Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Όλοι χωρίσαμε σε κάποια φάση, όλοι πληγωθήκαμε, όλοι πληγώσαμε, γενικά όλη εφάμεν τα μούτρα μας και εταΐσαμεν πίττα του άλλου. Άλλα πόσοι γνωρίζουν τις κατηγορίες των χωρισμένων; Ώς κοινωνική προσφορά το Ξενύχτικον “Μιραμπέλλα” σας τις παρουσιάζει…

Ο απαρηγόρητος – Η μουσική του Χρήστου Κυριαζή έχει την τιμητική της. Συνήθως αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει αυτούς που περάσανε μεγάλο έρωτα και μεγάλη φουρτούνα. Χαρακτηριστικό της είναι τα τρία στάδια της απώλειας, δηλαδή η άρνηση, η κατάθλιψη, και η ανάκαμψη. Στην αρχή σαν μηχανισμός αυτοάμυνας ο ανθρώπινος οργανισμός αρνείται κατηγορηματικά να συνδεθεί με την πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο ατυχής νέος/νέα να παρατείνει το μαρτύριο του. “Δεν χωρίσαμε στ’ αλήθεια”, “εννά στραφεί πίσω”, “απλά θέλει τον τζαιρόν του το θέμα” κλπ φράσεις, κάτι όπως τον Χουσέϊν που φωνάζει ακόμα μες τα δικαστήρια ότι εν πρόεδρος του Ιράκ. Σύντομα όμως η πραγματικότητα επιβάλλεται και τότε αρχίζει το κλάμα όπως το τροπάρι της Κασσιανής. Όποιον έυρουν μπροστά τους πελλανίσκουν τον με τα παθήματά τους παντές τζιαι τους άλλους κόφτει τους, τζιαι φύρνουνται τζιαι οδύρουντε για την απώλεια τούς. Ακούν τραγούδια για “μπαρ και μοτέλ”, “φίλε την αγαπάω ακόμα…” και άλλες παρόμοιες μαλακίες οι οποίες ταυτίζονται μαζί τους (ήβραν τρόπο οι τραγουδοποιοί να κόφκουν λίρα). Μετά που θα τους περάσει η γλωσσοδιάρια περνούν μιαν αμίλητη φάση όπως τους κατατονικούς τζιαι παν οι μετοχές της Μάρλμπορο πάνω. Από το κλάμα το πολλίν καλά κάμνετε να φορείται σωσίβια αν τους επισκεφτείται στο σπίτι τους. Μετά αρχίζει η ανάκαμψη αλλά δυστυχώς η επόμενη σχέση επωμίζεται με τις αμαρτίες και της ανασφάλειες της προηγούμενης. Οι γενέτζες μαραζώνουν διότι συνειδητοποιήσαν ότι ο καλός τους έννεν ο άντρας της ζωής τους (κρίμας τα όνειρα για το πως θα βαφτίσουν τα μωρά) ενώ οι άντρες κάμνουν μπάντζι τζαμπ πάνω σε κουγκρί διότι ερωτεύονται πιο σφοδρά και έντονα (προσωπική άποψη!). Τζιαμαί να δείτε ζάβαλλιν και κακό.

Βασικά άμαν ερωτευκούμαστε, στην ουσία αγαπούμε δκυο άτομα. Τζίνον που νομίζουμεν ότι αγαπούμε, τζιαι τζίνον που πραγματικά είμαστε μαζί του. Δηλαδή άλλην μας εδείξαν τζι άλλην μας εμπήξαν. Όπως έγραψε και ο Εξυπερύ, η ωραιότητα του έρωτα είναι η άγνοιά μας ότι μπορεί κάποτε να τελειώσει.

