Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Καταλάβει κανείς πως γέρασε όταν δυσκολεύεται με την τεχνολογία και τις τάσεις της εποχής του. Άλλες φορές κάτι μικρές στιγμές καταλάβεις πως μεγάλωσες απότομα.
Ο πατέρας μου για παράδειγμα μεγάλωσε χωρίς κκομπιούτερ, οπόταν τώρα που μπήκε στα χρόνια δεν καταλάβει γρι. Ούτε να προγραμματίσει το βίντεο ξέρει (το φυλάμε για να το πουλήσουμε στο ίμπεϊ για αντίκα) ούτε να βάλει ντιβιντί προς τέρψη της γιαγιάς μου που μπόρει να βλέπει την Αγριόγατα και τις άλλες ισπανόφωνες σειρές σε πλάσμα οθόνη και ντόλμπι σαρράουντ ανενόχλητη.

Ούτε εγώ θα μείνω πάντα νέος (εκτός στο πνεύμα ίσως που είναι και το πιό σημαντικό) αλλά θα περίμενα να έκοφκα πίσω μετά που είκοσι χρόνια, όϊ που τα τωρά...

Παράδειγμα Α- Διασκέδαση:

Πάω Ζού. Έναν τζιαιρόν εκαρτερούσαμεν γραμμήν να μπούμε μέσα τζιαι επιάνναμεν το σιέριν των φιλενάδων μας για να δούν οι πάουνσερ πως είμαστε ζευκάρι τζιαι να μεν μας ταϊσουν πόρτα (και κατόπιν ξαπολήσαμεν μες το ασσανσέρ). Τωρά μπαίνουμεν έτσι τζιαι λαλούν μας τζιαι καλησπέρα. Φκαίνουμεν στον τρίτο και τέταρτο και στεκόμαστε όπως τους λεμούριους τζιαι θωρούμεν γυρό σαν τα ραντάρ μπας και βρούμε κανένα συνομίλικο διότι αποκλείεται να ξέρουμε κανένα που τα πιπίνια που μας περιτρυγιρίζουν. Όταν έβρουμεν τον γνωστό μας αρχίζουν οι φιλοφρονήσεις σαμπώς τζιαι βρεθούμαστεν σε γάμο.

-Φιλούδιν μου τί καμνεις;
-Μια χαρά ρε φιλέ εσύ;
-Καλά φίλε μου. Χρόνια και ζαμάνια.
-Όντως ρε φιλε. Τί καταγίνεσαι;
-Καλά ρε φίλε. Έτω, δουλειά. Εσύ;
-Σπουδές ρε φιλε τζιαι βούριστρα με το διαμέρισμα.
-Έπιασες διαμέρισμα;
-έεε, ήταν καιρός..
-Έβαλες παρκέ ή πλακάκια;
-Μεν αρκέψεις...

Όταν δεν βλέπουν οι συνοδοί μας...

-Ευτυχώς που σε ήβρα ρε φιλε. Είσαι ο μόνος που ξέρω.
-Τζιαι εγώ ρε φίλε...Εσάσαν τζι οι Κυπραίεες..
-Άστα αστεία ρε μαλάκα. Εν μιτσιές όμως...
-Εγεννηθήκαμεν με 10 χρόνια καθυστέρηση.
-Γάμα τα. . .

Εγίναμεν με λλία λόγια οι γερότσουροι που εβλέπαμεν όταν είμασταν 17 και 18. Τούτους που επεριπαίζαμεν πως ήρταν κλάμπ να φκάλουν μιτσιές. Το τρομακτικό είναι να δείς καμιά μιτσιά ξαδελφούλα σου ή ανιψιούδιν σου τζιαι να μεν ξέρεις αν πρέπει να δώσεις αναφορά στους θείους σου την επομένη ή να κεράσεις ποτό.

