Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Επήα στην Όξφορτ Στρίτ να δώ ρούχα τζιαι για να καταλάβω γιατί με επελλάναν ούλλοι να πάω σελφριτζιες να ψουμνίσω. Καταρχάς δεν εντυπωσιάστηκα διότι επήα τζιαι ήταν μόνον γεναιτζίσιμα ρούχα. Ένα τηλεφωνηματάκι ξεκαθάρισε πως ήμουν στο Μις Σέλφριτζ τελικά.

Όντως το Σελφριτζιες εν πολλά μιαλλύτερον που το Μις Σελφριτζ τζιαι έσιει ότι θέλει ο πελάτης. Το μόνο πράμα που δεν έσιει είναι υπαλλήλους να σε εξυπηρετήσουν την ώρα που τους θέλεις. Άμαν θωρείς μόνον, κολλούν πάνω σου όπως τα τσιβίτζια. Βρίσκω το λοιπόν έναν επίσημο πουκαμισούδιν που μου αρέσκει, ήταν τζιαι προσφοράν, τζιαι γυρέφκω το στο νούμερο μου.

-Eξκιούσμι!
....
-ΕΞΚΙΟΥΣΜΙ!!!!
.....Γράψιμο που τον υπάλληλο.
-ΕΞΚΙΟΥΣΜΙ ΕΙΠΑ!!!!
...-(Παγερά) Ο Κύριος..;
-Ναι, μαϊ φρέντ, θέλω το τούτο το πουκάμισο, νούμερο κολλάρου δεκαπεντέμιση σε παρακαλώ.
-(Ακόμα πιο παγερά). Τα πουκάμισα των προσφορών δεν υπάρχουν σε όλα τα νούμερα Κύριε. Να πάτε στο ράφιν που το ήβρετε να παρατηρήσετε να εύρετε άλλο.
-Δαμαί εν είκοσι λίρες ή δκιακόσιες; Ρωτώ δείχνοντας κάτι άλλα πουκάμισα που εμοίαζαν παντές τζιαι είχαν έναν μηδενικό παραπάνω.
-Δκιακόσιες κύριε. Να σας έυρω έναν στο νούμερο σας;
-Τί άλλα πουκάμισα σε προσφορά μπορεί να έχετε στο νούμερο μου;
-Έτα τζιαμαί Κύριε..Κοιτάξετε να δείτε.

Έφυα τζι άφησα τον. Άμαν δεν φατσάρεις πλούσιος ούτε να σου σιέσουν οι υπαλλήλοι δεν καταδέχουνται. Πάω σε πιό μοντέρνο κατάστημα. Θωρώ πουκάμισα. Επικκαρίστηκα τζιαι επίκρεψα τζιαι έθελα πουκάμισο έτσι για το γαμώτο. Τζιαι δεν θα άφηνα κανέναν να με ξανακοροϊδέψει. Ειδικά υπάλληλο. Καλό θα ήταν να είχα τζιαι φωτοτυπίαν τα πτυχία μου τζιαστ ιν κκέις.

Θωρώ που λαλείτε πουκάμισα τζιαι έρκεται ένας σκουλαρικάς υπάλληλος με ταττού.
-Θέλετε βοήθειαν.
-Όϊ ευχαριστώ. Απλά βλέπω μόνον.
-Πουκάμισο ψάχνετε;
-Εεεε, ναί, αλλά ακόμα θωρώ.
-Πρέπει να είσαστεν 15-16 νούμερο..
-15.5 για την ακρίβεια.

Φέφκει τζιαι αφήνει με μόνον μου.
Σε πέντε λεπτά στρέφετε πίσω με τα σιέρκα του γεμάτα πουκάμισα.

-Δοκιμάστε το τούτο.
-Δεν ενδιαφέρομαι (διαμαρτύρομαι).
-Κοιτάξετε τί ωραίο κολλάρο.
-ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ!!
-Πάει με το σχήμα του προσώπου σας.
-ΔΕΝ ΕΝΔ...Ώστε έτσι..Για να δώ.
-Βλέπετε; Το κοντό κολλάρο κάνει πιο έντονα τα ζυγωματικά σας.
-Ως γεγονός τωρά που το λαλείς..
-Οι γραμμές του έρχονται παράλληλα με το σαγόνι σας.
-Και το θεληματικό μου πηγούνι...
-Και το πηγούνι, βέβαια...

-Δοκιμάστε κι αυτό το πουκάμισο.
-Κανεί με τζι ένα..
-Είναι για επίσημες περιστάσεις...
-Ρε φίλε μου, ως τζιαμαί βαστά η πούγκα μου.
-Πολύ αριστοκρατικό πάνω σας..
-Φέρτω δα να δω ..
-Όλο κομψοτητα και χάρη πάνω σας.
-Ως γεγονός έσιεις δίκαιο...
-Κοιτάξετε γραμμή.
-Παστινίσκει θέμας...
-Δεν χρειάζεστε αδυνάτισμα κύριε...
- Αυτό λέω κι εγώ αλλά δυστυχώς...
-Μη πείτε άλλη λέξη. Σας μουρμουρά ο πάρτνερ σας.
-Χεχεχε. Τζι εσύ τα ίδια;
-Μουρμουρμα μου τζι εμένα.
-Τα πάσιη μας τα κάλλη μας.
-Κοιτάξετε γραμμή.
-Μα είδες;
-Κοιτάξετε κόψιμο..
-Όϊ ρε!
-Σωστός ευγενής.
-Παεί μου του άτιμου πάει μου. Βάλτο τζιαι τζίνο στην πάντα.

