Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Με αφορμή πρόσφατο σχόλιο του αξιότιμου κ. Ζαπίτη, αποφάσισα να γράψω για πραγματικα περιστατικά που εσυνέβησαν στο περίπτερο-καφενείο-ανοιχτό ψυχιατρείο που βρίσκεται στο χωράφι πόξω που το Μπί Εμ Έϊτσh (ΣΝΕ για τζίνους που εκόφκαν τα νύσια τους ζαβά να φκούν με αναρρωτική) και το οποίο διαχειρίζονται οικογενιακοί μας φίλοι τους οποίους αγαπάμε περισσότερο από συγγενείς.

Ιστορία πρώτη: Παγωμένη!


Τον τζιαιρό που ήμουν στρατιώτης υπηρέτησα στο τιμημένο και αξιαγάπητο σώμα της Στρατονομίας. Απ' όπου περνούσαμε οι στρατιώτες δεν παρέλειπαν να μας δείχνουν την αγάπη και την εκτίμησή τους τίνοντας το μεσαίο δάκτυλο της δεξιάς χειρός τους. Ήμασταν το λοιπόν καθήκον μες τον κύριο δρόμο της Αγλαντζιάς κατακαλότζαιρο, με τον ήλιο να σπάζει πέτρες τζιαι το δρώμαν να μπαίνει μες το αμμάτι μας τζιαι να μας κάφκει, τζιαι να βαστούμεν ραντάρ.
Το βρισίδι που ακούσαμεν που οδηγούς που ενόμιζαν πως ήμασταν αστυνομία δεν το άκουσεν ούτε ο Μαλέκκος που τον Τσιουπή.


Λοχίας - Ρε δόκιμε, εν πατά μούγια. Πάμεν να κάτσουμεν στη σκιά.
ΦΙΡ- Εν καλά που λαλείς αλλά κανέναν δεν εγράψαμεν. Εννά μας γαμήσει ο Ψύχας.
Λοχίας- Ρε δόκιμε, κανεί μας το τουμάνιν τζιαι το ττόζιν που τρώμεν.
ΦΙΡ- Πάμεν δαμαί στο περίπτερο του Πι Εμ Έϊτς, έσιει το ένας συγγενής, να πιούμεν καμιαν πορτοκαλλάδα.
Λοχίας-Τζιερνάς;
ΦΙΡ- Εν συγγενής που το'σει το περίπτερο, εννά μεν μας τζεράσει;
Λοχίας- Ααα.. Είπα τζιαι εγώ έπαθες τίποτε τζιαι είπες να φκάλεις ριάλια που την πούγκα.
ΦΙΡ- Εν το 'πιασα τούτο....
Λοχίας- Τίποτε, τίποτε. Εγιώ έν τζιαι...
ΦΙΡ- Αν θέλεις να ξέρεις η διαχείρηση ΚΨΜ εν πολλά σοβαρή θέση...Μπλα μπλα μπλα μουμπλε μουμπλε...
Λοχίας- Παρά να ξαναρκέψεις καλλύτερα να μου σύρεις κράτηση..
ΦΙΡ- Αν συνεχίσεις ρε νέο θα την φάεις τζιαι θα με ακούεις τζιαι σαν είμαι υπηρεσία...Κεράσματα τέλος του μήνα είπαμεν. Αν μας αφήσουν λεφτά οι καψιμιτζήδες μέσα...
Λοχίας- Μα μόνον τζίνα πουννα λήξουν μας διάς!
ΦΙΡ- Αχάριστο πλάσμα...
Λοχίας - Μόνιμε..
ΦΙΡ- Να σου γυρίζει πων επέρασες.
Λοχίας-Εν καλά που λαλούν για τους Πίτσιλλους...
ΦΙΡ - Ρε νέο, τί ώρα ένει;
Λοχίας- Δώδεκα
ΦΙΡ- ΤΖΙΑΙ ΠΟΨΕ!!!!!!


Κωλοσερνούμαστεν στο περίπτερο με μιαν πιθαμή γλώσσα!

ΦΙΡ- Γειά σου θείε! Τί κάμνεις;
Θείος - ΦΥΕΤΕ ΠΟΥ ΔΑΜΑΙ! ΕΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΦΚΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΞΟΔΟΥΧΟΙ! ΝΑ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΦΑΡΑΣΕΤΕ ΠΑΛΑΙ ΝΑ ΜΕΝ ΚΟΝΤΕΦΚΟΥΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥ...
ΦΙΡ- Ε, ήρταμεν να πούμεν χαλόου, να πιούμεν καμιάν πορτοκαλλάδα...
Θείος- Πιάστε την τζιαι φύετε..
Φιρ- Εβίβα ρέ νέο
Λοχίας- Εβίβα ρε δόκιμε.
ΦΙΡ-ΘΈκκιου Θείο...
Θείος- ΦΥΕΕΕ!!!