Παράδειγμα Β - Νέα επαγγέλματα:

Η τεχνολογία και η τάσεις εξελίσσονται. Εγώ όχι. Τον τζιαιρόν μου είσιεν παρπέρηδες, άτε κανένα κομμωτήν γιούνισεξ. Τωρά οι αρσενιτζοί εν στους στυλίστες που πάσειν. Κάμνουν τους όπως τους τσαλαπετεινούς τζιαι κόφκουν τους την κανονικά.

Πάεις να πιείς καφέ τζιαι μαθαίνεις ότι οι καφετζήδες εξαφανιστήκαν όπως τα ντόντο. Ρωτώ έναν που ενόμιζα εν καρσόνι ...

-Φιλούδιν μου ...
-Παρακαλώ...
-Έναν καφέ γαλλικό σε παρακαλώ.
-Μπορείτε να πάτε εκεί που είναι ο μπαρίστα να παραγγείλετε.
-Ίντα πράμα;
-Εκεί που είναι ο μπαρίστα..πίσω που τον πάγκο.
-Ο μπαρίστας εν τζίνος που κάμνει τον καφέ.
-Ναί κύριε...

-----
-Είσαστε ο μπαρίστας;
-Βεβαίως. Τί θα πάρει ο κύριος;
-Έναν καφέ γαλλικό σας παρακαλώ.
- Δεν σερβίρουμε καφέ γαλλικό.
- Γιατί;
- Ε, δεν σερβίρουμε!
- Καλάν. Τί έχετε;
-Καπουτσίνο, φραπουτσίνο, λάττε, λάττε μακκιάτο, φρέντο, εσπρέσσο, εσπρέσσο ντόππιο και ριστρέττο, σοκολάτα, και μοκκατσίνο.
- Τζιαι καφέν γιόκ;
-Ακριβώς.
-Ούτε νέσκαφε;
-Δεν σερβίρουμε κύριε.
-Τί στο 3@$@$%#$% κκαφέ είσαστε που δεν σερβίρει καφέ του κόσμου;
-Δέν είμαστε κκαφέ.
-Α;
-Είμαστε εσπρέσσο μπάρ κύριε.
-Με συγχωρείτε...


Παράδειγμα Γ - Μουσική:

Πάω τις προάλλες σε μπουάτ της Πρωτοπορίας ΗΒ. Παίζουν κατσιμίχες, αλκίνοο, πυξ λάξ, κλπ κλπ κλπ. Ξελαρυγγιάζομαι στο τραγούδι και τα τραγούδια τα ξέρω πόξω τζιαι νεκατωτά.
Η κοπέλλα που κάθετε δίπλα μου ρωτά με

-Μπράβο όρεξη..
-Εν εμέναν που λαλείς; Δεεεεεεν μποοοοοορωωωωωωωωω....
-Ναί. Δεν έσιει τραγούδιν που να το άφησες πίσω..
- Εεεε τί να σας πω. Ο Χειμώνας με πληγώωωωωωνειιιι άαααααααλλοοοοοο πιάαααα
- Πού τα θυμάσαι ούλλα;
- Εεε εν του τζιαιρού μου....

Δκιαβάστε το τούτο δαμαί πρώτα.‚ Εν ένας που του εφταίξαν οι μπλόγκερς οι Κυπραίοι τζιαι φωνάζει τζιαι ωρύεται.
Δαμαί εν τα σκάρτα κυπριακά μπλόγκς. Όπως βλέπετε είμαστεν στην κορυφή των τσιάρτς.


Ακολούθεί η απάντηση μου.
--------------------------

Προς έντιμον κ. Βασίλειον.