-Για δοκιμάστε αυτό κύριε.
-Όϊ εν πολλά παρδάλό τουτο.
-Μα τί λέτε κύριε.
-Εν τέλεια καρακιοζίσιμο.
-Μα είναι πολύ της μόδας τα χρωματιστά.
-Πιάνω τζιαι που την Νινας Φάσιον ή που το Μακνικ που θα πάω πίσω.
-Κρίμας. Αυτό το πουκάμισο σας έκανε να φαίνεστε πολύ δυναμικός και ενεργήτικός.
-Δυναμικός και ενεργητικός. Αυτός είμαι εγώ. Φέρτο να το δοκιμάσω.
-Είναι πολύ τρέντι πάνω σας. Μπορείτε να το συνδιάσετε και με καφέ η μαύρο.
-Ως γεγονός εν μοντερνούιν τούτο.
-Έχει και έντονα αλλά και ουδετερα χρώματα ώστε να μπορείτε να το συνδιάζεται και με τζίν αλλά και μονόχρωμα παντελόνια.
-Οντος εν σπουδαίο πάνω μου...



Μην τα πολυλέμε. Υπόλοιπο στην τράπεζα. GBP 2.97

Γιατί ο Τζίμ Κάρι είναι από τους μεγαλύτερους κωμικούς όλων των εποχών

"Νεαρός θυσία στο Μολώχ της ασφάλτου", "κούρσα θανάτου για 20χρονο", "κόντρες με το θάνατο". Κάθε εφτομάδαν κάποιος πεθαίνει από ποτό ή υπερβολική ταχύτητα ή και τα δύο. Τραγωδία μεγάλη. Πριν λίγα χρόνια έχασα πολλά καλό μου φίλο. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια άλλο. Οι μάνες απαρηγόρητες, οι πατεράδες με αναμαλιασμένη ρουφούν το τσιγάρο τους τζιαι σκέφτουνται τι εκάμαν για να αξίζουν την συμφορά που τους ήβρεν. Οι πολιτικοί τζιαι οι αστυνομικοί στα κανάλια να φωνάζουν πως επαράγινε το πράμα. Γενικά άντρες 16-25 έχουν μεγαλύτερο ρίσκο θνησιμότητας παρά οι γυναίκες, όπως έμαθα στο μάθημα των population economics, ένεκα αυξημένης τεστοστερόνης.

Συγχωρέστε με αλλά θα το πω. Όσους σκοτώνουνται δεν τους μαραζώνω ιδιαίτερα (φυσικά αλλάζει το πράμα άμα ξέρεις τον άλλο, αλλά πάλαι). Λυπούμαι παραπάνω τζίνους που μεινίσκουν πίσω.

Βουράς κύριε; Βάλλεις την ζωή σου τζιαι των άλλων σε κίνδυνο. Γιατί να σε μαραζώσω; Πίννεις τζιαι οδηγείς κουμπάρε; Σκοτώθου χωρίς να πάρεις άλλον μαζί σου. Γιατί να σε μαραζώσω. Εβάλασουν πόμπαν ή επαίξαν σε; Πάλαι δεν μαραζώνω. Κάτι έκαμες τζιαι εκαθαρίσαν σε. Εμέναν γιατί δεν με παίζει κανένας. Να παραιτήσουν τα κανάλια να μας περιπέζουσιν. Ότι πάθει το πλάσμαν εν που την κκελλέ του. Φταίει τζι ο μιτσής που βουρά, φταίει τζι ο γονιός που του έπιασεν την μοτόρα.

Φταίει η ταχύτητα ιμίσh ή η κακή στιγμή. Η ταχύτητα δεν φταίει τίποτε. Εν τζίνος που βουρά μεθυσμένος που φταίει. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες τζιαι τα ρίσκα του. Τούτα ούλλα έννεν ατυχήματα αλλά δυστυχήματα. Κανέναν δεν λυπούμαι που πάει που ποτό. Μαραζώνω που την βλακεία του κόσμου αλλά δεν λυπούμαι. Λυπούμαι τους τζιαι δεν τους λυπούμαι.

Ναί, σίγουρα πάρχουν εξαιρέσεις, μηχανικές βλάβες ή απροσεξία. Όι όμως ο άλλος να μου στυλλώνει την μοτόρα τζαι να μου σκοτώνει δκυο μωρά. Ή μεθυσμένος, ή ταχυμανής.

