Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Από τον ΠΟΛΙΤΗ -

Η δράση του Μάριου Ματσάκη ξεκίνησε το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, λίγο μετά τις 9μ.μ., όταν έγινε αντιληπτός από στρατονόμο των Βάσεων να γράφει με σπρέι τη λέξη ΕΟΚΑ στο δυτικό σημείο της εισόδου των Βάσεων Δεκέλειας. Μόλις ο ευρωβουλευτής αντελήφθη την παρουσία του Άγγλου στρατονόμου τράπηκε σε φυγή, ενώ ο στρατονόμος επιβιβάστηκε σε περιπολικό και τον ακολούθησε μέχρι την έξοδο της Πύλας. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου των Βρετανικών Βάσεων, Ανδρέα Πιτσιλλίδη, ο Ματσάκης έγραψε με σπρέι τη λέξη ΕΟΚΑ και σε περιπολικό των Βάσεων, αλλά ο στρατονόμος δεν είχε εξουσία να τον συλλάβει, διότι, όπως εξήγησε, η δεύτερη υπόθεση συνέβη σε έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι Αρχές των Βρετανικών Βάσεων διαπίστωσαν ότι ο Ματσάκης είχε αναγράψει την ίδια λέξη και στην είσοδο του αστυνομικού τους σταθμού. Η υπόθεση καταγγέλθηκε στην Αστυνομία Ορόκλινης, ενώ δεν αποκλείεται να εκδοθεί κι ένταλμα σύλληψης εναντίον του ευρωβουλευτή. Ο εκπρόσωπος των Βάσεων δήλωσε στα ΜΜΕ ότι εναντίον του Ματσάκη εξετάζεται υπόθεση κακόβουλης ζημιάς και υπενθύμισε ότι εντός των Βάσεων οι βουλευτές δεν έχουν ασυλία..

--------

Γεια σου ρε Ματσάκη με τα αρχίδια τα μπρούτζινα! Άτε, τζιαι που θα φκεις που την φυλακή, να κάμουμεν την ΕΝΩΣΗ. ΡΕ ΚΑΡΑΚΙΟΖΗ!!!!! Τον καιρό που δούλεφκες για τους Εγγλέζους τζιαι εταΐζαν σε ήσουν καλός! Βάρτους τζιαι καμιά πομπάρτα αύριο-μεθαύριο να κάμει το υπουργείο εξωτερικόν της αγγλίας ανακοίνωση ότι εν επικίνδυνα στην Κύπρο να μεν πατούν οι Εγγλέζοι οι τουρίστες να σου πω εγώ! Αϊ σσιχτιρ!

Είσαι πολλά λλιος ρε Ματσάκη για να γράψεις ΕΟΚΑ πας τους τοίχους. Ο Μάτσης τζιαι ο Καραολής τζιαι ο Αυξεντίου δεν ήταν αρχαιοκάπηλοι ούτε αθωώναν αστυνομικούς! Κωλόπαιδο, ενευρίασα ούλλη νύχτα τωρά!

"Ιακώβου ξεκίνα, για πρόεδρος στην Κίνα" φώναζαν παραληρώντας οι Συναγερμικοί ανά το παγκύπριο την μέρα που ο Γλαύκος Κληρίδης ανακηρύχτηκε για δεύτερη φορά πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Το Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα" και ο Φιρφιρής, πιστοί και προσυλωμένοι στο δημοσιογραφικό κάλεσμα, αναχωρούν την Παρασκευή μετά το πάθος των εξετάσεων για Κίνα, Χογκ Κογκ και Μακάο εις αναζήτησην του Γεώργιου Ιακώβου.
Εμβολιασμένοι κατά της ηπατίτιδας και του τυφοϊδή πυρετού, κατόπιν δεκαλέπτου ελευθέρας πάλεως με τον γιατρό(ένεκα του ότι ο Φιρφιρής έχει φοβία στις βελόνες), η δημοσιογραφική ομάδα είναι πλέον έτοιμη...

Ποιό σοβαρά όμως...
------------------------------------------------------------------

Ταξιδολόγιον Α' - Προετοιμασία


Η μικρή Κινεζούλα στο προξενείο με χαιρέτησε ευγενικά παρότι πριν από εμένα είχε εξυπηρετήσει 379 άλλους. Ζήτησε τα χαρτιά μου και τα κοίταξε. 'Αν θα επισκεφτείτε το Μακάο και το Χογκ Κογκ θα χρειαστείτε βίζα πολλαπλών εισόδων στην Κίνα' μου είπε. Την ευχαρίστησα για την επισήμανση και αμέσως άλλαξα την αίτηση. Καταλαμβαίνοντας πως είμαι τσαπατσούλης (στο κάτω κάτω ήταν η δουλειά της) με ρώτησε πότε αναχωρώ και της είπα πως Παρασκευή χαράματα πρέπει να είμαι Σαν Φρανσίσκο και μετά Πεκίνο. 'Τότε θα χρειαστείτε την επισπευμένη διαδικασία εκχώρησης τουριστικής βίζας που κοστίζει 50 δολάρια...'. 'Πόσες μέρες θα πάρει;' ξαναρώτησα ανήσυχος μιας και δεν μπήκα στον κόπο να κοιτάξω τις προθεσμίες στην ιστοσελίδα.'Περάστε η ώρα δωδεκάμιση να παραλάβετε το διαβατήριό σας μαζί με τα λεφτά΄. Κοίταξα το ρολόϊ μου και η ώρα ήταν έντεκα το πρωί.


Βγήκα έξω χαμογελαστός που μέσα σε 10 λεπτά ξεμπέρδεψα σχεδόν. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά του προξενείου αναλογίστηκα πόσο εύκολα είναι όλα. Η αίτηση ήταν μονάχα μια σελίδα (σε αντίθεση με την 9-σέλιδη αντίστοιχη για τις Ηνωμένες Πολιτείες) και πληρώνεις μόνο αν σου εκδοθεί βίζα. Στην αντίθετη περίπτωση δεν σε χρεώνουν για τον κόπο της απόρριψης...και όλα αυτά θα περατωθούν σε ενάμιση ώρα (ελπίζω!). Τελικά η Κίνα ίσως έχει πάει μπροστά παρ'ότι Κουμμουνιστική στο καθεστώς. Μπας και τα λογαριάσαμε όλοι λάθος για την Κίνα; Όσο το σκεφτόμουν τόσο ανυπομονούσα να τελειώσω με τις εξετάσεις και να πάω στο αεροδρόμιο. Η όλη ατμόσφαιρα ενέπνεε αισιοδοξία.


Πρίν προλάβω να κατεβώ τα σκαλιά μια ομάδα διαδηλωτές τσακώθηκαν με τους φρουρούς ασφαλείας του Προξενείου. "Δολοφόνοι! Φασίστες!" φώναζαν οι διαδηλωτές. Σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο που μου έδωσαν, ανήκουν στην οργάνωση Φαλουνκ Κονκ που είναι παράνομη στην Κίνα διότι θεωρείται επικίνδυνη από το καθεστώς. Τα δε μέλη της βρίσκονται σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στη Βόρεια Κίνα όπου τους εγχειρίζουν χωρίς αναισθητικό και πουλούν τα όργανά τους. Παρατραβηγμένη θεωρεία αλλά οι φωτογραφίες τους είναι πέρα για πέρα αληθινές. Τελικά ίσως να μην είναι όλα ρόδινα, αλλά πάλι δεν θα μάθω αν δεν δω την κατάσταση στη χώρα ο ίδιος.

Αυτή τη στιγμή όμως έχω άλλες ανησυχίες. Σε ένα μισάωρο έχω ραντεβού για εμβολιασμό και η σκέψη της σύριγγας μου ανακατεύει το στομάχι...κι είμαι και χωρίς τσιγάρα.
Είδομεν...
-----------------

Έχω βάλει νέες φωτογραφίες μου στο φλίκρ, που μπορείτε να δείτε κάνοντας κλικ στη φωτογραφία με τις ράγες δίπλα.