Αγαπητέ κύριε,

εύχομαι η επιστολή μου να βρίσκει εσάς και όσους αγαπάτε σε τέλειαν υγείαν. Εαν ερωτάτε δια μας, σας ευχαριστούμεν που μας σκέπτεστε.
Καταρχάς επιτρέψετέ μου να σας ευχαριστήσω δια την δωρεάν διαφήμισην που εκάμετε του μπλόγκ μου, "Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"" χωρίς καμίαν προσυνεννόησην, στο φόρουμ σας. Με την σειράν μου ανταποδίδω. ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ! Τρέξατε όλοι στο www.skorpialogia.com το ποιοτικόν φόρουμ, το φόρουμ που είναι μάννα εξ ουρανού, το φόρουμ που θεραπεύει τον καρκίνο και είναι πλούσιο σε αντιοξειδοτικές ουσίες. Τώρα που εξοφλήθηκεν η υποχρέωση επιτρέψετέ μου να σχολιάσω το άρθρο σας "Κύπριοι bloggers μορφωθείτε" με την σοβαρότητα που, όπως γνωρίζετε, διακρίνει την στήλη μας.

Καταρχάς ο τίτλος σας είναι πέρα για πέρα κατάλληλος. Όντως μας ανακαλύψατε. Είμαστεν αμόρφωτοί. Σας παρακαλούμεν θερμά μεν το πείτε πάρακατω διότι αν μάθει ο κόσμος πως τα δίπλώματα από τα πανεπιστήμια που έχω είναι καθαρά διακοσμητικού χαρακτήρα δεν θα έχω που να πάω να σταθώ. Επίσης, όλα αυτα τα χρόνια που αναλώθηκα στο μαθητικό συνδικαλισμό, στον εθελοντισμό, στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, στους ερυθρούς σταυρούς κλπ κλπ ήταν όλα για το θεαθήναι. Σας παρακαλώ να με παραπέμψετε σε κάποιον φροντιστήριον για να με μορφώσει ακαδημαϊκά και κοινωνικά διότι είναι πασιφανές, μιας και μας γνωρίζετε μέσω των μπλόγκ μας, πως μας χρειάζεται. Ελπίζω να μην είναι ακριβά τα δίδακτρα διότι ο πατέρας μου είναι συνταξιούχος εργάτης και δεν μας βαστά η πούγκα μας. Με συγχωρείτε, η "τσέπη" μας ήθελα να πω.

Αναφέρετε, " Να μιλώ σαν κτίστης σε οικοδομή λέγοντας «άμπουλα» ή «ράουνταπαου» ή «τζιε σιγα ρε πελλέ!» δεν είναι Κυπριακή διάλεκτος." Φαντάζομαι εσείς θα είσαστε το αντίστοιχο του Μπαμπινιώτη. Σας ευχαριστούμεν που μας διαφωτίσατε. Νιώθω όπως τους αποστόλους που είδαν το άγιο φως τωρά. Επέρασεν ποτέ απο το μυαλό σας η ιδέα πως η γλώσσα και η διάλεκτος και το ιδίωμα είναι πράγματα ζωντανά που εξελίσσονται και προσαρμόζονται; Η "τσαέρα" η "πρότσα", ο "καφές" ο "τζισβές" κλπ κλπ είναι όλες γλώσσες ξενόφερτες οι οποίες αφομοιώθηκαν. Γιατί όχι και το ράουνταπάου η άμπουλα, το φόρκλιφ, και οι άλλες λοιπόν; Αν σας έφταίξαν οι οικοδόμοι παλλικάρια μας τί να σας πώ. Φαίνεται πως εσύ δεν επιάσες ποττέ μιστρίν στα σιέρκα σου γιαφτόν τζιαι μάσιεσαι.

Αναφέρετε επίσης "Σχεδόν όλοι έχουν αστεία Κυπριακά ονόματα Τα ονόματα των blog τους είναι αστεία κυπριακά του στυλ «η σηιλλόπελλη», «ο κουρούπεττος» , « ο μαννοκίκκηρος» κλπ. Προσπαθούν ακόμα και από το όνομα να εντυπωσιάσουν και να δώσουν την εντύπωση μιας φάσης «χαβαλέ» που θυμίζει περισσότερο ανόητη Κυπριακή κωμική σειρά."