Κουφή στη στράτα τρώει την η κκελλέ της. Άτε, το ππόστ τελειώνει να μεν πω τίποτε παραπάνω.

Το παρών ππόστ γράφετε κατόπιν παρακλήσεως.
----------------------------------------------



Έχουμεν και λέμεν. Ο πατέρας μου ενυμφεύθηκεν την μητέραν μου το 1973 κατόπιν γνωριμίας μέσω προξενητού. Το ίδιον τζιαι ούλλοι οι θείοι τζιαι θείες μου πλην του θκειού μου του Αντρίκκου που επαντρεύτηκεν από έρωταν. Όλοι ανεξαιρέτως είναι ακόμη παντρεμένοι, κύριοι στην κοινωνία, χαίρουν τιμής, καταξίωσης τζιαι έχουν άριστην υπόλειψην.

Με τα σημέρινά δεδομένα δεν νομίζω πως κάποιος να επαντρεύκετουν με προξενιό. Αν σας έφερνεν κάποιος προξένια σπίτι σας αν ήταν άντρας να δούμεν τί θα εσκεύτεστουν οι γεναίτζιες (κανένας μαμμόθρεφτος με εμφανή κκόμπλεξ και έλλειψην αυτοπεποιθήσης). Οι δέ άντρες θα εσσίζαμεν τα ιμάτια μας ότι είμαστεν μιτσιοί ακόμα, τζιαι δεν θέλουμε να πάρουμεν καμίαν που έμεινεν στο ράφι τζι ενδεχομένως ναν κουτσή ή να παίζει το μμάτιν της με ττικ.

Κοιτάζω κατόπιν γνωστούς που επαντρευτήκαν που έρωταν. Αρκετοί είναι χωρισμένοι, στο τσάκ να χωρίσουν ή δυστυχισμένοι που φοούνται να χωρίσουν γιατί έχουν μωρά ή ντρέπουνται τί θα πεί ο κόσμος.

Μου είναι ξεκάθαρο ότι έχουμεν πρόβλημα σαν γενιά. Εμεγαλώσαμεν μέσα στα αναλώσιμα. Εχάλασεν η τηλεόραση; Τζινούρκαν. Εχάλασεν το αυτοκίνητον; Τζινούρκον. Έσπασεν κάτι; Ποιάννουμεν άλλον, ριάλια βαστούμεν. Εμάθαμεν γενικά άμαν έσιει πρόβλημα να παίζουμεν πελλόν τζιαι να προχωρούμεν όμως στην πραγματικότητα μένουμε στάσιμοι τζιαι ανάξιοι να ρυθμίσουμεν, να βελτιώσουμεν ή να διορθώσουμεν τη ζωή μας.

Το διαζύγιο εν εύκολο (δικαστικά μιλώντας). Δεν έχουμεν ανάγκην οικονομικήν ο ένας τον άλλον. Αλλάσουμεν τους συντρόφους όπως τα σώβρακα τα λερωμένα τζιαι πιάνουμεν τζινούρκα που το μαρκς εντ σπενσερς. Είμαστεν επιπόλαιοι τζιαι σκεφτούμαστεν μόνον τον εαυτούλην και την π**** μας.

Άντρες τζιαι γεναίτζιες εμάθαν με σε μια σχέση να λαλούν "Θέλω θέλω θέλω" άντι να κάτσουν μαζί να δουν αν έχουν κοινούς στόχους, προσδοκίες τζιαι αξίες.
Οι γεναίτζες δεν ξέρουν να μαεϊρέψουν ή να ράψουν έναν ρούχο. Οι άντρες εμάθαν τα καπαρέ τζιαι η έννοια τους είναι να δειχτούν τζιαι να στοιβάσουν στην τράπεζα. Θεός δεν υπάρχει, τζιαι όσοι έχουμεν αμφιβολία ήυραμεν την Εκκλησία για να φκάλλουμεν το άχτι μας τζιαι να τους περιπαίζουμεν ότι εν τραούλλοι τζιαι ξέρω γω παραμελώντας τις ευχές που μας διαβάζουν στο μυστήριον "ο άντρας είναι η κεφαλή του σπιτιού με αγάπην και ταπείνωσην προς την γυναίκα" και πως οφείλει να την αγαπά "όπως ηγάπησεν ο Χριστός την Εκκλησία". Η δε γυνή να φοβάται τον άντρα σημαίνει να τον σέβεται και το ίδιον ισχύει τζιαι για τον άντρα. Δεν έσιει χώρον το χριστιανικόν σπίτι για δυνάστες τζιαι ξαπόλυτους. Η οικογένεια οφείλει να είναι αδιάλυτη.