Ποιός είναι ο πιό βλάκας όλων τον εποχών; Δεν μιλάω για κάτι περιπτώσεις που διαβάζετε στις ειδήσεις του τύπου “διαρρήκτης πέθανε μετά που κατάπιε καταλάθος το φανάρι του εν ώρα διαρρήξης” αλλά για πραγματικά πανηλίθο που οι ενέργειές τους κόστισαν την ζωή σε χιλιάδες. Όχι, δεν πρόκειται για Κύπριο (ευτυχώς) πολιτικό, ούτε για τον ναύτη που έφκαλλεν σκοπιά παρατηρητή στον Τιτανικό…Δυσκολεύεστε; Άντε, να το πάρει το ποτάμι…

Πρόκειται για τον Φαραώ που έδειωξε τους Εβραίους από την Αίγυπτο. Το συνειδητοποίησα όταν είδα την ταινία “Οι Δέκα Εντολές”, με τον Τσάρλτον Χέστον (όνομα που εφκάλαν τον άδρωπο). Σίγουρα την έχετε δεί κι εσείς την ταινία γιατί την παίζει ανελλειπώς το ΡΙΚ κάθε χρόνο που την μέρα που εγεννηθήκετε την Μεγάλη Εβδομάδα.

Το λοιπόν, έχουμεν και λέμε. Ο Φαραώ είχε το Εβραϊκό έθνος σκλάβους για πολλά χρόνια, κάτι το οποίο γνωρίζουμε ιστορικά καθώς τα Σημιτικά φύλα έκαναν έντονη την παρουσία τους στην Νότιο Αίγυπτο. Πάει το λοιπόν ο Μωυσής τζιαι λαλεί του-

Μ- Χάτε, κανεί το παναΐριν. Δώσμας τα μηνιάσικα μας τζιαι φτού παπούτσιν εμείς, ΟΚ;
Φ- Ε τζιαι πέ αλλόναν ρεεε!
Μ-Εν καλά που σου λαλώ! Άξιππα τζιαι βιάζουμε.
Φ- Πριτς! Άτε ρε κίτ που δαμαί!
Μ-Καλάαααααν, τώρα τζι έχω σου την συνάμενη.
Φ-Ιντα πράμαν;
M-Εμίλησα με το Θεό τζιαι είπεν αν δεν μας αφήσεις κατίσhι σου.
Φ- Έγλεπε ρε Μωυσή τζιαι εννα πάθεις τίποτε.

Τζιαι αρχίζει ο Μωυσής να γαμά τους Αιγύπτιους με τες Δέκα Πληγές. Τι να γινεί ο Νείλος ολογαίματος, τι να βρέσιει βατράχους, όϊ σκάρνους να φαν τα σπαρτά, όι να ππέσει νύχτα πισσούρι, να ψοφούν τα χτηνά. Ο δε Φαραώ το φκιολίν του αράπη. Ελαλούσαν του τί εγίνετουν του Φαραώ τζιαι ο Φαραώ αγρόν ηγόραζεν. Εν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ελάλεν, όι επάθαν τα χτηνά βρουκέλλωσση, όι η βατράχοι εν φάρσα, οι σκάρνοι εν περαστικοί, τέλος πάντων δεν εκαταλάμβαινε θεό (γιατί ενόμιζε πως ο ίδιος εν Θεός).
Τελικά ο Μωυσής εκατάφερεν να πεθάνουν ούλλα τα πρωτότοκα αγόρια, μαζί τζιαι το Φαραούι τζιαι πάει στον Φαραώ τζιαι λαλεί του.

Μ- Είδες τζι έκαμνες μου τον πελλάρα;
Φ- Κανεί σε ρε μισισμένε; Σναααρλ (ρουφά τες μύξες του που το κλάμα).
Μ- Να περιπαίζεις ήσουν καλός όμως…
Φ- Τζι έναν αστείο δεν σηκώνεις. Άτε πιας τα κοπέλια σου τζιαι να πάτε στα ανάθθεμα να μεν ξαναπατήσετε Αίγυπτο.

Φεύφκει το λοιπόν ο Μωυσής τζιαι μινίσκει ο Φαραώ μόνος του. Την νύχτα που επείε να ππέσει πάει να φιλήσει το Φαραούι αλλά Φαραούι γιόκ. Πιάννει τον η πελλάρα τζιαι συνάει τον στρατό του. “Θα του γαμήσω τον κώλο” εφώναζε “θα τον κάμω να κατουρήσει γάιμαν τον ππουστομουσά” ετσιρίλλα. Και έτσι έκατσε του βούρου τον άθρωπο που ήταν παρέας του Θεού.

Μπροστά στην νεκρά θάλασσα ο Μωυσής έκαμνεν τον ωραίο γιατί εγίνηκε φίρμα. Εστάθηκεν ομπρός που τη θάλασσα τζιαι λαλεί τους Εβραίους “εννά σας κάμω ένα σπουδαίο ττρίκκ”. Τζιαι χωρίζει την θάλασσα να περάσουν. Μόλις περνούν που την άλλη νάσου τζιαι τον Φαραώ με τα άρματα του.

Φ- Ρε Μωυσή, αν έσιεις αρτσίδκια έλα που την άλλη.
Μ- Έλα εσού που σαι πιό κοντά!
Φ- Περίπαιζε, περίπαιζε….
Μ- Γιατί; Εννά με κάμεις τέττε;
Φ- Θα σε πατήσω μες τον λαιμό!
Μ- Μόνον λόγια είσαι!

Εν το μεταξύ οι Εβραίοι πουκάτω ερκουρτίζαν τον Μωυσή. “Κάτσε του την ρε Μωυσή”, “Άφηστον να του γυρίζει του ππουστόμαυρου”, “δώστου μες τα αυτιά ρε γέρο!” κλπ

Μ-Αν είσαι άντρας έλα ποδά τζιαι σάζουμεν σε. Φωνάζει ο Μωυσής.

Ο Φαραώ άρχισε να κάμνει δεύτερες σκέψεις ένεκα του ότι ο Μωυσής ήταν υπεύθυνος για τις δέκα πληγές, γιατί εχώρισεν την θάλασσα στα δύο τζιαι γιατί άκουεν του ο Θεός.

Ο Μωυσής όμως ήταν απτόητος.

Μ- Επουττέψανεν; Ελά δα ρε μότα! Want a piece of this? (τζιαι κάμνει τα σιερούθκια του), want a piece of this bitch? Chicken! Clock clock clock (τζιαι κάμνει του την όρνιθα). Εννα πάω Ισραήλ τζιαι θα πω σε ούλλους ήντα πούττος είσαι!

Και τότε γινόμαστε μάρτυρες στην ποιο παροιμιώδη βλακεία όλων των εποχών..
Φ- ΕΠΙΘΕΣΗΗΗΗΗ!!!!!!!

Και έτσι οι Αυγύπτιοι, εκτός όσοι εφορούσαν σωσίβιο τζιαι μπρατσάκια, επνιγήκαν σαν τους ποντικούς γιατί ο Φαραώ δεν κατάλαβε οτι Θεός vs Φαραώ είναι πάντα “σημειώσατε 1”.

Είναι ή δεν είναι ο Φαραώ ο ποιός βλάκας όλων των εποχών.
Εφάρασεν τον ο Μωυσής.

Καλή Αγιά Εβδομάδα σε όλους. Όπως ο Κύριος τράβηξε τον Γολγοθά του έτσι κι εγώ, αν και χωρίς να με ττοππουζιάζουν οι Εβραίοι που το πρωί ως τη νύχτα (βλέπε Passion of the Christ), υποφέρω και υπομένω τα Άγια Πάθη των Εξετάσεων.