Εαν δεν γνωρίζετε τί εστί Μιραπέλλα πάει να πεί πως δεν κυκλοφοράτε νύχτα τζιαι είσαστεν πουπίσω που το κομπιούτερ ούλλη μέρα. Αφού τα μπλόγκ που γράφει ο κόσμος εν αστεία τζιαι σατιρικικά, τζιαι παραδέχεστε πως τα ονόματα που χρησιμοποιούν οι μπλόγκερς είναι αστεία τότε το πρόβλημαν σας ποιον ένει; Ίσως να πρέπει να αλλάξω τον τίτλο του μπλογκ σε κάτι που να παραπέμπει σοφιστικέ καφέ της εντός των τοιχών Λευκωσίας, ή κάτι άλλο πιο έξυπνο και πρωτότυπο... ΗΒΡΑ ΤΟ! "ΣΚΟΡΠΙΑ ΛΟΓΙΑ"...Όϊ γαμώτο. Εν κρατημένον τζίνο... ΕΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕΦΙΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΜΕΝ ΜΠΛΟΓΚ ΡΕ ΚΟΥΜΠΑΡΕ! ΕΝ ΤΖΙΑΙ ΖΟΥΜΕΝ ΤΖΙΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕΝ ΠΟΥΠΑΝΩ ΤΟΥ! Είμαστεν χαβαλέδες τζιαι έχουμεν τζιαι το τράφικ να το αποδείξουμεν. Εν σου αρέσκει κάτσε κάμνε σουντόκου.


3. Ασχολούνται όλοι με «καυτά» κοινωνικά θέματα που «πουλούν» Προσπαθώντας να κρατήσουν την παράδοση του blogger , σχολιάζουν ,τάχα καυστικά , και με αποτυχημένες απόπειρες χιούμορ, τα καθημερινά τεκταινόμενα.

Νιώθω άσχημα τώρα Βασίλη. Επλήγωσες με. Τζιαι εγώ που εθκιάβαζα τα άρθρα σου σαμπώς τζι εν ευαγγέλια. Προχτές που τον πολλήν τον προβληματισμό που μου προκάλεσες έφκαινεν καπνός που το έναν το φτίν μου. Γιατί μου το κάνεις αυτό βρε Βασίλη; Κι εγώ που έκανα όνειρα να αλλάξω τον κόσμο μέσα από το μπλόγκ μου..στάχτη όλα τώρα. Πάνε και οι πλατείες που θα έκτιζα, πάνε κι οι επαναστάσεις ενάντια στο κατεστημένο....Εμέναν πάντως εν ανατρεπτικό το μπλόγκ μου. Ξέρεις πόσος κόσμος την έφαεν χαμαί μόλις το εδκιάβασεν;


"Δεν παιδεύονται με δύσκολα θέματα, αλλά ασχολούνται με τα γνωστά κοινωνικά προβλήματα. Όταν έχουμε προεδρικές βρίζουν τους υποψηφίους , την παρούσα κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση." Σε αυτό συμφωνούμε αγαπητέ Βασίλη.

Μπλογκεράδες είσαστε και πολύ μαλάκες που ασχολείστε με "γνωστά κοινωνικά προβλήματα". Θα έπρεπε να ασχολείστε με κάτι που δεν σας αφορά, όπως τα άγνωστα κοινωνικά προβλήματα, η την κβαντομηχανική που έχει βάθος, ή να κάνετε μιαν κριτική ανάλυση της κοινωνικοοικονομικής συγκρουσης του συνόλου του έργου του Ίψεν. Ακούς εκεί τα παλιόπαιδα! Να ασχολούνται με πράματα επίκαιρα που τους ενδιαφέρουν. Ουστ από κει! Κι αλλοίμονο σας αν δεν σας ακούσω την επόμενη φορά να επαινείτε την κυβέρνηση. Ο Κυβερνητικός εκπρόσωπος πόσα να προλάβει μόνος του; (Είδες που σε επάρταρα Βασίλη).