Κοπελλούθκια κάμνουμεν στα σαράντα μας, part time φάση, τζιαι αν μας γελάσει κανέναν ποιο πριν ρίφκουμεν το, μισή ώρα δουλειά ένει. Να κάμνουμεν την δουλειάν αρσενιτζοί θυλητζιοί ξέρουμεν, τα άλλα εν τα ξέρουμεν. Το φεμινιστικό κίνημα στον αγώνα του για την ισότητα δυστυχώς μας επίβαλε μιαν εξίσωσην ισοπεδωτική καταρρακώνοντας θεσμούς και αξίες που εξυπηρέτησαν το αθρώπινο γένος για χιλιάδες χρόνια. Υπήρχαν ανισότητες και αδικίες έναντι των γυναίκών; Ναι. Όμως τα πράματα είναι καλύτερα τώρα ή φαινεται κανενού που σας αισιόδοξο το μέλλον; Παρεξηγούμεν τζιαι παρερμηνεύκουμεν ότι μας συμφέρει μόνον. Τα άλλα κάμνουμεν τα στην πάντα

Παλιά ο γιός ετανούσεν του πατέρα στο ζευκάριν, στο αμπέλι, στα χωράφκια τζιαι το εργαστήριον. Εκτιμούσεν τη δουλειά, την τιμιότητα τζιαι έξερεν να λαλεί "Δόξα Σοι ο Θεός". Η δε γεναίκα ήταν έσσω να βοηθά της μάνας της τζιαι ήταν νοικοτζυρά τζιαι έξερεν να λαλεί "ευχαριστώ". Δεν λέω να επιστρέψουμεν στην Κύπρο του μεσοπολέμου, ούτε να μας πιάσει το ζίλικουρτιν τζιαι να θέλουμεν τον άλλον παρθένο. Όμως χρειαζόμαστεν άμεσα κάποιες αξίες και ιδανικά που δυστυχώς σχεδόν εκκλείψαν. Εφκάτε πόξω τζιαι δέτε τις μιτσιές που ντύνουνται όπως τις λεγάμενες τζιαι τους αρσενικού που εν ούλλοι αλητούθκια σχεδόν.

Να πάμεν πανεπιστήμιο, να φάμεν τον κόσμον ούλλο τζιαι να σκεφτούμαστεν με την πούγκα μας ή την π**** μας καταντήσαμεν. Η λέξη "οικοκυρά" κατάντησε βρισιά σαμπώς τζιαι υπάρχει μεγαλύτερη αξία και ηθική ικανοποίηση που το ν'αναγιώνεις τα μωρά σου. Φυσικά ένας μισθός δεν φτάνει αλλά πόσα θέλουμε; Δεν γίνεται να τα έχουμεν ούλλα. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί μιας γυναίκας το δικαίωμα στην εργασίαν αλλά όποιος κάμνει πιστεύκω παπάς που λειτουργά δκυο εκκλησιές γελά της μιας. Προκαλώ οποιαδήποτε να ρωτήσει την μάνα της αν εμετάνιωσε που έκατσε στο σπίτι ν'αναγιώσει κοπελλούθκια. Προκαλώ επίσης οποιοδήποτε, αν θέλω να είμαι δίκαιος, να μου πεί αν είναι πρόθυμος να δουλεύκει όϊ για τον εαυτό του αλλά για να σάσει την οικογένια του τζιαι μόνο τζιαι να μεν ξιπορτίζει ποτζί τζιαι ποδά. Πόσοι που μας τρών με τους γονιούς τους κόμα ή σηκώνουνται να παν εκκλησιά γιατί τους αρέσκει τζιαι το νιώθουν τζιαι όι για να κάμουν παναϋριν στην λαμπρατζιά. Ο άνθρωπος επίεν στο φεγγάρι τζιαι την ψυσιήν του κόμα να την εύρει.

Όποιος τολμήσει πλέον να αρθρώσει λόγο ενάντια στην μεταπολεμική μεταμοντέρνα μας κοινωνία της υλικής αυθονίας και πνευματικής στερήσεως είναι αμέσως σωβινιστής, παλιά κκελέ ή χώρκατος.

Και φτάνω στο θέμα προξενιού. Ως γεγονός οι παραπάνω γάμοι χαλού ένεκα "ασυμφωνίας χαρακτήρων", με άλλα λόγια δεν ξέρουμεν με ποιόν δεσμευόμαστεν για το υπόλοιπον της ζωής μας. Ο προξενητής οφείλει να ξέρει τζιαι τον γαμπρόν τζιαι την νύφφιν καλά αλλά τζιαι το σόϊν τους. Ξέρωντας της ιδιοτροπίες της νύφης αλλά τζιαι τα χούγια του γαμπρού ο προξενητής κάμνει την πρόταση του. Τζιαι κοιτάξετε πως δουλεύκουν τζίνοι οι γάμοι. Ομολογουμένως ακόμα να το χωνέψει ο νούς πως δουλεύκει ο γάμος με προξενιό όμως δουλεύκει. Σίγουρα υπάρχουν και δυσάρεστες εξαιρέσεις αλλά κι αυτές με την σειρά τους επαληθεύουν τον κανόνα.

Έναν προξενητήν για μιαν προξενήτραν θέλουμεν να σώσει το γένος μας. Τα άλλα ούλλα εν πελλάρες.