Το θέμα που καταπιάνομαι σήμερα είναι η αξία του πούττου στην Κύπρο (και ας με συγχωρέσετε για την ομώτητα της λέξης αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη), και πιο συγκεκριμένα του παρθένου πούττου. Αφορμή ένα άρθρο στον Πολίτη σχετικά με την “διακόρευση” μιας δεκατετράχρονης από ένα δεκαεπτάχρονο.

Δεν συζητώ κατά πόσο την έτρωεν ο κώλος της την μιτσιά ή αν όντως την βίασε ο τύπος (χαλόου ας πούμε, φκαίνει μαζί σου μάνα μου για τον πλούτο του χαρακτήρα σου τζιαι την εξυπνάδα σου ας πούμε) αλλά για το γεγονός ότι η διακόρευση μαζί με τον βιασμό είναι μεγαλύτερο αδίκημα από το σκέττο βιασμό. Δηλαδή η παρθενιά είναι μιας κάποιας αξίας;

Πρώτα απ’όλα όμως ας δούμε γιατί η παρθενιά είναι τόσο σημαντική από μια ανδρική πλευρά. Για να θέλει ένας άντρας μια γυναίκα παρθένα πάει να πεί ότι είναι είτε υπερβολικά θρησκευόμενος (την ωραιότητα της παρθενίας σου που ψάλνουμε και στους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου), είτε υπερβολικά ανασφαλής για τις επιδόσεις του και το μέγεθος της τσουτσούς του (μια παρθένα δεν μπορεί να συγκρίνει), ή παλιά κκελλέ που πιστεύει ότι όντως η γυναίκα είναι κτήμα του άντρα.

Αν κάποιος είναι θρησκευόμενος (η ρομάντικός που μόνο μια φορά αγαπά και τέτοιες μαλακίες) και όντως θέλει μια γυναίκα παρθένα καλά κάμνει να είναι και ο ίδιος παρθένος τζιαι να την παντρευτεί και να είναι κύριος. Αν ο τύπος γαμά τζιαι ρέσσει τζιαι το παίζει θρησκευόμενος τότε είναι υποκριτής που κρίνει με δύο μέτρα και δύο σταθμά, και έτσι άξιος της περιφρόνησής μας. Επειδή ο άντρας δεν μπορεί να αποδείξει την παρθενιά του (ακόμη τζιαι οι σπυρκασμένοι ανοστόπλαστοι φλούφληδες μπορεί να εγαμήσαν τω καιρό εκείνο, ας εν τζιαι πουτάνα) το μόνο που μας μένει είναι ο λόγος τους και κατά πόσο ο βίος τους συμβαδίζει με τα λεγόμενα και τις αρχές τους.

Ο ανασφαλής μιτσιοβίλλης δεν έσιει υπόθεση. Αν δεν γυρεύκει παρθένα θα γυρεύκει κινέζα, ή οτιδήποτε άλλο θα του τονώνει τον εγωισμό. Καλά κάμνουν οι γυναίκες να προσέχουν που έτσι τύπους διότι η ανασφάλειες τους δεν πιστεύω να περιορίζονται στον ερωτικό τομέα μόνο.

Ο παλιομοδίτης σεξιστής σοβινιστής που νομίζει πως η γυναίκα του εν κκοτσιανιασμένη πάνω του είναι ο τύπος που θα φκάλει την ζώνη να δώσει ξύλο, να κάμει σκηνή και γενικά οτιδήποτε που θα κάμει την γυναίκα του μίζερη. Που την μια θα την θέλη την γυναίκα του τίγρη στο κρεβάτι τζιαι που την άλλη θα την θέλει τζιαι παρθένα τζιαι αχάπαρη. Και από αυτούς τους τύπους να προσέχουν οι γυναίκες.

Επειδή πολλοί από εμάς τους άντρες μπορεί να είμαστε σε κάποια από τις τρείς πιο πάνω κατηγορίες, ή ενδιάμεσα, ή σε συνδυασμό, ορίστε ένας εύχρηστος οδηγός για τις Κυπραίες για να ξέρετε τι πέρνετε, βασισμένα στην Φιρφίριο θεωρία ότι οι γεναίτζες εν όπως τα αυτοκίνητα.

Παρθένα - Όπως το αυτοκίνητο της βιτρίνας το ολοτζαίνουρκο, η παρθένα (είδος προς εξαφάνιση σε ηλικίες πέραν των δεκαπέντε) εν μες τα νάυλα ακόμα. Πιάννεις την τζιαι μουσκομυρίζει καθίσματα δερμάτινα και πλαστικό. Καινούριο μοντέλο θέλει λίγο καιρό να την συνηθίσεις και αρκετό πάτημα μέσα στο χάϊ γουέει να την ξεκαρβουνιάσεις τζιαι να στρώσει τα μίλια της. Αν είσαι κι εσύ αρχάριος οδηγός θα πάρει παραπάνω καιρό. Αν είσαι έμπειρος οδηγός μπορείς να την μοτιφάρεις όπως θέλεις τζιαι να σου κάμνει τα χαττήρκα σου. Λόγω της σπανιότητας του είδους απαιτεί προσοχή και συντήρηση. Πρόσεχε το αυτοκίνητο σου τζιαι θα σου αντέξει για πολλά μίλια.

1-2 Εραστές – Συνήθως εν κοπελλούες που κάποιος καρακίοζεις της επερίπεξε, που τους έταξεν αγάπες και δακτυλίδια, ή μιτσιοχαρτωμένες που δεν αντέχαν το ξύλο τζιαι τον έλεγχο. Εν όπως τα αυτοκίνητα με ένα ιδιοκτήτη τζιαι μπορεί ναν νάκκον χταρμένη η πογιά τους ή να λείπει καμιά λαμπούα. Ιδανικό για φοιτητές που αφού είναι και οι ίδιοι σχετικά άπειροι, αλλά ξέρουν πως τουλάχιστον οι κοπέλλα γαμιέται (έστω τζιαι με λλίον κούντημα) θα αρχίσουν να φκάλλουν τα μμάθκια τους. Είναι το Σταρλεττούι τζιαι το Χόντα Σίβικ των γυναικών. Λόγω της καλής του μηχανικής κατάστασης τα κόστα συντήρησης είναι σχετικά ψηλά.

3-7 Εραστές: Αυτοκίνητο που το στήνεις ο ίδιος για κόντρες. Ξέρεις πως τραβά η μηχανή του τζιαι πατάς του τζι αφτέννει. Κάτι όπως τα Σούπρα, τα Ιττέκρα τζιαι τα ΖετΕξ της Ιαπωνίας που γοράζουν στα χωριά γιατί εν ίν τζιαι κκούλ, ξέρεις πως είχαν αρκετούς ιδιοκτήτες αλλά η κατάσταση τους είναι αρκετά καλή και δεν φοβούνται να τους πατήσεις. Αν του δώσεις ιδιαίτερη προσοχή μπορεί να ερωτευτείς το αυτοκίνητο τζιαι να σου μείνει αγκονίν.

7+ Εραστές: Τούτες οι γυναίκες εν τα παλιοραντρόβερ, τα παλιοντιφέντερ ή τα διπλοκάμπινα που γοράζεις για να πηγαίνεις κυνήγι και ψάρεμα στον Ακάμα. Γοράζεις τα για την κακοποίηση και για το όφροουντ (όπως εν μαθημένα δηλαδή) και γιατί είναι φτηνά. Φτηνή η πεζίνα τους και δεν κολώνουν. Τράβα βοηθητικές, ντιφερένσιαλ, δεν καταλάβουν Θεό. Λόγω του ότι εν πολλά τα μίλια τους όμως μεν καρτεράς να σου αντέξουν τζιαι πολλά. Κάμε την δουλειά σου.

Καλό Πάσχα κοπέλια και καλή Ανάσταση.

Η Κύπρος έχει 300.000 γυναίκες λυσσασμένες για σπέρμα αλλά οι Κύπριοι προτιμούν τις πουτάνες. Αυτές αποτελούν τη σεξουαλική προτίμηση του Κύπριου. Δυστυχώς και οι πολιτικές του προτιμήσεις είναι αντίστοιχες.