(τσας δραματοποιημένος ο πιό πάνω διάλογος)


Ιστορία δεύτερη: Σαν τρελό φορτηγό.

Στο περίπτερο μαζεύονται κάτι ενδιαφέρον τύποι. Αν ήταν ο Άης Παντελεήμονας τόσες περιπτώσεις εν θα είσhe! Όσοι πιάννουν επίδομα ανικανότητας που το γραφείο ευημερίας έρκουντε τζιαιμαί τζιαι ποσκολιούντε. Στο περίπτερο πάω πλέον τακτικά για φραπέ και τάβλι και για να κάμω παρέα στο αδέρφιν μου τον Πειρατή, τον πιό παλιό μου φίλο (θα είμαστε φίλοι τα τελευταία 24-25 χρόνια). Εξ όσων θυμάμαι την φάτσα του.

Έσιει έναν, κάθε φοράν που έρκεται πίννει καμιάν δεκαπενταρκάν πόκες. Έσιει άλλον γοράζει πενήντα λιρών ξυστά. Έρκεται μιαν ημέραν ένας τζιαι πίννει νυστικός 4-5 μπουκάλλες μπύρες. Στρακοττάρει καλά καλά τζιαι φύρνεται τζιαι τρώει την χαμαί. Βουρούμεν με τον Πειρατή τζιαι μαζεύκουμεν τον. Βρωμοκοπά αλουσία τζιαι ποτό που πάνω ως κάτω.



ΜΕΘ- Αφήστε με τζιαι είμαι μια χάρα.
ΦΙρ- Έλα κάτσε θκειέ!
ΠΕΙΡ- Έλα κάτσε θκείε.
ΜΕΘ- ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΣΙΟΡ! ΕΙΜΑΙ (ΧΙΚ) ΜΙΑ ΧΑΡΑ (ΧΙΚ)!

Αφήνουμεν τον τζιαι ξανατρώει την χαμαί. Ξαναπιάννουμεν τον όππαλλα.

ΜΕΘ- Εν ώρα μου να φύω....
ΠΕΙΡ-Εν ώρα σου...
ΦΙΡ- Κάτσε τωρά που γνωριστίκαμεν..
ΠΕΙΡ- Μαλάκα μεν του αρκέψεις τωρά.
ΦΙΡ- Καλά ρε φίλε. Έναν αστείον είπα.
ΜΕΘ- ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
ΦΙΡ- Τί έπαθες θκειέ;
ΜΕΘ- ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΛΛΛΛΛΛΛ
ΦΙΡ- Θκειέ είσαι καλά; (Αντινάσσω πάτσον πας την ράσιη, χαζίριν να φύει που τα σιέρκα μας).
ΜΕΘ-ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛ............ΦΤΟΥ (πλάτς).

Βάλλουμεν τον μες το αυτοκίνητο, άλλοι εμείς!

ΜΕΘ- Το κλάτς εν το μεσαίο;
ΠΕΙΡ- Εν το στόπερ τζίνο...
ΜΕΘ- Καλά σου είπα...
ΠΕΙΡ- ;;;;;
ΦΙΡ- Έλα τζιαι τα κλειδκιά σου.
ΜΕΘ- Εννά πάω να γαμήσω.
ΦΙΡ- Άτε ολάν!
ΜΕΘ- Πάω να γαμήσω...καλώ.
ΦΙΡ- Κούντα τζιαι για λλόου μας.
ΠΕΙΡ- Μεν τον κουρτίζεις άφηστον να φύει..
ΜΕΘ- Εσείς γαμάτε;
ΦΙΡ- Άμαν έβρουμεν.
ΜΕΘ- Εν καλά να γαμάτε ως που είσαστε μιτσίοι.
ΦΙΡ- Λούθου τζι έτσι να πάεις.

Ξεκινά το αυτοκίνητο τζιαι πάει ζίκι ζάκα. Με τον Πειρατή παρακολουθούμεν τον που πάει που το κατήφορον κάτω.
Μετά που ένα λεπτό γυρίζει ο παρέας τζιαι λαλεί μου
ΠΕΙΡ- Σάννα τζι έν έπρεπε να τον αφήσουμε να οδηγήσει....

Ο άνθρωπος εν ζωντανός τζιαι ακόμα ταλαιπωρεί το περίπτερο.

Ιστορία τρίτη: Το ττάβλιν της οργής




εεε, βαρκούμε, που εφτομάδας πάλαι. καλόν γουίκεν κοπέλια. όσοι θέλετε κοπιάστε Αριζόνα Λονδίνο το Σάββατο. Πολλίν γαβ γαβ, πολλίν ποτό. Εν θα έσιει Φλωρινιώτη τούντην στράτα...Ππρόμις!