Θα μπορούσα τζιαι θα ήθελα να γράψω πολλά παραπάνω γιατί έχω καύλες αλλά πόξω σιονίζει τζιαι λέω να πάω στο Waterloo Bridge να πιώ το τσιάϊν μου. Όσοι πιστοί προσέλθετε :)

Όϊ πως σας κόφτει δηλαδή αλλά τελευταία εν της μόδας οι μπλογεράδες και μπλογεράδισσες να γράφουν πέντε παραγραφούδες για τους εαυτούς των. Έχουμεντε και λέμεντε...


1. Μαϊρεύκω καλλύτερα που την μάνα σας - Έθελα να πάω μάεϊρας τζιαι η μάνα μου έν εδέχετουν. Επέρασα σε σχολή στην Ελβετιά τζιαι πάλαι δεν εδέχετουν. "Μα έναν που σε έχω εννά σε θωρώ πάνω που της μαείρισσες μιά ζωή; Εν κρίμαν οι βαθμοί σου! Κρίμας τα ιδιωτικά τα σχολεία που σ'έπεψα.." Μετά την οικογενειακή ενθάρρυνση (εκάμαν μου τα αερόστατα αλλά μετά "ότι θέλεις να κάμεις θα σε υποστηρίξουμε".) επήα Καναδά για σπουδές για να τους τιμωρήσω. Εδούλεψεν. Μαγειρεύω τα πάντα αλλά προτιμό την Κυπριακή κουζίνα, ειδικά συνταγές πριν το 1900 (ξεχάστε το βοδινό δηλαδή) που είναι καθαυτόν παραδοσιακές αλλά δυστηχώ εκκλείπουν σιγά σιγά. Δοκιμάστε τα Τουμάτσια μου με αλεσμένο πιπέρι τζιαι αρτυσιά ή γαλότριν με σκόνη σπανακί ή ντομάτα τζιαι ξαναμιλούμεν. Τα παγκοσμίου φήμης σουβλάκια μου αναπαράγονται σε 3 ηπείρους: Αμερική (στον Καναδά συγκεκριμένα όπου έμαθα τους καναδούς), Αυστραλία (που εν ο κουμπάρος μου) τζιαι Ευρώπην, ειδικά στην Αγγλία τζιαι στην Ουγγαρία. Τρώει η μάνα τζιαι δεν διά του μωρού.

2. Όταν βλέπω ταινία δεν ξεχωρίζω την πραγματικότητα που την φαντασία - Εκλώτσησα μιαν πας την κκελλέ μες το σίνεπλεξ που τη αγανάκτηση ενώ έβλεπα το How to lose a guy in 10 days. Στο Λάιον κινγκ εφώναζα του παπά του Σίμπα να προσέχει να μεν τον πατήσουν, στο Closer έσυρα βρισίδιν της Τζούλια Ρόμπερτς που τα εφόρεσεν του Κλάϊν όουεν. Στις ταινίες του βαν ντάμ σφυρώ τζιαι φωνάζω "Όϊ άππαρον". Άμαν έσιει σεξουαλική σκηνή διώ θάρρος του προταγωνιστή. Στο I am Sam έκλαια όπως το μωρόν, το ίδιο τζιαι στο notebook, lion king, bambi, ugly duckling, la strada, what dreams may come, cine paradis, κλπ κλπ κλπ. Επίσης είμαι μανιακός με τα καρτούν του ντίσνευ. Δεν έχουν λάθος.

3. Λατρεύω την Κυπριακή ιστορία.- Όσο διαβάζω τόσο καταλάβω πόσα λίγα ξέρω τζιαι πόσο μαλάκες και ηλίθιοι είμαστεν συλλογικά σαν λαός. Συλλέγω παλιούς χάρτες, βιβλία και γραβούρες τησ Κύπρου. Ο καυκάς εν άμαν έρκουνται ξένοι τζιαι πάει η μάνα μου να χουμίσει την συλλογή μου στους φιλοξενούμενους (τι απουσία μου εννοείται γιατί δεν αφήνω κανέναν να κοντέψει διότι έτσι εκκεντρικός είμαι) τζιαι γεμόνουν μου τα χαρτιά μου δακτυλιές. Όποτε έρκουνται φίλες της μάνα μου για καφέ (που πάει να πει το σπίτι θα μυρίζει πούτρες τζιαι αρώματα για 3-4 μερες) την επομένην έχουμεν καυκάν.

4. Δεν μπορώ να πώ ψέματα. - Όχι γιατί δεν θέλω, αλλά δεν μπορώ. Τζιαι να καταφέρω να πω τπτ θα πονώ την κοιλιά μου από τις τύψεις το βράδυ που θα ξαπλώσω. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είμαι ευαίσθητο μωρό πάει να πεί ότι στο τέλος της ημέρας είμαι γεννημένος θύμα. τί να κάμουμεν; C'est la vie.

