παιδιά που πρέπει να τα ζήσουν , αλλά το να προωθήσουμε την πορνεία ως εναλλακτική λύση, μέσω του συνδικαλισού και της αναγνώρισης της για παράδειγμα, για ένα κοινωνικό πρόβλημα το κάνουμε χειρότερο. Φανταστείτε κορούδες να είσαστε στην τρίτη λυκείου να πάτε στον σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού και να σας πει τα εξής...
-Γιατί να κάτσετε προεισαγωγικές;
-Εμ, θέλουμε να σπουδάσουμε.
-Σκεφτήκατε ποτέ να ακολουθήσετε μια καριέρα στην πορνεία;
-Τί εννοείτε;
-Κοιτάξετε, με τους βαθμούς που έχετε ούτε καθαρίστριες δεν πάτε, αλλά θωρκέστε. Τώρα οι πορνεία είναι κατοχυρωμένη, αποδεκτή, με ψηλές απολαβές και δυνατή συνδικαλιστική δύναμη.
-Ίντα πράμαν κύριε!
-Γιωργούλλα μου, γαμιέσαι που γαμιέσαι, το σχολείο ούλλον ξέρει το, γιατί δεν το κάμνεις επάγγελμα μάνα μου;
-Εν σοβαρομιλάς κύριε;
-Καλώ, αφού η ΣΥΠΟΥΚ (Σύνδεσμος Πουτάνων Κύπρου) έσιει τζιαι εξοχικές κατοικίες στα Περβόλια τζιαι στις Πλάτρες για κάμνετε τις διακοπές σας, δωρεάν ιατρικές εξετάσεις, καλή γυμναστική, γνωρίζεις κόσμο, τζιμάσε ούλλην την μέρα, δέκατον τρίτον τζιαι όβερττάϊμ τες γιορτές, τί να τυρρανιέσαι τώρα με τα δκιαβάσματα.
-Άστα αστεία κύριε. Εννά χαρεί τζιαι η μάνα μου που δεν μπορεί να πληρώσει για σπουδές!
-Καλώ μάνα μου! Αντί να βουράς Ελλάδα τζαι Αγγλία με τα ίδια λεφτά πιάννεις τζιαι το αυτοκινητούι σου να κινήσε. Άσε που μπορείς να δουλέψεις τζιαι που το σπίτι.
-Ακούγετε ενδιαφέρων, πού μπορώ να μάθω περισσότερα;
-Ορίστε το ενημερωτικό φυλλάδιο “Είναι η πορνεία κατάλληλη για μένα;”
-Έσιεις δίκαιο κύριε σύμβουλε! Βουρώ γρήγορα να κάμω αποτρίχωσή.
-Δώσμου τζιαι το τηλέφωνο σου πριν να πάεις....
Τρίτη, Ιουλίου 11, 2006
Η Απολλώνεια Τρομάρα
Καλοκαίρι ίσον παραλία. Παραλία ίσον μαγιό. Μαγιό ίσον κορμί που να θωρκέτε. Ergo και ipso facto θέλω γυμναστήριο (άσχετο που παντρεύω κολλητό και μου ράψαν κοστούμι με μέτρα το κοστούμι της αποφοίτησης μου στο γυμνάσιο τον καιρό εκείνο).
Πάω το λοιπόν γυμναστήριο και προτιμώ να γυμνάζομαι χαράματα για να μεν έσιει κόσμο. Εχτές όμως έκαμα το λάθος να πάω απόγευμα και διαπίστωσα ότι τα γυμναστήρια αποτελούν ένα οικοσύστημα από μόνα τους, με ιεραρχίες, διαβαθμίσεις και όλα.
"Μέσος". Αυτό είμαι εγώ. ΜΕ την τζοιλιούα μου, τες τρίσιες μου, τες φανελλούες τις διαφημηστικές(Πάντα ΚόκαΚόλα και Πόκα ένα πράμα) και κρατώ το πρόγραμμά μου προσπαθώντας να εύρω τί μηχάνημα εν το "Οπίσθια Έλξη Χαμηλής Τροχαλίας με Ταυτόχρονη Έκταση Δελτοειδή". Βουρούμεν, δρώννουμεν, ρουφούμεν Κέϊτορέϊτ τζιαι τυρρανιούμαστεν πας τους κοιλιακούς οι όποιοι δεν σχηματίζοντε που να γαμιούμαστε πρωίν τζιαι νύχταν.
"Ενθουσιώδης" Τούτοι εν χέλθ φρίκς. Κάμνεις δρόμο με το πάσο σου προσπαθόντας να μεν τζίλύσεις πίσω τζιαι να γινείς ρεζίλι τζίαι νάσου τον Ενθουσιώδη όπως τον Κουγκά να θέλει να σε πιάσει κουβέντα. -Άτε φιλούιν μου, να βουρήσουμεν καμιά τριανταρκά χιλιόμετρα ώστε να βράσουμε? -Τρίαντα χιλιόμετρα ρε κουμπάρε? -Εν λλία? Κάμνουμεν 40 αν εν λλία σου! -Σαράντα ρε κουμπάρε? Πάμεν περπάτημα στο Παλαιχώρι καλλύττερα. -Τί σου είναι σαράντα χιλιόμετρα? Περιπατούι.. -Ναι! Ευτυχώ που το στραφίν εννάρτω με την άμπουλα. -Τώρα που θα τελειώσουμεν να σε κεράσω ένα χυμό αγγούρι με αλόη βέρα τζιαι φραγκοστάφυλο να σου περάσει. - Τί? -Ο άντρας χρειάζεται τα αντιοξειδοτικά του τζιαι το σελήνιο του. -Σιούαρ, χωρίς σελήνιο που να πά να σταθούμε... Κάπου εδώ κατεβαίνεις από το δρόμο γιατί δεν τον αντέχεις.