"Εντυπώσεις – Επιχειρήματα 10-0. Παρ’όλη την έντονη και καυστική κριτική, δεν έχουν επιχειρήματα ούτε και λύσεις στα προβλήματα που θίγουν"

Προτείνω να με φκάλετε πρόεδρο τζιαι θα σας βάλω ούλλους ττερπιέν. Ορίστε η πρόταση μου στα προβλήματα του τόπου. Ολοκληρωμένη και με επιχειρημα το "έτσι θέλω γιατί ότι θέλω γράφω, γκέγκε;"

" Έχουν ορκισμένους χρήστες Οι εγγεγραμμένοι χρήστες του , 5-10 το πολύ, είναι φανατικοί υποστηρικτές τους. Είτε είναι φίλοι τους είτε ακόμα και οι ίδιοι με άλλο ψευδώνυμο. Σχολιάζουν πάντα τα άρθρα με διθυράμβους και ταυτίζονται πλήρως με τα όσα λέει ο bloger-Θεός τους."

Παρακαλούνται οι Ταξιαρχίες του Αλ-Φιρφιράλ να τεθούν σε τάση επιφυλακής. 18 του Γεννάρη θα ανατρέψουμεν την κυβέρνησην. Ορκισμένοι μου υποστηρικτές μπροστά μας υπάρχει η νίκη ή ο θάνατος. Αν πεθάνετε στο όνομά μου θα πάτε σε παράδεισο με 40 παρθένες ή 40 μάυρους και σε αντίθεση με τον παράδεισο τον μουσουλμάνων, ο δικός μου διαθέτει και περίπτερο, παγωταρία και Νάντος.

"Templates με φαντασία! Τα templates που χρησιμοποιούν είναι πάντα έτοιμα χωρίς καμία επέμβαση , ούτε και στα χρώματα ή το λογότυπο"

Και σε αυτό έχεις δίκαιο. Δυστυχώς δεν μπορώ να κρίνω για την δική σας τη σελίδα διότι έφα την κάτω που τη καρέκλα μόλις αντίκρυσα τα εντυπωσιακά σας γραφικά και τα φλας ανιμέϊσιον σας. Ο εγκέφαλος μου δεν μπόρεσε να αντέξει τόση ομορφιά και πρωτοτυπία και βραχυκυκλώθηκε. Αυτή τη στιγμή σας γράφω από το σπίτι όπου και βρίσκομαι κατόπιν εντολής του γιατρού. Πάντως ένα από τα τρία μου ρεζολούσιονς για το νέο έτος (Μετά που θα κόψω το τσιγάρο και θα αρχίσω το γυμναστήριο) είναι να μάθω html ώστε να μπόρω να βελτιώσω το παρουσιαστικό του μπλόγκ μου και να μην έχετε παράπονο.



Με εκτίμησην

Φιρφιρής.


ΥΓ. Όσον για την ορθογραφίαν, ξέρω αλλά είμαι ττεμπέλχανάς. Εν σου αρέσκει, έσιει ξύδιν.

Ένα από τα καλά του να είσαι άντρας είναι πως μπόρεις να επισκευάζεις πράματα που δεν μπορούν να σάσουν οι γεναίτζιες τζιαι μετά να φακκάς το στήθος σου όπως τον γορίλλα που περηφάνια. Δυστυχώς εγώ δεν έχω υπόθεση γιατί πάντα, μα πάντα, όποτε σπαζεί κάτι τζιαι είμαι εγώ τζίνος που θα το σάσει είτε (στην καλλύτερη περίπτωση) θα μείνει όπως ήταν ή θα διαλυθεί τέλεια ακριβώς την στιγμή που θα το προσέξει ο άλλος, συνήθως γεναίκα ή μωρό.