Τάδε έφη Γιάγκος Μικελλίδης....


Έναν πελλογιατρό να μας γλυτώσει!

(κοπέλια, συγγνώμη για τη σημερινή μαλακία αλλά είμαι υπό την επήρρεια καφεΐνης ένεκα εξετάσεων...)

Πρόσφατα η εφημερίδα “ΠΟΛΙΤΗΣ” ανάφερε ότι η Ζυρίχη, η Γενεύη και το Βανκούβερ είναι οι 3 πόλεις με το πιο ψηλό βιωτικό επίπεδο στον κόσμο. Επειδή τυγχάνει να σπουδάζω στο Βανκούβερ τα τελευταία 4 χρόνια θεωρώ χρηστό και σκόπιμο να κάνω μια σύγκριση με την Κύπρο για να δω αν όντως αυτό ανταποκρίνεται στην αλήθεια.

Να σημειωθεί ότι το Βανκούβερ (μαζί με την ευρύτερη περιοχή) έχει έκταση πολλαπλάσια της Κύπρου και ένα πληθυσμό 2,000,000 κατοίκων. Επιλέγω κατηγορίες που είναι συγκρίσιμες ώστε να μπορείτε να πάρετε κάποια ιδέα. Δεν μπορώ για παράδειγμα να συγκρίνω μουσεία ή άλλους παράγοντες που εξαρτώντε αποκλειστικά από το μέγεθος ή την ιστορία της πόλης.


Δημόσιες Συγκοινωνίες – Προσπαθώντας να πάω από το σημείο Α στο σημείο Β.

Βανκούβερ – Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα www.translink.bc.ca καταχωρώ την διεύθυνσή μου και τον τελικό προορισμό μου. Σε δευτερόλεπτα έχω πρόγραμμα και οδηγίες που είναι η κοντινότερη στάση, πότε περνά το επόμενο λεοφωρείο, πού να αλλάξω λεωφορείο αν χρειάζεται, πόση ώρα θα διαρκέσει το ταξίδι και πόση απόσταση έχω να διανύσω σε μέτρα μέχρι το τελικό σημείο προορισμού μου. Τα λεωφορεία είναι υπερσύγχρονα, με ράμπα για τα αναπηρικά καροτσάκια, “γονατούν” για τους ηλικιωμένους, διαθέτουν θέρμανση και πολλά κινούνται με ηλεκτρισμό ώστε να μην μολύνουν το περιβάλλον. Πολλές φορές στην οροφή υπάρχει τυπωμένη ποίηση για να διαβάζεις μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου. Ένα εισητήριο κοστίζει 2.25 δολάρια καναδέζικα (μια λίρα δική μας και κάτι) και διαρκεί δύο ώρες, δηλαδή μπορείς να πας κάτω πόλη να κάμεις τη δουλειά σου τζιαι να στραφείς πίσω. Στάση υπάρχει κάθε 200-400 μέτρα τζιαι τραβάς ένα κορδονάκι στο παράθυρο για να σταματήσει το λεωφορείο.

Λευκωσία – Καρτεράς μές το αγιάζι να περάσει ο παλιοκαρκαντάς που θα σε μεταφέρει. Ας υποθέσουμε ότι περνά στην ώρα του, οι ανάπηροι καλύτερα να μάθουν να περπατούν, κάνοντας άλμα εις ύψος (αν είσαι γέρος γάμα τα) να ανεβείς κάθεσαι στα παλιοκαθίσματα. Σχισμένα, γδαρμένα, με βίλλους ζωγραφισμένους με μαρκαδόρους στο κάθισμα για την πνευματική σου διαπαιδαγώγηση, προσπαθείς να γύρεις πίσω τζιαι να κουρρώσεις να βράσεις γιατί είναι χειμώνας και θέρμανση γιοκ. Σε κάποια φάση ο λεωφοριατζής βαρκέται τζιαι άφκει τζιαι ένα Σίνιορ να παν κάτω οι σκοτούρες τζιαι τουμανιάζει σε. Θέλεις στάση; Τρώεις μια Χολς να καθαρίσει ο λαιμός σου και μετά φκάλλεις φωνή όπως τον νεοσύλλεκτο “ΣΤΑΣΗΗΗΗ!!!!” Στάση υπάρχει κάθε χιλιόμετρο και γενικά όποτε καυλώσει του οδηγού ή του επιβάτη (άφησμε πας το άλτ ρε κουμπάρε! Τζιαι ας μαλακίζονται οι οδηγοί πίσω).

Αστυνόμευση – Τί γίνεται όταν σε σταματά η αστυνομία για παράδειγμα

Βανκούβερ – Παρκάρει το αυτοκίνητο του ο αστυνομικός που πίσω που το δικό σου λόγω του ότι υπάρχει ενσωματομένη κάμερα στο ταμπλώ που καταγράφει τα πάντα, το πως σε ελέγχει, το πως αντιδράς κτλ. Ο αστυνομικός φέρει πιστόλι και διακριτικά πάντοτε ώστε να κάνει γνωστή την ιδιότητά του και να εμπνέει πειθαρχία και κύρος. Σου μιλάει σταθερά και επιβλητικά χωρίς να είναι αγενής “Sir, you have been speeding 25 km above the limit and you shall be reported. Can I have your driver’s licence and car insurance please?” Αμέσως καταγράφει τα στοιχεία σου στο λάπτοπ που έχει μαζί του ώστε να ενημερώνεται αυτόματα η βάση δεδομένων της τροχαίας και για να μην μπορεί να σβύσει κανένας ανώνυμα την καταγγελία. Αν η παράβαση σου είναι μικρή σου δίνει προειδοποίηση και σε αφήνει να φύγεις. Αν σε ξαναπιάσουν να βουράς τρώεις την τζιαι πάεις αντάρα διότι είδη γνωρίζουν ότι η προειδοποίηση δεν σου έκαμεν τπτ. Ήμουν μάρτυρας σε καυγά στο πανεπιστήμιο και κάποιος τηλεφώνησε αστυνομία. Που την ώρα που έκλεισε το τηλέφωνο σε δύο λεπτά και τριανταεφτά δευτερόλεπτα εκατέβηκεν έναν περιπολικό τζιαι εσύναξεν τους.

Λευκωσία – Πετάσσεται ο αστυνομικός πίσω που τον βραμό τζιαι σιέζεις πάνω σου διότι δεν τον είδες τζιαι χαζίρι να πάεις να καρφωθείς. Κοντεύκει σου και αρχίζει ο διάλογος “Ίνναμπον ρέ κοπελλί, βάλλουμεν απου ρέξει;” “Ποιός εν ο παπάς σου;” “Τί δουλειά κάμνει;” “Γιατί βουράς;” Εξαιρούνται οι ποιό νεαροί αστυνομικοί διότι είναι πιο ευγενής επαγγελματίες αλλά αν είσαι γυναίκα και όμορφη δώστους το τηλέφωνό σου τζιαι κάτι γίνεται. Ο λόγος τους είναι πάντα έναντι στο δικό σου, καμιά κάμερα, κανένας έλεγχος. Αν τύχει τζιαι ππέσεις στα σιέρκα της ΜΜΑΔ άρχισε τζιαι κάμνε τον σταυρό σου… Το πολλίν πολλίν να φκεί η αστυνομία παραπονούμενη στο δικαστήριο τζιαι να πεί ότι είσαι αχάριστος διότι ενώ σου εδώσαν δωρεάν μασάζ σιάτσου εσύ καταγγέλεις ξυλοδαρμό.