«Παρέας» Τούτοι οι τύποι κυκλοφορούν σε αγέλες και τους απαντάμε σε όλες τις ηλικίες. Είθιστε να είναι αρσενικοί. Κάνουν πηγαδάκια γύρω απο τα μηχανήματα αλλά ουδέποτε γυμνάζονται τζιαι παουρίζουν να τους ακούν ούλλοι. Λαλούν για τις γεναίτζες που καταφαντασίαν εγαμήσαν πρωκτικά στην Αγιάναπα, για το αυτοκίνητο το στημένο που έχουν, για την μοτόρα τους και τέτοια. Ορισμένα είδη έχουν τζιαι κότσον τζιαι τταττού. Ξεχάστε το μηχάνημα που στέκουν μπροστά του. Έχουν τον ττόρο τους πάνω τζιαι δεν πασιν πουθενά.
«Μασίστας». 200 κιλά πάγκο για προθέρμανση, 7987 τόνους τετρακέφαλους για να ξιπιαστούν τα πόδκια τουν. Κουτάλες μισό οικόπεδο. Δικέφαλους όπως τον στύλλο της ηλεκτρικής. Βιλλούιν όπως τον μυαλιόνα σας. Σαν γυμνάζουνται ναρκισίζουνται μπροστά στον καθρέφτη Το καλόν τους εν ησυχοι τζιαι αν βάλεις παραπάνω κιλά τζιαι σκοτωθείς που το πέντς πρές εν οι μόνοι που μπορούν να σε γλυτώσουν.. Οι γυναίκες αυτής της κατηγορίας παραβιάζουν όλες τους νόμους της φύσης.
«Μεσήλικας» Πέντε λεπτά πάνω στον διάδρομο τζιαι δρώνει παντές τζιαι εβούρησεν μαραθώνιο (σκεφτείτε ένα βουρβουλλά που τον ελούσαν άλας). Το μόπαιλ του κτυπά κάθε δκυό λεπτά τζιαι σπάζει σου τα νεύρα. Τρίχες όπως τον χιονάνθρωπο των Ιμαλαϊων, διότι η γενιά η δική του το θεωρεί ππουστιά να τες κάμνει. Φέρνει τζιαι το κοπελλούδι του καμιά φορά που κρεμμαλλίζεται όπως το πιθήκι που τα μηχανήματα τζιαι αντί να του κάμει παρατήρηση χαριεντίζεται. Αν και κκελιάζει και προσπαθεί να το κρύψει, εντούτις έχει αυτοπεποίθηση τζιαι κολλά όποιας εύρει. Η μεσήλικας γυναίκα είναι παρόμια φάση, προσπαθεί εις μάτιν να χάσει κώλους, και ουδέποτε σκουπίζεται με ττόρο διότι θα μείνει το μέϊκ απ ούλλον πάνω τζιαι θα μοιάζει παντές τζιαι το ρούχον ερούφησεν την φάτσα της. Η πλεονότητα των μεσίληκων διαθέτει ένα «γούμεν μόσιον σένσορ» όπου όποτε βρεθεί θυληκό σε απόσταση δύο μέτρων εκεί που τυρανιέται να κάμει κοιλιακούς σφίγγεται και ποσφίγγεται τζιαι μετρά φωναχτά «τριακόσιοι ένας, τριακόσιοι δύο, τριακόσιοι τρεις...». Κάμνει τζιαι αερόμπικς τζιαι ττάι μπο (εν τον κανούν τα άλλα ούλλα) τζιαι μινίσκει πάντα μισοδότζι.
«Μιτσής» Κοπελλούθκια του γυμνασίου που άλλοτε γυμνάζονται και άλλοτε όχι. Το κατούρημαν τους εν όπως το Σιάρκ που τες πρωτεϊνες που πίννουν. Είναι το στάδιο προνύμφης πρίν γίνουν «μασίστες». Μεν τους περιπαίζετε γιατί εν οι αυριανοί μπάουνσερ.
«Υπέρβαρος». Τούτοι εν όπως τον Τζιάπα μες το Στάρ Γουώρς τζιαι λυπάσαι τους που τους θωρείς. Δεν μιλώ για τους παχουλούς αλλά για τζίνους που εν όπως το τάγκι της Υδατοπρομήθειας στο Στρόβολο. Κάμνουν δρόμο τζιαι μασούν τζιαι σιοκολάτα. Οι ιδιοκτήτες γυμναστηρίου τρίφουν τα σιέρκα τους με τούτους γιατί τους γοράζουν ότι τους πουλήσουν. Μια φορά είδα ένα να μπαίνει της πόρτας τζιαι τα μμάθκια του γυμναστή εγίναν όπως τη σήμα της λίρας. Κάπου στον αέρα ακούστηκε ένα «κατσίνγκ!» της ταμειακής μηχανής.