5. Έχω φοβερή μνήμη και θυμάμαι τα πιό άσχετα πράματα τις ποιό άσχετες ώρες. Είμαι ένας θησαυρός γεννικών γνώσεων διότι επέρασα την εφηβία μου πάνω που τα βιβλία (εν εθωρκούμουν για να ασχολούμαι με γεναίτζες). Έφα την μισή μου προίκα πάνω στις μηχανές τις touch. Είμαι ο άνθρωπος που θέλετε στην ομάδα σας όταν παίζεται τρίβιαλ ππερσούτ. Άμαν μεθύσω θυμάμαι ακόμα παραπάνω.

Αυτά.

Η ανάσα μου ήταν βαριά. Την ακολούθησα όλη την απόσταση από το γωνιακό μπακάλικο μέχρι το σπίτι. Ενώ αυτή βρισκόταν στην κουζίνα την κοίταζα με την γωνιά του ματιού μου. Λευκή σαν γάλα, έμοιαζε βασίλισσα θρονισμένη ανάμεσα σε κεχριμπαρένια και χρυσά χρώματα.

Οι ώρες μίκραναν και το κρασί κι η κούραση άρχισαν να με καταβάλλουν. Είναι τέτοιες στιγμές που ξυπνούν τα πρωτόγνωρα ένστικτα του άντρα. Το βλέμμα μου αγρίεψε απότομα. Η κοπελιά μου κατάλαβε αμέσως τις προθέσεις μου. "Ούτε να το σκέφτεσαι". "Μα γιατί;" ρώτησα παραπονιάρικα. "Δεν κάνει την νύχτα..." Σαμπώς κι όλος ο κόσμος περιμένει το πρωί για να κάνει κάτι που του αρέσει.
"Ξέρω πολλούς που το κάνουν τη νύχτα". "Απόψε δεν έχει για σένα όμως".

Έφυγε κι επέστρεψε σύντομα. Εκεί, στην κουζίνα ακόμη με κοίταζε όμως η σκρόφα. Κοροϊδευτικά σχεδόν που θα έπρεπε να περιμένω μέχρι το πρωί. Τα σάλια μου τρέχανε κι η καρδιά μου κτυπούσε ολοένα γρηγορότερα.

"Μην τολμήσεις" προειδοποίησε η κοπελιά βλέποντας την θέλησή μου να κάμπτεται. Ας πάει στο διάβολο σκέφτηκα. Απόψε θα γινεί, θέλει δεν θέλει. Δεν είμαι μαλάκας να περιμένω όποτε μου το επιτρέπει αυτή.
Πετάχτηκα απ τον καναπέ σαν αίλουρος και την άρπαξα. Δεν κατάλαβε ποτέ τί την βρήκε. Την ξέσκισα σε δευτερόλεπτα κι η μικρή βελουδένια κορδελλίτσα που είχε στη μέση έπεσε στο πάτωμα.

Η φίλη μου ούρλιαξε να σταματήσω. Δεν άκουγα τίποτα. Ήμουν πλέον ο πρωτόγονος κυνηγός, ο θηρευτής που τσακίζει το θύμα του.
"Φιρφιρή σταμάτα, σταμάτα..!" φώναξε και προσπάθησε να παλέψει μαζί μου αλλά του κάκου. Τα χέρια της ήταν αδύναμα μπροστά στα στιβαρά μου μπράτσα (cliche). Όσο αυτή πάλευε κι αντιστεκότανε τόσο ερεθιζόμουνα.

Η φίλη μου πλέον εκλιπαρούσε ενώ έμπηγα τα δόντια μου ηδονικά στην σάρκα της..
"Σταμάτα, έλεος.."
"...."
"Εννά πασιήνεις..."
"Δεν εγόρασα την τόπλερον για να την θωρώ..."
"Εννά γινείς βουβάλι"
"Εγώ τωρά θέλω να φάω σιοκολάτα..."

Διαφημίσεις σε DVD - Ενοικιάζω το ντί βι ντί για να δώ μιαν ταινία χωρίς διαφημίσεις όπως την τηλεόραση ή όπως τον κινηματογράφο τζιαι καρτερώ όπως το μαλακισμένο ένα τέταρτο να τελειώσουν οι διαφημίσεις για ταινίες που δέν κυκλοφορούν ακόμα χωρίς να να μπόρω να προχωρήσω στο μενού. ΔΕΝ ΜΕ ΚΟΦΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ ΤΖΙΑΙ ΤΟ ΛΑΪΟΝ ΚΙΝΓΚ! ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΙ ΤΖΙΑΙ ΚΑΝΕΙ! Φάκκιν μπάσταρτς, τί μέρος του λόγου δεν καταλάβετε ; Γιατί με βασανίζετε έτσι; Πελλός που ξανανοικιάζει Ντι βι ντι. Εν τζιαι τα τάουνλόουτς καλά.