Εκπαίδευση – Πανεπιστήμια

Βανκούβερ - Το πανεπιστήμιο Βρεττανικής Κολομβίας www.ubc.ca έχει 35.000 φοιτητές, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα του κόσμου (εν χούμίζουμαι διότι εν πολιτικές επιστήμες που σπουδάζω, και ναι ήμουν σπασματάκι στο σχολείο) με καθηγητές νομπελίστες, πρέσβεις των ηνωμένων εθνών, κλπ κλπ κλπ. Είχα την τιμή να μου παραδώσει μάθημα Lloyd Axworthy (πρώην Υπ.Εξ του Καναδά και ο αρχιτέκτονας της συνθήκης της Οττάβας που κατάργησε ανα τό παγκόσμιο τις νάρκες κατά προσωπικού και υποψήφιος για νόμπελ ειρήνης) καθώς και ο Michael Byers, διεθνούς φήμης δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ένας από τους κατήγορους του Μιλόσεβιτς. Όσοι απο εσάς σπουδάζεται διεθνείς σχέσεις σίγουρα τον γνωρίζετε. Αποφοιτώ αισίως τον Μάϊο και δεν έχω συμπληρώσει μέχρι σήμερα ΟΥΤΕ ΜΙΑ φόρμα. Όλα γίνονται από το ίντερνετ, όπως επίσης και η εγγραφές μαθημάτων με οδηγό για το ποιά και πόσα μόρια υπολείπομαι. Το πανεπιστήμιο διαθέτει το μεγαλύτερο ασύρματο χάϊ σπιντ δίκτυο πανεπιστημίου στον κόσμο. Χωρίς υπερβολή μου έτυχε να κάμνω κακκά μου στις τουαλέτες του πανεπιστημίου και να μιλώ στο ΜΣΝ με τη φίλη μου Κύπρο με το ππόκετ ππισί μου.

Λευκωσία – Το πανεπιστήμιο κύπρου είναι ένα χάλι μαύρο που προσφέρει ελάχιστους κλάδους σπουδών και εξ όσων ακούω από φίλους που σπουδάζουν εκεί. Η ιστοσελίδα του και μόνο θυμίζει δουλειά αγράμματου Αιθίοπα που ανακάλυψε το ίντερνετ όπως ο πρώτος άνθρωπος ανακάλυψε τη φωτιά. Η γραφειοκρατία τσακρά κάμηλο και μην τολμήσεις να θέλεις να αλλάξεις μάθημα γιατί τρέχεις όπως τον Κεντέρη με τους μαύρους πουπίσω του. Οι καθηγητές εξ όσων ακούω πάντοτε διορίζουντε με το μέσο και όσο για έρευνα και άρθρα σε έγκριτα journals του εξωτερικού ούτε λόγος. Το μόνο καλό είναι που σου αναγνωρίζει αμέσως το πτυχίο το ΚΥΣΑΤΣ αν και δεν θα με παραξένευε να ακούσω και το αντίθετο.

Φυσικά θα μου πείτε “Καλάν ρε Φιρφιρή, αφού εν τόσο καλά τζίκάτω Κύπρο τί γυρεύκεις;” Επεθύμισα τη μάμμα μου.

Με βάση το προηγούμενο ππόστ, φανταστήκατε τί θα γίνει αν βάλετε μαζί ένα χωρισμένο αρσενικό από το κάθε είδος; Οι δημοσιογράφοι της Μιραμπέλλας κρυφάκουσαν την εξής συζήτηση σε μπυραρία στη Λευκωσία….

A= Απαρηγόρητος Σ= Σικκιμετζής Ζ=Ζηλιαρόγατος


Α- Ααααα! Έφυεν τζι άφησε με. Αααααα! Κλαψ, κλουψ, λυγμ, οϊμεεεε, τι να την κάμω έτσι ζωή.
Σ-Κανεί τζι επέλλανες μας. Έσιει που την ώρα που εκάτσαμεν κλαίεις όπως την ετοιμόγεννη.
Α- Που καταλάβεις εσύ ρε μαλάκα (σνιφ), εγώ είχα σοβαρό σκοπό. Εθώρουν την τζι άννοιεν η καρκιά μου φύλλα φύλλα. Ααααα, χαττά που έπαθα. Που να με καταλάβεις. Αγάπησα και πόνεσα…
Σ-Κι εγώ επόνεσα μια φορά.
Α-Πότε;
Σ-Που έλυσα το μιαλιόνα μου μες την πόρτα.
Α-Άτε ρε μαλάκα, μεν με περιπαίζεις. Ποτοοο! Πουντο ποτοοοοό!
Σ- Έτσι κλαμούρης που είσαι καλά να σου κάμει. Εμένα θωρείς με να μαραζώνω;
Α- Εσύ είσαι αναίσθητος, εσύ δεν αγάπησες αληθινά (με ύφος Ξανθόπουλου που πάλε έμεινεν ορφανός).
Ζ- (Μέχρι τώρα σκεφτικός). Πάω έξω γιατί εν πιαννεί σήμαν το μόπαϊλ δαμέσα…
Σ- Καθένας με τον πόνο του. Εγώ φίλε μου απαρηγόρητε εφιλοσόφισα τες γεναίτζες. Εν αξίζει να μαραζώνεις για έναν πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη..
Α- (Ανακρεώντιος κραυγή) Ααααααα, που είσαι Έλενα μου, αααααααα…ρε μαλάκα γύρε ακόμα ένα τζιάκκ ντάνιελς. Τι μου την εθύμησες τωρά, ααααα…
Σ- Έλα, πιέ να σου περάσει. Ο Τζιάκκις εν ο καλλύτερος φίλος του αθρώπου. Δε ποτζί στο μπάρ την Ρωσσίδα ίνταλως μας θωρεί. Αλώπος εννάρτει να κάτσει δαμαί…
Α-Έν θελω Ρωσσίδα, θέλω την Έλενα που τα Λύμπια, αααα..
Σ-(Προς την Ρωσσίδα). Χάλοου πέϊπι, μαϊ νέϊμ ις Γιώρκος. Ότσχι χαρασιό;
Α-Μαλάκα, νέψε της να φύει τζιαι έν έχω όρεξη. Γύρμου αλλό’ναν.. (νέφκει της Ρωσσίδας να φύει).
Σ-Ρε πελλέ, πιννείς πολλίν τζιαι εννα σε πειράξει. Γιαβάζ γιαβάζ.
Α-Άισμε να πιω να ξεχάσω. Ελενα μουυυυ.
Ζ- (Μπάινει φουρκαστός μέσα). Σηκωθείτε γρήορα, πκιερώστε να φύουμεν.
Σ-Τί έγινεν πάλε;
Ζ-Έπιαν τηλέφωνο τον Τσιολή τζιαι το Γιαννούιν. Η Άντρη εσχόλασεν η ώρα εννιά, εν δεκάμισι τωρά τζιαι ακόμα να πάει έσσω. Το αυτοκίνητο της λείπει…
Σ-Να δούμεν με πιον τράππιδκιέται…χεχεχεχε.
Ζ-Έννεν αστείο ρε μαλάκα. Πληρώστε να φέυκουμε. Εγώ θα πάω Παπαφιλίππου, εσύ Δισκοθήκες τζιαι ο Απαρηγόρητος ποτζί στο Γιέλλοου, στο Ππικατίλλι.
Α-Ελενα μου, πού είσαι να πάμεν στο Γιέλλοου να φάμε σάπμαριν μάνα μου. Μπουεεεε!Τί μου εθθύμισες τα σάπμαριν τωρά (γύρνει ποτό πάλε).
Σ-Απαρηγόρητε, πείννε τζιαι μούλλωννε.
Ζ-Άτε ρε μαλάκες, άξιππα! Μαλάκα τζιαι αν την κόψω με τζίνον τον καρακιόζην εννα του πιώ το γαίμαν.
Α-Μια φορά έκοψεν η Έλενα το δακτύλιν της τζιαι έτρεσιεν γαίμαν…Έλεναααα
Σ+Ζ-ΣΚΑΖΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ!
Σ-(Προς τον Ζ). Ρε πελλέ, σάννα τζιαι παρακάμνεις το; Εν είσαι λλίον υπερβολικός;
Ζ- Υπερβολικός; Εγώ; Ρε, σχολάνει που η ώρα εννιά, άτε να θέλει έναν κάρτον να πάει σπίτι γιατί έν έσιει κίνηση, εννα μέν θέλει τζιαι τρία κάρτα να σαστεί να πάει να έβρει τον λεγάμενο, (μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του) εννά του λύσω τα μουτσούνια του… (Κτυπά τηλέφωνο τζιαι σηκώνεται τζιαι φέφκει…)
Σ-Άτε ρε Α, πάμε να φύουμεν τζιαι εν κουρτισμένος να δώκει ξύλο ο Ζ…
Α- Καλάν…

Προχωρούν προς την έξοδο, ο Α σταματά τζιαι πιάνει κουβέντα την Ρωσσίδα.