«Αθλητικοί». Τούτοι εν τούτοι που ξέρουν τη τους γίνεται. Έρκουνται, γυμνάζονται, κοινονικοποιούνται ελάχιστα, τζιαι πάσιν σπίτι τους. Ευελπιστώ να γίνω τζι εγώ έτσι. Εν καλά να γυμνάζεσαι πίσω που αθλητικοί γυναίκα διότι λειτουργά το γούμαν σένσορ σου τζιαι κάμνεις καλλύτερο γουέρκουτ. Έχουν τζιαι γαμώ τους κώλους.
Πάω το λοιπόν γυμναστήριο και προτιμώ να γυμνάζομαι χαράματα για να μεν έσιει κόσμο. Εχτές όμως έκαμα το λάθος να πάω απόγευμα και διαπίστωσα ότι τα γυμναστήρια αποτελούν ένα οικοσύστημα από μόνα τους, με ιεραρχίες, διαβαθμίσεις και όλα.
"Μέσος". Αυτό είμαι εγώ. ΜΕ την τζοιλιούα μου, τες τρίσιες μου, τες φανελλούες τις διαφημηστικές(Πάντα ΚόκαΚόλα και Πόκα ένα πράμα) και κρατώ το πρόγραμμά μου προσπαθώντας να εύρω τί μηχάνημα εν το "Οπίσθια Έλξη Χαμηλής Τροχαλίας με Ταυτόχρονη Έκταση Δελτοειδή". Βουρούμεν, δρώννουμεν, ρουφούμεν Κέϊτορέϊτ τζιαι τυρρανιούμαστεν πας τους κοιλιακούς οι όποιοι δεν σχηματίζοντε που να γαμιούμαστε πρωίν τζιαι νύχταν.
"Ενθουσιώδης" Τούτοι εν χέλθ φρίκς. Κάμνεις δρόμο με το πάσο σου προσπαθόντας να μεν τζίλύσεις πίσω τζιαι να γινείς ρεζίλι τζίαι νάσου τον Ενθουσιώδη όπως τον Κουγκά να θέλει να σε πιάσει κουβέντα. -Άτε φιλούιν μου, να βουρήσουμεν καμιά τριανταρκά χιλιόμετρα ώστε να βράσουμε? -Τρίαντα χιλιόμετρα ρε κουμπάρε? -Εν λλία? Κάμνουμεν 40 αν εν λλία σου! -Σαράντα ρε κουμπάρε? Πάμεν περπάτημα στο Παλαιχώρι καλλύττερα. -Τί σου είναι σαράντα χιλιόμετρα? Περιπατούι.. -Ναι! Ευτυχώ που το στραφίν εννάρτω με την άμπουλα. -Τώρα που θα τελειώσουμεν να σε κεράσω ένα χυμό αγγούρι με αλόη βέρα τζιαι φραγκοστάφυλο να σου περάσει. - Τί? -Ο άντρας χρειάζεται τα αντιοξειδοτικά του τζιαι το σελήνιο του. -Σιούαρ, χωρίς σελήνιο που να πά να σταθούμε... Κάπου εδώ κατεβαίνεις από το δρόμο γιατί δεν τον αντέχεις.
«Παρέας» Τούτοι οι τύποι κυκλοφορούν σε αγέλες και τους απαντάμε σε όλες τις ηλικίες. Είθιστε να είναι αρσενικοί. Κάνουν πηγαδάκια γύρω απο τα μηχανήματα αλλά ουδέποτε γυμνάζονται τζιαι παουρίζουν να τους ακούν ούλλοι. Λαλούν για τις γεναίτζες που καταφαντασίαν εγαμήσαν πρωκτικά στην Αγιάναπα, για το αυτοκίνητο το στημένο που έχουν, για την μοτόρα τους και τέτοια. Ορισμένα είδη έχουν τζιαι κότσον τζιαι τταττού. Ξεχάστε το μηχάνημα που στέκουν μπροστά του. Έχουν τον ττόρο τους πάνω τζιαι δεν πασιν πουθενά.
«Μασίστας». 200 κιλά πάγκο για προθέρμανση, 7987 τόνους τετρακέφαλους για να ξιπιαστούν τα πόδκια τουν. Κουτάλες μισό οικόπεδο. Δικέφαλους όπως τον στύλλο της ηλεκτρικής. Βιλλούιν όπως τον μυαλιόνα σας. Σαν γυμνάζουνται ναρκισίζουνται μπροστά στον καθρέφτη Το καλόν τους εν ησυχοι τζιαι αν βάλεις παραπάνω κιλά τζιαι σκοτωθείς που το πέντς πρές εν οι μόνοι που μπορούν να σε γλυτώσουν.. Οι γυναίκες αυτής της κατηγορίας παραβιάζουν όλες τους νόμους της φύσης.