Πασιές που φορούν εφαρμοστές φανέλες - Καλάν, μιλούμεν για ΤΟ σέλφ κκόνσιουσνες. Δεν θέλω να μουρμουρίσω για την παχυσαρκία. Όσους πασιήες τζιαι πασιάες ξέρω λαλούν πως έχουν θυροειδή. Κάποιοι είμαι σίουρος έχουν, οι υπόλοιποι εν ψεύτες τζιαι τα ντελίβερι παν τζι έρκουνται σπίτιν τους. Αλλά να είσαι πασιά, να μεν το παραδέχεσαι τζιαι να μου φορείς παρδαλά εφαρμοστά μπλουζάκια (ούτε καν μαύρα που αδυνατίζουν) τζιαι να θωρώ το λίπος δίπλες δίπλες μου προκαλεί αναγούλα στο στομάχι. Καλάν, μοντελάκι δεν είμαι, αλλά δεν τουμπώνω τον τζίλοιο μου τζιαι να κάμνω τον αχάπαρο. Δικαίωμα της κάθε γεναίκας να φορεί ότι θέλει, φτάνει να μεν μου νεκατώνει το στομάσhιν μου.


Κκέληδες που τα χώνουν - Καλάν ρε κύριοι. Ποιόυ εννά γελάσετε; Εκκελιάσετε; Κετ όβερ ιτ. Ξιουρίστε την τζιαι πνάστε.

Κόσμος που δκιαβάζει αθλητικές εφημερίδες (στην Κύπρο) - Νο κκόμεντ. Πόσο χασομέρης είσαι για να δκιαβάζεις τζιαι να νευριάζεις με εφημερίδες που καταπιάνουνται με θέματα που δεν επηρεάζουν τη ζωή σου άμεσα και μάλιστα σε μιά χώρα που δέν έχει αθλητισμό; (Η μάππα δεν είναι το ίδιο με το ποδόσφαιρο). Εντάξει, όϊ πως οι υπόλοιπες εφημερίδες δκιαβάζουνται (εκτός που την Χαραυγή που με κάμνει τζιαι χασκογελώ όποτε την πιάνω στα σιέρκα μου) αλλά τουλάχιστο άμαν καταπιάνεσαι με την πολιτική έσιεις την ψευδαίσθηση πως ο ψήφος σου μπορεί να αλλάξει κάποια πράματα.

Αρσενικούς να χορεύκουν τσιφτετέλι τζιαι γεναίτζες να χορεύκουν ζειπέκκικο - Οκ, είμαι παρανοϊκός, ξέρω το. Υπάρχουν κοπέλες που χορεύουν καλύτερα από τους άντρες. Απλά δεν το χωνεύκω. Το τσιφτετέλι εν για τες γεναίτζες, οι άντροι εν γελοίοι άμαν το χορεύκουν. Ο ζειπέκκικος φαινεταί ποιό ωραίος με αντρικόν παντελόνι, πουκάμισον, πατεριμή τζιαι ξαναμμένον που το ποτό πρόσωπο παρά φουστάνι τζιαι ψηλοτάκκουνο. Είμαι κολλημένος, ξέρω το αλλά ετσι πιστεύκω.

Προσφορές 2 + 1 από τις υπεραγορές - Διότι υποτιμούν την νοημοσύνη μου. Ψηλώνουν τις τιμές μιαν εφτομάδαν πρίν την προσφορά τζιαι μετά βάλλουν μας προσφορές. Μα καλάν, για τόσον γάρους μας έχουν ή όντως τόσο γαδάροι είμαστε τζιαι δεν το παίρνουμεν πρέφα; Άσε που με χαμηλές τιμές σε πέντε είδη πρώτης ανάγκης μας προκαλούν την ψευδαίσθηση πως όλα τα προϊόντα είναι αναλόγως φτηνά. Ξύπνα λαέ!

Ζητιάνους - Can you spare some change mate? Αϊσσιχτίρ ττεμπέληδες χασικλήδες αγγλικής καταγωγής. Τόσοι μετανάστες δουλεύκουν δακάτω τζιαι εσείς κοπροσκυλιάζετε. Να σηκώσετε τον κώλο σας, να πάτε να πείτε συγγνώμη τους γονιούς σας, να σας αφήσουν να λουθείτε τζιαι να ξιουριστείτε, τζιαι να πάτε να εύρετε δουλειά να γυρίζετε χάμπουργκερ ή να κάμνετε καφέδες. Χασομέρηδες. Όποτε φκαίννω που το ττιούπ πρέπει να κουτουλλώ πάνω σας;


Αθρώπους που κλάννουν μες το μετρό τζιαι παίζουν πελλόν εν ώρα αιχμής - Να τον ρουφάτε μέσα άλλη φορά όπως κάμνει ούλλος ο κόσμος. Είμαι πολλά μιτσής για να πάω που τες αναθυμιάσεις σας.