Α- Γιουαρ νέϊμ ις Έλενα; No; Γότ ις γιουρ νέϊμ;
Ρ-Σβέτλανα.
Α- Τζιαστ λάϊκ Έλενα. Έλεναααα
Σ- Κανέι σε ρε που εννα κλάψεις του πούτανου. Άτε ρε πάμε να φύουμεν.
Ζ-Έπειαν με τηλέφωνο ο Σίμος που το Πέρα Πέδι τζιαι είπεν μου ότι είδεν ένα αυτοκίνητο Γκολφ Τζι Ττι που εκάθετουν μια μέσα που έμοιαζεν της Άντρης στα φώτα του Μακντόναλντς. Κάπου θα επαρκάραν άμπα τζιαι δουν πουποτε την Άντρη μες το Στάρλετ. Πάμεν Μπλίνκερς. . .
Σ-Εν πάμεν Άβυσσο ή Μανχάτταν καλλύτερα;
Z-Άτε ρε μαλάκα τωρά, μεν μου μάσιεσαι τζιαι εσύ!
Σ- Πόσον τζιαιρόν έσιει που εχωρίσετε.
Ζ-Ανάμιση χρόνον, γιατί;
Σ-Τίποτε. . .

Όλοι χωρίσαμε σε κάποια φάση, όλοι πληγωθήκαμε, όλοι πληγώσαμε, γενικά όλη εφάμεν τα μούτρα μας και εταΐσαμεν πίττα του άλλου. Άλλα πόσοι γνωρίζουν τις κατηγορίες των χωρισμένων; Ώς κοινωνική προσφορά το Ξενύχτικον “Μιραμπέλλα” σας τις παρουσιάζει…

Ο απαρηγόρητος – Η μουσική του Χρήστου Κυριαζή έχει την τιμητική της. Συνήθως αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει αυτούς που περάσανε μεγάλο έρωτα και μεγάλη φουρτούνα. Χαρακτηριστικό της είναι τα τρία στάδια της απώλειας, δηλαδή η άρνηση, η κατάθλιψη, και η ανάκαμψη. Στην αρχή σαν μηχανισμός αυτοάμυνας ο ανθρώπινος οργανισμός αρνείται κατηγορηματικά να συνδεθεί με την πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο ατυχής νέος/νέα να παρατείνει το μαρτύριο του. “Δεν χωρίσαμε στ’ αλήθεια”, “εννά στραφεί πίσω”, “απλά θέλει τον τζαιρόν του το θέμα” κλπ φράσεις, κάτι όπως τον Χουσέϊν που φωνάζει ακόμα μες τα δικαστήρια ότι εν πρόεδρος του Ιράκ. Σύντομα όμως η πραγματικότητα επιβάλλεται και τότε αρχίζει το κλάμα όπως το τροπάρι της Κασσιανής. Όποιον έυρουν μπροστά τους πελλανίσκουν τον με τα παθήματά τους παντές τζιαι τους άλλους κόφτει τους, τζιαι φύρνουνται τζιαι οδύρουντε για την απώλεια τούς. Ακούν τραγούδια για “μπαρ και μοτέλ”, “φίλε την αγαπάω ακόμα…” και άλλες παρόμοιες μαλακίες οι οποίες ταυτίζονται μαζί τους (ήβραν τρόπο οι τραγουδοποιοί να κόφκουν λίρα). Μετά που θα τους περάσει η γλωσσοδιάρια περνούν μιαν αμίλητη φάση όπως τους κατατονικούς τζιαι παν οι μετοχές της Μάρλμπορο πάνω. Από το κλάμα το πολλίν καλά κάμνετε να φορείται σωσίβια αν τους επισκεφτείται στο σπίτι τους. Μετά αρχίζει η ανάκαμψη αλλά δυστυχώς η επόμενη σχέση επωμίζεται με τις αμαρτίες και της ανασφάλειες της προηγούμενης. Οι γενέτζες μαραζώνουν διότι συνειδητοποιήσαν ότι ο καλός τους έννεν ο άντρας της ζωής τους (κρίμας τα όνειρα για το πως θα βαφτίσουν τα μωρά) ενώ οι άντρες κάμνουν μπάντζι τζαμπ πάνω σε κουγκρί διότι ερωτεύονται πιο σφοδρά και έντονα (προσωπική άποψη!). Τζιαμαί να δείτε ζάβαλλιν και κακό.

Βασικά άμαν ερωτευκούμαστε, στην ουσία αγαπούμε δκυο άτομα. Τζίνον που νομίζουμεν ότι αγαπούμε, τζιαι τζίνον που πραγματικά είμαστε μαζί του. Δηλαδή άλλην μας εδείξαν τζι άλλην μας εμπήξαν. Όπως έγραψε και ο Εξυπερύ, η ωραιότητα του έρωτα είναι η άγνοιά μας ότι μπορεί κάποτε να τελειώσει.

Ο σικκιμετζής – “Στον κώλο της ρεπάνι”, “να πάει να γαμιέται”, “ούτε και γνωρίζω τη κάμνει”, “που θέλεις να….δε κώλο ποτζί!”, “θα ζήσω ελεύθερο πουλί” . Αυτοί οι τύποι ουδέποτε αγαπήσαν κάποιον πλην του εαυτού τους και συνήθως χωρίζουν γιατί εβαρεθήκαν να γαμούν τον ίδιο πούττο, ή γιατί το πράμα πάει να σοβαρέψουν τζιαι δεν θέλουν να είναι τέλεια μαλάκες, ή τους χωρίζουν οι γενέτζες γιατί τους εκαταλάβαν τί καρακιόζηδες είναι. Συνήθως έτσι τύποι γυρέυκουν ροκόλες διότι εν άπειρες τζιαι δεν καταλάβουν που παν να μπλέξουν. Είναι η μοναδική κατηγορία που ανοίγει μπουκάλα για να κεράσει τζιαι να κάμι χάζι. Συνήθως η τραυματίες της υπόθεσης ανήκουν στην κατηγορία “απαρηγόρητοι”. Αν η γυναίκα είναι σικκιμετζίνα πιθανών το επόμενο βράδυ να τραππιδκιέται όπως το κουνέλι με κάποιο που ήβρεν μες το πατάρι του Λε Κκαφέ. Στην ουσία τέτοια άτομα ή πληγωθήκαν παλαιότερα (πίσω από κάθε μαλάκα κρύβεται μια πουτάνα – Φιρφιρής) και το παιζουν άνετοι αλλά στην ουσία πρόκειται για πολλά ανασφαλή άτομα που εν κρίμα. Όταν μεγαλώσουν και καταλάβουν τι κορμιά χαμένα είναι αρχίζει να κατεβαίνει ο νους τους αλλά είναι αργά, προς το παρών διούν του Playstation τζι αφτέννει.