«Μεσήλικας» Πέντε λεπτά πάνω στον διάδρομο τζιαι δρώνει παντές τζιαι εβούρησεν μαραθώνιο (σκεφτείτε ένα βουρβουλλά που τον ελούσαν άλας). Το μόπαιλ του κτυπά κάθε δκυό λεπτά τζιαι σπάζει σου τα νεύρα. Τρίχες όπως τον χιονάνθρωπο των Ιμαλαϊων, διότι η γενιά η δική του το θεωρεί ππουστιά να τες κάμνει. Φέρνει τζιαι το κοπελλούδι του καμιά φορά που κρεμμαλλίζεται όπως το πιθήκι που τα μηχανήματα τζιαι αντί να του κάμει παρατήρηση χαριεντίζεται. Αν και κκελιάζει και προσπαθεί να το κρύψει, εντούτις έχει αυτοπεποίθηση τζιαι κολλά όποιας εύρει. Η μεσήλικας γυναίκα είναι παρόμια φάση, προσπαθεί εις μάτιν να χάσει κώλους, και ουδέποτε σκουπίζεται με ττόρο διότι θα μείνει το μέϊκ απ ούλλον πάνω τζιαι θα μοιάζει παντές τζιαι το ρούχον ερούφησεν την φάτσα της. Η πλεονότητα των μεσίληκων διαθέτει ένα «γούμεν μόσιον σένσορ» όπου όποτε βρεθεί θυληκό σε απόσταση δύο μέτρων εκεί που τυρανιέται να κάμει κοιλιακούς σφίγγεται και ποσφίγγεται τζιαι μετρά φωναχτά «τριακόσιοι ένας, τριακόσιοι δύο, τριακόσιοι τρεις...». Κάμνει τζιαι αερόμπικς τζιαι ττάι μπο (εν τον κανούν τα άλλα ούλλα) τζιαι μινίσκει πάντα μισοδότζι.
«Μιτσής» Κοπελλούθκια του γυμνασίου που άλλοτε γυμνάζονται και άλλοτε όχι. Το κατούρημαν τους εν όπως το Σιάρκ που τες πρωτεϊνες που πίννουν. Είναι το στάδιο προνύμφης πρίν γίνουν «μασίστες». Μεν τους περιπαίζετε γιατί εν οι αυριανοί μπάουνσερ.
«Υπέρβαρος». Τούτοι εν όπως τον Τζιάπα μες το Στάρ Γουώρς τζιαι λυπάσαι τους που τους θωρείς. Δεν μιλώ για τους παχουλούς αλλά για τζίνους που εν όπως το τάγκι της Υδατοπρομήθειας στο Στρόβολο. Κάμνουν δρόμο τζιαι μασούν τζιαι σιοκολάτα. Οι ιδιοκτήτες γυμναστηρίου τρίφουν τα σιέρκα τους με τούτους γιατί τους γοράζουν ότι τους πουλήσουν. Μια φορά είδα ένα να μπαίνει της πόρτας τζιαι τα μμάθκια του γυμναστή εγίναν όπως τη σήμα της λίρας. Κάπου στον αέρα ακούστηκε ένα «κατσίνγκ!» της ταμειακής μηχανής.
«Αθλητικοί». Τούτοι εν τούτοι που ξέρουν τη τους γίνεται. Έρκουνται, γυμνάζονται, κοινονικοποιούνται ελάχιστα, τζιαι πάσιν σπίτι τους. Ευελπιστώ να γίνω τζι εγώ έτσι. Εν καλά να γυμνάζεσαι πίσω που αθλητικοί γυναίκα διότι λειτουργά το γούμαν σένσορ σου τζιαι κάμνεις καλλύτερο γουέρκουτ. Έχουν τζιαι γαμώ τους κώλους.
Παρασκευή, Ιουλίου 07, 2006
Άντρες από την Κύπρο, Γυναίκες επίσης από την Κύπρο
Επιτέλους! Πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Εσπάσαν τα νεύρα μου στην Κύπρο. Ίντερνετ έσσω έν έσιει, η Σίτανετ κάμνει μαλακίες έσσω του ανιψιού μου, τζιαι σπίτι του παρέα μου του Κώστα ο αρφός του ο μιτσής που τα τάουνλοουτ πορνό έν έμεινε μπαντγουιθ για μένα. Οπόταν είτε πρέπει να πάω στο Κόστα Κκαφέ τζιαι κάθε μισάωρο να στέλνω ΣΜΣ της Σύτας, είτε να τσακκώνουμε με το αρφούι του Κώστα για να μέν κάμνει ντάουνλοαδ για κανένα μισάωρο. Σήμερα είναι η δεύτερη περίπτωση.
Την τελευταία εβδομάδα είχα την ευκαιρία να βρεθώ με φίλους και γνωστούς, να πούμε τα δικά μας και να κάμουμε κκάτσh άππ. Μετά από τις τυπικότητες και τα “τί γίνεται με τις σπουδές σου, έσιει καμιάν μιτσιά, οι γονιοί μου τι κάμνουν” τύπου ερωτήσεις, οι φίλοι και φίλες άρχισαν να μου ανοίγουν την καρδιά τους. Ίσως γιατί πάνω στο μέτωπο μου γράφει “ΑΔΚΙΑΣΕΡΟΣ”, ίσως γιατί πραγματικά με νοιάζει, κάθομαι και τα ακούς, κι άντρες και γυναίκες στην Κύπρο έχουν ένα μεγάλο παράπονο που συνοψίζεται ώς εξής:
Γυναίκες “Λείψαν οι άντρες στην Κύπρο” vs Άντρες “Οι Κυπραίες έν έχουν Υπόθεση”.