Ο σικκιμετζής – “Στον κώλο της ρεπάνι”, “να πάει να γαμιέται”, “ούτε και γνωρίζω τη κάμνει”, “που θέλεις να….δε κώλο ποτζί!”, “θα ζήσω ελεύθερο πουλί” . Αυτοί οι τύποι ουδέποτε αγαπήσαν κάποιον πλην του εαυτού τους και συνήθως χωρίζουν γιατί εβαρεθήκαν να γαμούν τον ίδιο πούττο, ή γιατί το πράμα πάει να σοβαρέψουν τζιαι δεν θέλουν να είναι τέλεια μαλάκες, ή τους χωρίζουν οι γενέτζες γιατί τους εκαταλάβαν τί καρακιόζηδες είναι. Συνήθως έτσι τύποι γυρέυκουν ροκόλες διότι εν άπειρες τζιαι δεν καταλάβουν που παν να μπλέξουν. Είναι η μοναδική κατηγορία που ανοίγει μπουκάλα για να κεράσει τζιαι να κάμι χάζι. Συνήθως η τραυματίες της υπόθεσης ανήκουν στην κατηγορία “απαρηγόρητοι”. Αν η γυναίκα είναι σικκιμετζίνα πιθανών το επόμενο βράδυ να τραππιδκιέται όπως το κουνέλι με κάποιο που ήβρεν μες το πατάρι του Λε Κκαφέ. Στην ουσία τέτοια άτομα ή πληγωθήκαν παλαιότερα (πίσω από κάθε μαλάκα κρύβεται μια πουτάνα – Φιρφιρής) και το παιζουν άνετοι αλλά στην ουσία πρόκειται για πολλά ανασφαλή άτομα που εν κρίμα. Όταν μεγαλώσουν και καταλάβουν τι κορμιά χαμένα είναι αρχίζει να κατεβαίνει ο νους τους αλλά είναι αργά, προς το παρών διούν του Playstation τζι αφτέννει.

Ο ζηλιαρόγατος – Αν η ΗΠΑ βάζαν ένα ζηλιαρόγατο χωρισμένο για κατάσκοπο ουδέποτε θα είχαν να ανησυχήσουν για τρομοκρατικά κτυπήματα. Η δυνατότητα κατασκοπίας κάμνει τον Τζειμς Μποντ να μοιάει αγγουδερό με πιπίλα. Παρακολουθήσεις με αυτοκίνητα, απειλές ξυλοδαρμού, δραματικές ερμηνείες (τύφλα ναχουν τα Όσκαρ), παρακολουθήσεις τηλεφώνου (πχ με gps tracking για αγγλία χωρίς να το ξέρει ο άλλος. Μεν με ρωτήσετε, εν σας λαλώ, τζιαι όχι δεν το έκαμα για εμενα) και άλλα τέτοια. Κάθε νύχτα στέλνουν τζιαι ένα κολλητό τους σε ένα κλαμπ undercover για να αναφέρει τη γίνεται. Αν ανακαλυφτεί άλλο πρόσωπο τότε γίνεται της Αρμενίας (για την οδό μιλώ όχι για την γενοκτονία).Αυτοί οι τύποι πιάνουν κάθε τρείς και λίγο για να ελέγξουν τον άλλο χωρίς να καταλάβουν οι ίδιοι ότι γίνονται ενοχλητικοί. Επιχειρήματά τους “ευρωπαίος και κεράτας δεν γίνομαι”, “καλύτερα να της τα φορήσω πρώτα πριν να μου τα φορήσει” κλπ. Η ψυχαναγκαστική τους συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα ανασφάλειας που εξωτερικεύεται σαν κτητικότητα. Κατά κανόνα είναι πολλά καλές ψυχές αλλά τραύματα παλιά και άλλες ανασφάλειες τους εξαναγκάζουν να γίνουντε γαδάροι-γαδάρες. Τριχομαλλίσματα, ττοποπουζιάσματα κλπ ευρωπαικές πρακτικές δεν είναι ασυνήθεις. Οι ζηλιαρόγατοι είναι αυτοί που πληγώνουνται περισσότερο από όλους διότι περισσότερο από την καρδιά τους ο χωρισμός κτυπά κατευθείαν στο εγώ τους. Ο εγωισμός τους είναι που τους καταστρέφει. Έτσι πλάσματα οικτίρω τα ειλικρινά διότι το αρφα και το ωμέγα σε μια σχέση υποτίθεται εν η εμπιστοσύνη.