Ο ζηλιαρόγατος – Αν η ΗΠΑ βάζαν ένα ζηλιαρόγατο χωρισμένο για κατάσκοπο ουδέποτε θα είχαν να ανησυχήσουν για τρομοκρατικά κτυπήματα. Η δυνατότητα κατασκοπίας κάμνει τον Τζειμς Μποντ να μοιάει αγγουδερό με πιπίλα. Παρακολουθήσεις με αυτοκίνητα, απειλές ξυλοδαρμού, δραματικές ερμηνείες (τύφλα ναχουν τα Όσκαρ), παρακολουθήσεις τηλεφώνου (πχ με gps tracking για αγγλία χωρίς να το ξέρει ο άλλος. Μεν με ρωτήσετε, εν σας λαλώ, τζιαι όχι δεν το έκαμα για εμενα) και άλλα τέτοια. Κάθε νύχτα στέλνουν τζιαι ένα κολλητό τους σε ένα κλαμπ undercover για να αναφέρει τη γίνεται. Αν ανακαλυφτεί άλλο πρόσωπο τότε γίνεται της Αρμενίας (για την οδό μιλώ όχι για την γενοκτονία).Αυτοί οι τύποι πιάνουν κάθε τρείς και λίγο για να ελέγξουν τον άλλο χωρίς να καταλάβουν οι ίδιοι ότι γίνονται ενοχλητικοί. Επιχειρήματά τους “ευρωπαίος και κεράτας δεν γίνομαι”, “καλύτερα να της τα φορήσω πρώτα πριν να μου τα φορήσει” κλπ. Η ψυχαναγκαστική τους συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα ανασφάλειας που εξωτερικεύεται σαν κτητικότητα. Κατά κανόνα είναι πολλά καλές ψυχές αλλά τραύματα παλιά και άλλες ανασφάλειες τους εξαναγκάζουν να γίνουντε γαδάροι-γαδάρες. Τριχομαλλίσματα, ττοποπουζιάσματα κλπ ευρωπαικές πρακτικές δεν είναι ασυνήθεις. Οι ζηλιαρόγατοι είναι αυτοί που πληγώνουνται περισσότερο από όλους διότι περισσότερο από την καρδιά τους ο χωρισμός κτυπά κατευθείαν στο εγώ τους. Ο εγωισμός τους είναι που τους καταστρέφει. Έτσι πλάσματα οικτίρω τα ειλικρινά διότι το αρφα και το ωμέγα σε μια σχέση υποτίθεται εν η εμπιστοσύνη.

Όλοι είμαστε ενήμεροι για το βίντεο με το ξυλοδαρμό των φοιτητών από την αστυνομία μας. Οι άχρηστοι πολιτικοί μας άρχισαν να φωνάζουν και σκίζουν τα ιμάτιά τους ζητώντας κάθαρση, τιμωρία, και εξυγίανση του σώματος. Άλλοι έκαναν λόγο για νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες στην αστυνομία από τον καιρό που ιδρύθηκε η δημοκρατία και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας. Κάποιοι είπαν και για τακτικές συγκάληψης.

Έγω υποστηρίζω πως καλά να του κάμουν του φοιτητή τζι ακόμα πως εν λλίες που του εδώσαν. Πρίν να τσιππώσετε πάνω μου ακούστε τι έχω να πω. Πάταξων μεν, άκουσων δε!

Τί κοινό έχει μια γυναίκα που την κουπανιά ο άντρας της καθημερινά, μια υπάλληλος που την κακοποιεί σεξουαλικά ο μάστρος της, ένας αρκάτης που τον ξιτιμάζει ο χτίστης, τζιαι οι φοιτητές που τις εφάσιν που την ΜΜΑΔ; Είναι όλοι τους θέματα κακοποίησης γιατί την ανέχονται και δεν αντιδρούν.

Όπως το μωρό δοκιμάζει τα όρια της μάνας του, που αν δεν γυρίσει την παντόφλα το μωρό δεν μαθαίνει, έτσι και η αστυνομία/μεθύστακας σύζηγος/χτίστης/σάτυρος εργοδότης δοκιμάζουν τα όρια αυτών που τους καταπιέζουν.

Οι αντικειμενικές δυσκολίες στο να αντιδράσει κάποιος αντιλαμβάνομαι είναι πολλές. Η σύζυγος φοβάται τις συνέπειες και είναι ψυχολογικά εξαρτημένη, η υπάλληλος δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος, και οι φοιτητές είναι ανήμποροι να υπερασπιστούν με την μαρτυρία τους τους εαυτούς τους. Η ζωή βάζει τροχοπέδι από μόνη της μπροστά στην αλλαγή και δοκιμάζεται συνεχώς.

Οι Γάλλοι φοιτητές (λανθασμένα αν με ρωτάτε γιατί δρουν ενάντια στο συμφέρον τους) βγήκαν στους δρόμους μιλιούνια και ανάγκασαν τον Σιράκ να καθήσει να μιλήσει μαζί τους και ακόμη να αλλάξει τον προτεινόμενο νόμο εργοδότησης. Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου και της Πλατείας Τιεναμέν διαδήλωσαν και πλήρωσαν με τη ζωή τους τα δίκαιά τους. Εμέις τίποτε. Τα καρτερούμε όλα έτοιμα και μπροστά μας, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι οι ελευθερίες μας είναι προτερήματα που αποκτήθηκαν με αίμα και όχι δικαιώματα. Αν κάποτε βγαίναμε στις πλατείες λόγω Μακαρίου, τώρα βγαίνουμε μόνο για την Εθνική Ελλάδος και την Παπαρίζου. Αιδώς Αργείοι! Πού ήταν ο φοιτητόκοσμος μας;

Κάθε φορά που θα τρώει ξύλο ένας φοιτητής είναι σαν να τρώμε εμείς οι ίδιοι ξύλο. Κάθε φορά που θα δίνει ξύλο η αστυνομία θα παρακαλώ να δέρνει μέ όλη της την δύναμη μπας και κατεβεί το μυαλό μας όπου κι αν το έχουμε ώστε να αφήσουμε το φραπέ μας μισοτέλειωτο στο Λε Κκαφέ και να τραβήξουμε όλους αυτούς τους ππεζεβέγκηδες εξουσιομανείς (είται αστυνομικοί είναι, είται εργοδότες, είται οτιδήποτε άλλο) στα δικαστήρια. Ευτυχώς η Κύπρος δεν είναι Ιράκ και υπάρχει ακόμη η ελπίδα.

"Την λευτεριά αν λαχταράς, σε ξένους μην ελπίζεις. Μόνος σου πάρτην, αν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις."

Κύριοι ΜΜΑΔίτες! Δώστε τζι' άλλες τζιαι σώννουμεν ακόμα!

Μήπως η Φωφώ σας είναι κατσουφιασμένη? Μήπως ο Μπλάκκης σας δεν φιρμάρει καλά στο κυνήγι? Μην ανησυχήτε! Τα κτηνά σας δεν θέλουν κτηνίατρο αλλά Ντόγκα, την νέα τρέλα που κατακλύζει την Ιαπωνία σύμφωνα με το πρακτορίο ειδήσεων Ρόϊτερ. Η Ντόγκα (Doga), είναι η τέχνη της γιόγκα για σκύλους και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην έκθεση κατοικιδίων του Τόκυο τον Μάρτη που πέρασε. Με αυτή την αφορμή θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας της εμπειρίες μου σε ότι αφορά το θέμα. Η γιόγκα, η πανάρχαια τέχνη γυμναστικής και αυτοδιαλογισμού (πότε το πόκνιασμα έγινε τέχνη απορώ και εξίσταμαι…μάλλον όταν έγινε επικερδές) βελτιώνει την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων ανά το παγκόσμιο, αλλά για τον Φιρφιρή δεν κάμνει…