Χωρίς να θέλω να πάρω μέρος με τη μία ή την άλλη πλευρά ορίστε τα επιχειρήματα και η προσωπική μου άποψη επί του θέματος. Μήν ξεχνάτε ότι γενικολογώ και αν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα είναι ακριβώς για να τον επαλιθεύσουν.
Γυναίκες:
“Εχαθήκαν οι άντρες οι σοβαροί” - Ναί κοπέλα μου, πρέπει να εμπνέεις σοβαρότητα για να πάρεις σοβαρότητα και όχι να το κάνεις γιατί επαντρεφτήκαν οι φίλες σου τζιαι εκάμαν κοπελλούθκια τζιαι εσένα φακκούν τα ρολόγια σου τα βιολογικά όπως τους ανιχνευτές καπνού. Σοβαρότητα όπως το κατάλαβα ισοδυναμέι “Πίστη, αφοσίωση, επαγγελματική αποκατάσταση, όμορφος, γυμνασμένος, από καλή οικογένεια”. Καλάν, αν όντως υπάρχει έτσι άντρας εν δυνατόν ναν ελεύθερος? Χαλόου!
“Οι Κυπραίοι δεν ξέρουν να σου μιλήσουν, να σε προσεγγίσουν”. Σωστά. Γιαυτό υπάρχουν οι Καλαμαράδες (έχω φίλους Ελλαδίτες, να χαρείτε οι Έλληνες αναγνώστες μεν μου αρκέψετε) με τους οποίους (όπως και τους Ιταλούς και τους Ισπανούς έχετε φετίχ) θα ακούσετε γαλίφιες και γλωσσίκες αηδίες όπως μπέϊμπιττόλκ, και ότι άλλο κατεβάζει ο νους τους. Ναι! Δεν έχουμε την Αττική τσαχπινιά αλλά θέλω να πιστεύω ότι κατά μέσω όρο οι Κύπριοι έχουμε παραπάνω εμπιστοσύνη. Γιαυτό και οι Κυπραίες κάμνουν το κκέφι τους Ελλάδα και Αγγλία με τους εξ Ελλάδος αδελφούς και μετά μας κατεβαίνουν Κύπρο όπως τον Αττίλα με τους Ούννους για να μας τυλίξουν. Καλαμαράς για τον πασιαμά, Κυπραίος για το πάντρεμα. Δεύτερη επιλογή δεν θέλουμε να είμαστε.
“Οι Κυπραίοι δεν προσέχουν τον εαυτό τους.” Άλλη αδικία για την ράτσα μας. Ναί! Η φύση μας έκαμε πιθήκους αλλά θα προτιμούσε να είμασταν άτριχοι όπως τους Ασιάτες οι γενετικά εκφυλισμένοι (και ολίγον κουνιστοί) όπως τους ξανθούς Τεύτωνες ευρωπαίους; Όχι πως είμαστε η επιτομή της ανθρώπινης εξέλιξης αλλά θέλω να πιστεύω πως περνιώμαστε για άντρες (ή πιό ανδροείδής από τους Ευρωπαίους). Καλύτερα Κυπραίοι πίθηκοι παρά Ευρωπαίοι κερατάδες. Στο κάτω κάτω όταν προσέχουμε τον εαυτό μας (τρίχες, φρύδια κτλ) είμαστε γεναικωτοί, όταν δεν το κάνουμε είμαστεν πίθηκοι. Αποφασίστε τί θέλετε! Δηλώσεις του τύπου “λίγες τρίχες είναι καλές” δεν ευσταθούν. Να κάμνουμε το στήθος μας δηλαδή τζιαι να αφήνουμε μιαν ππάτσια μες το κέντρο όπως τον Σούπερμαν; Είμαστεν νάκκον κοντοί αλλά κι εσείς δεν είστε Λιθουανές ή Ουγγαρέζες.
“Ο νούς τους εν πας το σέξ.” Εν για να μεν νοιώθετε παραμελημένες! Στο κάτω κάτω εν ορμόνες τούτες. Τί θέλετε δηλαδή? Να πίνουμε βάλιουμ?
“Οι Κυπραίοι εν μαμμόθρεφτοι”. Εν που την αζούλα σας που το λαλείτε.
Άντρες:
“Οι Κυπραίες επήρεν ο νους τους αέρα”. Μερικώς σωστό. Τώρα που οι γυναίκες εργάζονται και έχουν δικό τους εισόδημα/σπίτι κτλ δεν μας χρειάζονται όσο πριν 20 χρόνια και αυτό μας κτυπά κέντρο στον εγωισμό και στην αυτοπεποίθηση διότί έτσι μας προγραμμάτισε η κοινωνία στην οποία ζούμε. Αυτό οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση για τους άντρες και σε υπεροψία στις γυναίκες. Γίνετε ο ανηψιός μου να ρωτά μιαν μες το Μόντο (ο οποίος ανηψιος και παρουσιάσιμος και ψηλός και όλα) τί ώρα είναι και αυτή (παλιοπετσιά, hideous) με έναν αέρα παντές τζιαι κολλούν της 1412312 αρσενικοί την ημέρα να του λαλεί “Μεν μου κολλάς!” Άτε ολάν ασσιχτίρ ας πούμε. Όπως το γαμώτο το ανάποδο τζιαι κάμνει μου την ωραία. Σκεφτου να του άρεσκεν δηλαδή τζιαι να μεν ερώταν την ώρα μόνο.