Περίπτωση πρώτη:
------------------


Πρίν να μου ταϊσει τα μούτρα μου η πρώην, έσπασεν το ντί βι ντί ντράϊβ του κκομπιούτερ της. "Μεν μαραζώνεις άγγελε μου, μεν κλαίεις πουλλίν μου. Θα σου το σάσω εγώ!". "Έννεν καλλύτερα να πούμεν του πρώην μου που έσιει τζιαι πτυχίον πας τα κκομπιούτερ;" "Ίντα πράμαν; Εγώ τζι αν είμαι τεχνικός πας τα κκομπιούτερ! Άφηστο πάνω μου!!!Τί να τον ενοχλούμεν (τζιαι να τον θωρούμε) τον άθρωπο;"
Έρκεται το λοιπόν το ντράϊβ που το ίμπεϊ (μεν ξοδκιαζούμαστεν τζιόλας, Πίτσιλλοι τυγχάνουμεν είπαμεν). Πάω κορτωτός κορτωτός έσσω της την ώρα που εσχόλασεν. "Σίουρα μπορείς να το σάσεις; Αν ένει κάμνω το εγώ που θα ξυπνήσω." "Πάεννε ππέσε άγγελε μου τζι άφηστο πάνω μου είπαμεν. Έσιεις τον Μπόμπ δε μπίλντερ δαμαί..."
Μετά που δεκαπέντε λεπτά άκαρπων προσπαθειών πάω τζιαι ξυπνώ την γιατί δεν εμπορούσα να ξιβιδώσω την κάσια του κκομπιούτερ. Νευριάζει που την εξύπνησα, τζιαι κάπου τζίζει με το κατσιαβίδι τζιαι η κάσια πετάσσεται. Φαίνεται εν που τα τζιαινούρκα τα μοντέλα...
Η επόμενη ώρα περνά τζιαι εγώ δκιαβάζοντας της οδηγίες στα κινέζικα τζιαι βλέποντας τες εικονούδες βκάλω τζιαι βάλλω συρματούθκια, βιδώνω τζιαι ξιβιδώνω βιδούες. Όταν ετέλειωσα εμείναν μου δκυο τρείς που αππάρεντλι ήταν παραπάνω τζιαι επέταξα τες. Ξυπνά τζιαι η κοκώνα τζιαι έρκεται στο γραφείο.
"Εσάστηκεν;" "Εσάστηκεν" απαντώ τζιαι αν είχα μουστάτζι θα το έκλωννα που το καμάρι. Ξεκινά το μηχάνημαν τζιαι αρχίζει να φκάλλει έρρορ μέσεϊτζ.
Άρχισεν τζιαι άλλασσεν το χρώμαν της. "Μεν μαραζώνεις άγγελε μου. Εν πλάγκ εντ πλέϊ!"
Τα έρρορ μηνύματα αρχίσαν τζιαι επολλινίσκαν. Μπλέ οθόνες, κότσινες οθόνες, τζίτρινες, ούλλα τα χρώματα. Άρκεψεν τζιαι εφώναζεν πως θα διαλυθεί εξ ών συνετέθη. Τσιλλώ κουμπιά αλλά με έκαμνεν με ελάωννεν το πληκτρολόγιο.
"αμαν αμαν αμαν αμαν, γιατί εν δουλεύκει το κομπιούτερ μου Φιρφιρή;" λαλεί μου τζιαι γυρεύκει κάτι βαρετό να μου σύρει.
"Εεεεεε...φαίνεται εν ελαττωματικό το κκομπιούτερ σου.." (τζιαι ππέφτω κάτω πρινηδών. Τζιαι νάσου τα κλάματα, τζιαι νάσου τα δάκρυα. Εγώ να τσιλλώ κουμπιά εν το μεταξύ...
"Θα πιάσω τηλέφωνο τον πρώην να το σάσει..."
"Α;"
"ΦΥΕ...Φ-Υ-Ε να μεν σε θωρώ, εδιάλυσες μου το!"
"Ναι αλλά επιάμεν το μηχάνημα μούχτι. Κάμνω σου το δώρο...."
"ΑΚΟΜΑ ΕΙΣΑΙ ΔΑΜΑΙ;"