Πρώτη φορά γνωρίστηκα με την γιόγκα από περιέργεια αλλά και παρότρυνση της πρώην πριν τρία χρόνια (όπως παρότρυνε ο Χίτλερ τους Εβραίους να μπούν για ντούς). Πήγαμε σε ένα σπίτι όπου 5-6 άτομα, η περισσότεροι τριαντάρηδες, θα διαλογίζονταν ομαδικώς. Αφού μας κέρασαν χυμό κάτσαμε χαμαί. Ο εκπαιδευτής μας είπε να βολευτούμε όπως είμαστε πιο άνετα. Η πρώην, γνωρίζοντας την φυσική μου κλίση για ύπνο, με έβαλε να ταράξω που τον καναπέ για να μεν ποτζοιμηθώ τζιαι μ’έκατσεν κοντά της. Ο εκπαιδευτής άρχισε τζιαι εμίλαν. Κάτι μας είπεν για ένα happy place τζαι μετά να φανταστούμε τον εαυτό μας γαλήνιο πάνω σε ένα βουνό. Αυτό ήταν εύκολο και φαντάστηκα τον εαυτό μου πάνω στην μούττη της Παπούτσας (ναι, υπάρχει έτσι τόπος) που πάω τακτικά γιατί έχουμεν αμπέλιν. Εβαρέθηκα όμως τζιπάνω τζιαι εκατέβηκα να κόψω κανένα κνιζί σταφύλι να φάω γιατί άννοιξεν η όρεξη μου που τον φανταστικό καθαρό αέρα. Όσπου να καταλάβω τί έγινε ο εκπαιδευτής κάτι ελάλεν για να πετούμε τζιαι μαλακίες.
Μετά μας έβαλε να σηκωθούμε τζιαι να αρχίσουμε να χορεύκουμε, με τα μάτια κλειστά παρακαλώ, στην μουσική που μας έβαλε…αραπηέδες, κλασική, κτλ…Εγώ δεν άντεξα τον πειρασμό τζιαι εποσσιέπασα να δώ τι γίνετε. Έθελα να πεθάνω που το γέλιο, γιατί όπως και να το κάμουμε, το να βλέπεις τριαντάρηδες να χορεύκουν όπως τα καθυστερημένα αγγουδερά δεν έσιει λάθος. Κατόπιν έκλεισα κι εγώ τα μμάθκια μου άμπα τζι αννοίξει η πρώην τα δικά της τζιαι δεί με να κάμνω μαλακίες τζιαι πιος με γλυτώνει. Όπως εφάκκουν γυρίλλες διώ τζιαι μιαν του τοίχου τζιαι ήρτα στα ίσια μου. Καλά που δεν έσπασα κανένα βάζο. Είπα πως δεν θα ξανακάμω έτσι μαλακίες αλλά αθέτησα τον όρκο μου.

Πριν δύο εβδομάδες ο συγκάτοικος μου ο Ινδός (που μου ξιουρίζει την κκελλέ με την μηχανή τζι εγώ την δική του) με έφερε στο φιλότιμο μαζί με τον συγκάτοικο τον Εβραίο, που του έταξε φαΐ, να πάμε σε ένα γκρούπ γιόγκα που κάμνει ένας φίλος του. Έδωκεν μας τζιαι φορμούδες ειδικές, τζιαι υπόστρωμα αφρολέξ να καθούμαστε πάνω. Θα είμασταν καμιάν δεκαπενταρκά πλάσματα, οι παραπάνω γενάιτζες, τζιαι ό εκπαιδευτής. Ο εκπαιδευτής μας ήταν ένα πράμα απερίγραπτο. Γενικά οι ομοφυλόφιλοι δεν με ενοχλούν, ούτε οι αδελφές, αλλά οι τέλεια λούγκρες φακκούν μου κέντρο. Τέλοσπάντων λαλώ, χαττήριν του Ινδού που κάμνω.
Εγώ τζι ο Εβραίος εκάτσαμεν πίσω δίπλα δίπλα γιατί είμαστε βαρυλάτες τζιαι δεν εθέλαμεν να μας θωρεί ο εκπαιδευτής, τζιαι μπροστά μου μια γυναίκα τζιαι δίπλα της ο Ινδός. Άρχισε το μάθημα μετά.

Ο Αθκιασερίτο Μαλακοσούρτι (κάπως έτσι εν τα ονόματα ούλλους τούτους που ασχολούνται, τζιας μεν είναι Ινδοί) άρχισε να μας τσαμπουνά για τα happy place πάλαι. Ο Φιρφιρής νοερά εβρέθηκεν Πιτσιλιά νοερά. Όταν άννοιξα τα μάτια μου η γυναίκα μπροστά ήταν στρουμπομένη στα τέσσερα τζιαι εφαίνετουν το στρινγκ της τζιαι το τράϊπαλ τταττού πάνω που τον κώλο της. Απαναΐα μου λαλώ, τζιαι έτσι όπως εν αεράτη η φόρμα αν πω τζιαι καυλώσω θα γίνω ρεζίλι διεθνές. Άρχισα να πιέζω τον εαυτό μου να ξαναβρεθώ στο happy place, αλλά πας την μούττη του βουνού αντί ο ήλιος αιωρείτο ο κώλος της μπροστινής μπροστά μου. Το πνεύμα ήταν πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής. Φυσικά ο Εβραίος που εθώρεν τον κώλο του Ινδού ήταν σε χειρότερη μοίρα αλλά δεν ήταν σε κίνδυνο. Ευτυχώς μας έβαλεν να κάτσουμε μετά τζιαι να φέρουμεν το δεξί πόδι όσο πιο αριστερά γίνεται. Κάτι έκαμε “κρακ” τζιαι επόνησα. Κάτι θα έσπασα ή θα ετράβησα. Άμεσως χαθήκαν τζιαι οι καύλες. Μετά έπρεπε να δεθούμε κόμπο, μετά σταυρόκομπο, μετά να σταθούμε καβάτζι τζιαι μαλακίες. Αφης τον πελά, ο Ινδός κάθε λλίον εγύριζεν πίσω τζιαι έκαμνεν μας τζιαι παρατήρηση πως τα κάμνουμε λάθος.

Μετά εκούρτησα τον Εβραίο τζιαι αρχίσαμε να κόφκουμε παμπακούθκια που το στρώμα τζιαι να του τα σύρνουμε πας τα φκια τζιαι να κάμνουμε χάζι. Σε μια στιγμή κάτι μας είπε τζιαι εκαύλιασά τον τζιαι είπα του να γαμηθεί να ασπρίσει. Ο Εβραίος που δεν ξιτιμάζει γενικά ενθουσιάστηκε με την έκφραση τζιαι έπιασεν τον το νευρικό το γέλιο.
Ξαφνικά που τζιαμέ που δεν το περίμενα πιάνουν με θκυό σιέρκα που τους ώμους τζιαι γυρίζω τζιαι θωρώ τον τικιτάγκα να με βαστά “someone is very tense here” λαλεί μου.
Ξυπνά τζιαι μένα το ομοφοβικό μου τζιαι πετάσσουμε ίσια πάνω. “Ξαπόλα με κύριε” λαλώ του θυμωμένα “μεν μου τζίζεις”. “Relax friend, breath in (kamnei fouuuuuuuu) breath out (fuuuuuu pale)”. “ I am very OK” λαλώ του τζιαι γώ τζι εσηκώθηκα τζιαι έφηα. Έπια τζιαι τον Εβραίο που εχασκογέλαν όπως την μαϊμούνα ακόμα τζιαι επήρα τον μαζί μου.

Φυσικά οι γνώστες της γίογκα έχουν απόλυτο δίκαιο στις διδαχές τους. Απλά εγώ δεν κάμνω για γιόγκα. Με πρώτη ευκαιρία μόλις πάω Κύπρο θα εξασκήσω χαλάρωση και τέντωμα. Το χάππι πλέϊς μου είναι μια τερατσιά με χοντρή σκια στον Αϊ Γιώρκη τ’ Αλαμάνου που πάω ψάρεμα, τζιαι θα απλώσω πουκάτω να διαλογιστό. Όσο για τέντωμα θα ποταβρίζουμε να τσιακκάρω το καλάμι αν ετσίμπησε τζιαι για να πιάσω άλλη Πόκα που την παγωνιέρα τζιαι τσιγάρα. Γίογκα imish!

ΥΓ. Αν δεν σας άρεσε το ππόστ, μεν περιμένετε πολλά. Γράφω άϋπνος υπο την επήρρεια καφεϊνης.