“Οι Κυπραίες εν θωρκούνται”. Μερικώς σωστό. Όπως οι άντρες δεν είναι ελληνορωμαϊκά αγάλματα, έτσι και οι Κυπραίες δεν είναι Καρυάτιδες. Μέχρι και την γενιά τη δική μου πολλές είναι κουζόσχημες, όπως τες κορύπες που κάμνουν στον Κόρνο τζιαι στο ίδρυμα λαϊκής χειροτεχνίας. Τρίχες στην ραχοκοκκαλία, από το ζινίσιν μέχρι την σσισμαδκιά του κώλου και χνούδια αντί μούσι, ύψος ενάμιση μέτρο με τα χέρια ανάταση, είναι κοινά χαρακτηριστικά. Γενικά όμως αρχίσαν τζιαι σάζουν. Οι μιτσικουρούες που θωρώ κολάζουν γούμενο αλλά we missed the boat οι εικοσάρηδες και πάνω. Τυχεροί οι ροκόλοι. Ευτυχώς που έχουμε και ελεύθερη αγορά. Σόρυ κορούδες αλλά οι Ουγγαρέζες, Λιβανέζες και Λευκορωσσίδες εν άλλη κατηγορία. Τζιαι μεν μας λαλείτε πως εν μόνο για τα λεφτά που μας θέλουν. Εσείς μας θέλετε για όλους τους σωστού λόγους έτσι; Τουλάχιστο πέρνεις μια Ρουμάνα, τραβάς τα μαλλιά σου τζιαι λαλείς “έν έπρεπε να πάρω Ρούμάνα.!” Πέρνεις Κυπραία, πάλαι τραβάς τα μαλλιά σου τζιαι λαλείς “άλλην μας εδείξαν τζι άλλην μας εμπήξαν”.
“Οι Κυπραίες προσπαθούν να μιμηθούν τες ξένες”. Αυτό είναι και το ποιό τραγικό. Κυπραίες, επαναλάβετε σαν μάντρα “ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ”. Μα ποιού εννα γελάσετε σιόρ με το μαλλί το πλατινέ τζιαι τα βρουλλούθκια τα dreads.! Είπαμεν είμαστεν παλαβοί, εν τζιαι είμαστεν τζιαι στραβοί. Προσπαθούν να μιμηθούν η μιά την άλλη, να αντιγράφουν όπως τα πιθηκάκια Καπουτσίνοι η μια την άλλη και έτσι στερούνται πρωτοτυπίας. Πχ ίδια γυαλιά, ίδιες τσέντες Αναφέντι Γκούτσι και Λουις Βουιττόν, κλπ. Κάποιες το κάνουν καλύτερα κάποιες δεν έχουν υπόθεση.
“Οι Κυπραίες θέλουν μηχανήν να κόφκει λίραν”. Ακριβά τα γούστα για μέτριο προϊόν. Πραγματικά μόνον Κυπραίες εγνώρισα που να δίνουν τόση έμφαση στα λεφτά. Να το κάμει η Ρουμάνα που εν εσιει να φάει δέχουμε το. Εσείς τί εστερηθήκετε; Πρώτη ερώτηση μόλις γνωρίσω κάποια είναι “τί δουλειά κάμνεις;” Από τούδε και στο εξής θα κυκλοφορώ με bank statement. Ω Κυπραίες, Κυπραίες!400 λίρες να γοράσετε τσέντα έχετε, 50 λίρες να γοράσετε αρμάρι να την βάλετε μέσα εν έσιετε!
“Κουτσομπολιό”. Είπαμε ότι είμαστε μικρή κοινωνία αλλά εφκάλετε τα νάμια. Ναι και οι άντρες κουτσομπολεύουν αλλά ποτέ κακόπιστα ή σε τέτοιο βαθμό. Όποτε πάω κκαφέ νομίζω πως είμαι σε γουμά! ΈΛΕΟΣ! Έμεις δεν σχολιάζουμε τι φορεί ό ένας ή ο άλλος (εκτοω από καμιά κουβέντα του τύπου “δε ίντα κώλο τζίνη”) ούτε ξέρουμε τι γίνετε μεσα σε κάθε κρεβατοκάμαρα, ούτε ξέρουν οι κολλητοί μας “πως” γαμιούντε οι φιλενάδες μας (απλά πως γαμιούντε). Αντί να λαλώ κουβέντα της Κυπραίας καλλύτερα να την βάλλω στο Πι πι σι!
“Μουρμουρα” Ουδέν σχόλιο.
Αναμένω αντιδράσεις. Let it out!
(με την συμβολή του Τζίμι, ακόμα μιας βασανισμένης Κυπριακής ψυχής)
Την τελευταία εβδομάδα είχα την ευκαιρία να βρεθώ με φίλους και γνωστούς, να πούμε τα δικά μας και να κάμουμε κκάτσh άππ. Μετά από τις τυπικότητες και τα “τί γίνεται με τις σπουδές σου, έσιει καμιάν μιτσιά, οι γονιοί μου τι κάμνουν” τύπου ερωτήσεις, οι φίλοι και φίλες άρχισαν να μου ανοίγουν την καρδιά τους. Ίσως γιατί πάνω στο μέτωπο μου γράφει “ΑΔΚΙΑΣΕΡΟΣ”, ίσως γιατί πραγματικά με νοιάζει, κάθομαι και τα ακούς, κι άντρες και γυναίκες στην Κύπρο έχουν ένα μεγάλο παράπονο που συνοψίζεται ώς εξής:
Γυναίκες “Λείψαν οι άντρες στην Κύπρο” vs Άντρες “Οι Κυπραίες έν έχουν Υπόθεση”.