Ιδιοκτήτες σκύλων που κάμνουν του χτηνού παντές τζι εν μωρό - Ο σκύλος είναι σκύλος είναι σκύλος είναι σκύλος. Είπαμεν εν έξυπνος, είπαμεν καταλάβει, αλλά ως τζιαμαί. Εν ανάγκη να του κάμνετε όπως του πλασμάτου; "Μάνα μου το μωρό μου. Ποιός αγαπά τη μάμα; Ποιός την αγαπά; Το μωρό μου; Το μωράκι μου; Ποιός θέλει μπισκοτάκι, ά ποιός θέλει μπισκοτάκι. Φίλα την μάμμα/παπά". Κυρίως εν οι κοτζιάκαρες που έχουν έτσι παλαβομάρες. Κάμνετε τα σπίτι σας, όϊ μες την μέση της στράτας.


Αμερικάνικες sitcoms - Διότι όποτε κάποιοι φιληθούν παουρίζει ο κόσμος "ουουουουου" παντές τζιαι δεν εξανάδαν κόσμο να φιλιέται, ή άμαν κάποιος μαραζώσει που μαραζώνουν ούλλοι "ααααααααααα". Πολλά ευαίσθητοι οι αμερικάνοι τελικά.

Τα μπισκότα τα ξερά- Διότι όποτε τρώω λουβούν τζιαι ξιμαρίζει ο καναπές.

Το επίπεδο του τύπου στην Κύπρο είναι πολύ χαμηλό. Δεν υπάρχει ΕΝΑ περιοδικό που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις του μοντέρνου Κυπραίου ή Κυπραίας. Καλά τα Κοσμοπόλιταν και τα Όμικρον Άντρας αλλά εκτός από παρουσιάσεις αυτοκινήτων, πως να ρίξει ό ένας τον άλλο στο κρεβάτι, αθλητικά, μόδα και μακιγιάζ τα περιοδικά μας δεν είναι παρά κακά αντίγραφα των περιοδικών του εξωτερικού. Αν εξαιρέσουμε κάποια εξειδικευμένα τεύχη όπως το Κυνηγός και Ψάρεμα, Ψαροντούφεκο, Νυφικό και Γάμος κτλ , δεν υπάρχει κάτι που να συνδυάζει όλα τα γούστα σε ένα τόμο. Γιαυτό και προτείνω ένα καινούριο αντρικό και ένα γυναικείο περιοδικό με την ύλη του πρώτου τεύχους. Χρηματοδότες ευπρόσδεκτοι.


αΜΑΝ χαττά - γιατί είμαστεν άντρες

Τεύχος Πρώτο (με δώρο trendy φαναράκι για να θωρείτε καλύτερα τις γυναικείες φάτσες μέσα στα κλάπς)

Πριβιέτ κάντι λα - Ρώσσικα για αρχάριους
Το ψωμί της ξενιτιάς - Πώς να ζήσετε χωρίς τη μάνα σας στο εξωτερικό.
Προκαταρκτικά - Γιατί αξίζει τον κόπο να τα μάθετε
Αφιέρωμα Καπαρέ - Πώς να πάτε, να διαλέξετε, να πληρώσετε, να φύγετε...χωρίς να σας πιάσει η αστυνομία.
Μπάνιο και Σωματική υγιεινή - Μάθετε γιατί η Κυπριακή Κυβέρνηση έβαλεν τρεχούμενο νερό στα σπίτια.
Dirty Dancing - Ο σωστός τρόπος να προσποιήστε πως ξέρετε να χορέψετε.
Γιορτή της μητέρας - 101 έξυπνα δώρα


Glamourμούρα
Το περιοδικό της Σύγχρονης Κύπριας. Τεύχος Πρώτο (με δώρο ανταύγειες για την γυναικεία παρπέττα)

Βάψιμο σε χαμηλό φωτισμό - Η τέχνη του βαψίματος σε κλάμπ και άλλους σκοτεινούς χώρους.
Μαγείρεψε κι εσύ..μπορείς - Τα μυστικά της πανάρχαιας τέχνης τώρα και στην Κύπρο.
Αφιέρωμα Ελλάδα:
Οδηγός ψαρέματος Καλαμαρά - Πως να ξεχωρίσετε τους καλούς από τους σκάρτους και τί να προσέξετε.
Κάλυψη απόκρυψη Κυπριακής διαλέκτου - Για να μην ντρέπεστε να αννοίξετε το στόμα σας.
Τουριστικό Οδηγός Κολωνακίου - Επειδή πληρώνει ο τάτης.

Αποθηλασμός Τώρα - Πως να καταφέρετε τον Κυπραίο φίλο σας να ξεκόψει από τη μάνα του (δείτε και το Μαγείρεψε κι εσύ...μπόρεις!)
Απομιμήσεις Α.Ε. - Πώς να το παίζετε high class με πενήντα λίρες την εβδομάδα.
Κομπιούτερ - Οι άγνωστοι φίλοι μας.
Αποκατάσταση τώρα - Πώς να τον τυλίξετε χωρίς να γκαστρωθείτε.
Κάμα Σούτρα - Ναί, εκτός από ιεραποστολικό γίνεται κι αλλιώτικα.



ΥΓ. Η στήλη απολογείτε για την κακή ποιότητα του ππόστ αλλά ετάραξεν ο νούς μου που τα δκιαβάσματα