Χωρίς να θέλω να πάρω μέρος με τη μία ή την άλλη πλευρά ορίστε τα επιχειρήματα και η προσωπική μου άποψη επί του θέματος. Μήν ξεχνάτε ότι γενικολογώ και αν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα είναι ακριβώς για να τον επαλιθεύσουν.
Γυναίκες:
“Εχαθήκαν οι άντρες οι σοβαροί” - Ναί κοπέλα μου, πρέπει να εμπνέεις σοβαρότητα για να πάρεις σοβαρότητα και όχι να το κάνεις γιατί επαντρεφτήκαν οι φίλες σου τζιαι εκάμαν κοπελλούθκια τζιαι εσένα φακκούν τα ρολόγια σου τα βιολογικά όπως τους ανιχνευτές καπνού. Σοβαρότητα όπως το κατάλαβα ισοδυναμέι “Πίστη, αφοσίωση, επαγγελματική αποκατάσταση, όμορφος, γυμνασμένος, από καλή οικογένεια”. Καλάν, αν όντως υπάρχει έτσι άντρας εν δυνατόν ναν ελεύθερος? Χαλόου!
“Οι Κυπραίοι δεν ξέρουν να σου μιλήσουν, να σε προσεγγίσουν”. Σωστά. Γιαυτό υπάρχουν οι Καλαμαράδες (έχω φίλους Ελλαδίτες, να χαρείτε οι Έλληνες αναγνώστες μεν μου αρκέψετε) με τους οποίους (όπως και τους Ιταλούς και τους Ισπανούς έχετε φετίχ) θα ακούσετε γαλίφιες και γλωσσίκες αηδίες όπως μπέϊμπιττόλκ, και ότι άλλο κατεβάζει ο νους τους. Ναι! Δεν έχουμε την Αττική τσαχπινιά αλλά θέλω να πιστεύω ότι κατά μέσω όρο οι Κύπριοι έχουμε παραπάνω εμπιστοσύνη. Γιαυτό και οι Κυπραίες κάμνουν το κκέφι τους Ελλάδα και Αγγλία με τους εξ Ελλάδος αδελφούς και μετά μας κατεβαίνουν Κύπρο όπως τον Αττίλα με τους Ούννους για να μας τυλίξουν. Καλαμαράς για τον πασιαμά, Κυπραίος για το πάντρεμα. Δεύτερη επιλογή δεν θέλουμε να είμαστε.
“Οι Κυπραίοι δεν προσέχουν τον εαυτό τους.” Άλλη αδικία για την ράτσα μας. Ναί! Η φύση μας έκαμε πιθήκους αλλά θα προτιμούσε να είμασταν άτριχοι όπως τους Ασιάτες οι γενετικά εκφυλισμένοι (και ολίγον κουνιστοί) όπως τους ξανθούς Τεύτωνες ευρωπαίους; Όχι πως είμαστε η επιτομή της ανθρώπινης εξέλιξης αλλά θέλω να πιστεύω πως περνιώμαστε για άντρες (ή πιό ανδροείδής από τους Ευρωπαίους). Καλύτερα Κυπραίοι πίθηκοι παρά Ευρωπαίοι κερατάδες. Στο κάτω κάτω όταν προσέχουμε τον εαυτό μας (τρίχες, φρύδια κτλ) είμαστε γεναικωτοί, όταν δεν το κάνουμε είμαστεν πίθηκοι. Αποφασίστε τί θέλετε! Δηλώσεις του τύπου “λίγες τρίχες είναι καλές” δεν ευσταθούν. Να κάμνουμε το στήθος μας δηλαδή τζιαι να αφήνουμε μιαν ππάτσια μες το κέντρο όπως τον Σούπερμαν; Είμαστεν νάκκον κοντοί αλλά κι εσείς δεν είστε Λιθουανές ή Ουγγαρέζες.
“Ο νούς τους εν πας το σέξ.” Εν για να μεν νοιώθετε παραμελημένες! Στο κάτω κάτω εν ορμόνες τούτες. Τί θέλετε δηλαδή? Να πίνουμε βάλιουμ?
“Οι Κυπραίοι εν μαμμόθρεφτοι”. Εν που την αζούλα σας που το λαλείτε.
Άντρες:
“Οι Κυπραίες επήρεν ο νους τους αέρα”. Μερικώς σωστό. Τώρα που οι γυναίκες εργάζονται και έχουν δικό τους εισόδημα/σπίτι κτλ δεν μας χρειάζονται όσο πριν 20 χρόνια και αυτό μας κτυπά κέντρο στον εγωισμό και στην αυτοπεποίθηση διότί έτσι μας προγραμμάτισε η κοινωνία στην οποία ζούμε. Αυτό οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση για τους άντρες και σε υπεροψία στις γυναίκες. Γίνετε ο ανηψιός μου να ρωτά μιαν μες το Μόντο (ο οποίος ανηψιος και παρουσιάσιμος και ψηλός και όλα) τί ώρα είναι και αυτή (παλιοπετσιά, hideous) με έναν αέρα παντές τζιαι κολλούν της 1412312 αρσενικοί την ημέρα να του λαλεί “Μεν μου κολλάς!” Άτε ολάν ασσιχτίρ ας πούμε. Όπως το γαμώτο το ανάποδο τζιαι κάμνει μου την ωραία. Σκεφτου να του άρεσκεν δηλαδή τζιαι να μεν ερώταν την ώρα μόνο.
“Οι Κυπραίες εν θωρκούνται”. Μερικώς σωστό. Όπως οι άντρες δεν είναι ελληνορωμαϊκά αγάλματα, έτσι και οι Κυπραίες δεν είναι Καρυάτιδες. Μέχρι και την γενιά τη δική μου πολλές είναι κουζόσχημες, όπως τες κορύπες που κάμνουν στον Κόρνο τζιαι στο ίδρυμα λαϊκής χειροτεχνίας. Τρίχες στην ραχοκοκκαλία, από το ζινίσιν μέχρι την σσισμαδκιά του κώλου και χνούδια αντί μούσι, ύψος ενάμιση μέτρο με τα χέρια ανάταση, είναι κοινά χαρακτηριστικά. Γενικά όμως αρχίσαν τζιαι σάζουν. Οι μιτσικουρούες που θωρώ κολάζουν γούμενο αλλά we missed the boat οι εικοσάρηδες και πάνω. Τυχεροί οι ροκόλοι. Ευτυχώς που έχουμε και ελεύθερη αγορά. Σόρυ κορούδες αλλά οι Ουγγαρέζες, Λιβανέζες και Λευκορωσσίδες εν άλλη κατηγορία. Τζιαι μεν μας λαλείτε πως εν μόνο για τα λεφτά που μας θέλουν. Εσείς μας θέλετε για όλους τους σωστού λόγους έτσι; Τουλάχιστο πέρνεις μια Ρουμάνα, τραβάς τα μαλλιά σου τζιαι λαλείς “έν έπρεπε να πάρω Ρούμάνα.!” Πέρνεις Κυπραία, πάλαι τραβάς τα μαλλιά σου τζιαι λαλείς “άλλην μας εδείξαν τζι άλλην μας εμπήξαν”.
“Οι Κυπραίες προσπαθούν να μιμηθούν τες ξένες”. Αυτό είναι και το ποιό τραγικό. Κυπραίες, επαναλάβετε σαν μάντρα “ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΑΝΘΗ”. Μα ποιού εννα γελάσετε σιόρ με το μαλλί το πλατινέ τζιαι τα βρουλλούθκια τα dreads.! Είπαμεν είμαστεν παλαβοί, εν τζιαι είμαστεν τζιαι στραβοί. Προσπαθούν να μιμηθούν η μιά την άλλη, να αντιγράφουν όπως τα πιθηκάκια Καπουτσίνοι η μια την άλλη και έτσι στερούνται πρωτοτυπίας. Πχ ίδια γυαλιά, ίδιες τσέντες Αναφέντι Γκούτσι και Λουις Βουιττόν, κλπ. Κάποιες το κάνουν καλύτερα κάποιες δεν έχουν υπόθεση.
“Οι Κυπραίες θέλουν μηχανήν να κόφκει λίραν”. Ακριβά τα γούστα για μέτριο προϊόν. Πραγματικά μόνον Κυπραίες εγνώρισα που να δίνουν τόση έμφαση στα λεφτά. Να το κάμει η Ρουμάνα που εν εσιει να φάει δέχουμε το. Εσείς τί εστερηθήκετε; Πρώτη ερώτηση μόλις γνωρίσω κάποια είναι “τί δουλειά κάμνεις;” Από τούδε και στο εξής θα κυκλοφορώ με bank statement. Ω Κυπραίες, Κυπραίες!400 λίρες να γοράσετε τσέντα έχετε, 50 λίρες να γοράσετε αρμάρι να την βάλετε μέσα εν έσιετε!
“Κουτσομπολιό”. Είπαμε ότι είμαστε μικρή κοινωνία αλλά εφκάλετε τα νάμια. Ναι και οι άντρες κουτσομπολεύουν αλλά ποτέ κακόπιστα ή σε τέτοιο βαθμό. Όποτε πάω κκαφέ νομίζω πως είμαι σε γουμά! ΈΛΕΟΣ! Έμεις δεν σχολιάζουμε τι φορεί ό ένας ή ο άλλος (εκτοω από καμιά κουβέντα του τύπου “δε ίντα κώλο τζίνη”) ούτε ξέρουμε τι γίνετε μεσα σε κάθε κρεβατοκάμαρα, ούτε ξέρουν οι κολλητοί μας “πως” γαμιούντε οι φιλενάδες μας (απλά πως γαμιούντε). Αντί να λαλώ κουβέντα της Κυπραίας καλλύτερα να την βάλλω στο Πι πι σι!
“Μουρμουρα” Ουδέν σχόλιο.
Αναμένω αντιδράσεις. Let it out!
(με την συμβολή του Τζίμι, ακόμα μιας βασανισμένης Κυπριακής ψυχής)