Περίπτωση δεύτερη.
----------

Πάω στην ανηψιούδαν μου την Φιρφιρούδα, την αρφή του Ψαροτουφεκκά να μου κάμουν καφέ. Η μητσιά τυρρανιέται με το finding nemo στο ολοκαίνουριο Κέϊμποϊ της.
"Φιρφιρή είμαι στο τελευταίο στάδιο τζιαι δεν μπορώ να το περάσω. Έσιει μιαν εφτομάδα που προσπαθώ τζιαι δεν τα καταφέρνω".
"Μεν μαραζώνεις κούκλα μου. Κάμε του Φιρφιρή σου έναν μέτριο τζιαι θα σου το περάσω εγώ που είμαι ειδικός..."
Ώστε να βάλει το μπρίκκιν πάνω στο γκάζι το παιχνίδι άρχισε τζιαι έφκαλλεν μου μηνύματα "γιες ορ νόου". Επειδή οι οδηγίες εν για αρχάριους επάτησα τα ούλλα γιές τζιαι για κάποιο λόγο μόλις μου έφκαλεν το στάδιο επέρασα το με πολύ μεγάλη ευκολία. Έρκεται τζιαι ο καφές...
"Επέρασες μου το;"
"Καλώ μάνα μου. Εν σου είπα;"
"Γιατί έπαιξες το πρώτο στάδιο;"
"Σλουρπ (δακτυλούιν στον αέρα)..Τί;"
"Εν το πρώτο στάδιο που επέρασες, Όϊ το τελευταίο..."
"Έ, τώρα να πιο τον καφέ μου τζιαι να σου το περάσω..."
"Γιατί δεν βρίσκω το φυλαγμένο μου παιγνίδι;"
"Τί έννοεις; Σλουρπ..."
Ξεκινά να κλαίει όπως την σειρήνα που ξεκινά χαμηλά τζιαι δυναμώνει...
"ιιιιιιιΙΙΙΙΙΙΙΙΙ...έσβησες μου το παιγνίδι μου....ααααααΑΑΑΑΑΑ"
"Εεεεε. εν κατα λάθος"
Τζίνην την ώρα μπαίνει η θεία μου. "Γιατί κλαιει η Φιρφιρούδα"
"Έσβησεν το παιγνίδι της κατά λάθος θεία τζιαι κλαίει θεία...(εδώ γίνουμε ολοκότσινος.."
"Ιιιιιιιιιι, εν ο Φιρφιρής που μου το έσβησε..."
"Σόρρυ μάνα μου"
"Φύε, έν σε αγαπώ....."


Περίπτωση 3.
----------------

Μάχουμε πριν μισή ώρα να τρυπήσω τις σημειώσεις μου τζιαι μαγκώνει το τρυπητήρι τζιαι να μεν μπόρω να φκάλω τες κόλλες.
Ρε τραβώ το, ρε αντινάσσω του την, τίποτε. Ε, μα εννα το έχω το εβλοημένον να μου κάμνει την ζωή δύσκολη; Πισκαλιώ του μιαν πουπάνω άννοιξεν ο κώλος του που κάτω τζιαι εγέμωσεν το καθιστικόν μας κολλούδες στροτζυλούδες όπως τον χαρτοπόλεμο. Εδώ λέω να φύω που το κομπιούτερ μόνος μου πριν να έρτουν οι γεναίτζες έσσω τζιαι να έβρουν το καθιστικό όπως τα καρναβάλια...Τζιαι ποιός με γλυτώννει...

Εσιόνισεν στο Λονδίνο. Μεν περιμένετε σπουδαία πράματα, κάτι παραπάνο από μαλλούππαν μας έκαμεν. Εντούτις ήταν όμορφα για κανένα δκυο ώρες. Μετά εξημαρίσαν οι δρόμοι τζι ελασπώσασιν τζιαι μια κοκέττα μες το ρέϊντζ ρόβερ της εφρόντισεν να μου κάμει το παντελόνι μου designer item. Σαν ήμουν καλά καλούλλικα στο κκαφέ τζι ερούφουν το τσιάϊν μου με πιάννει μια φίλη τηλέφωνο να μου πεί πως εξεπέρασεν τον πρώην της και πως συνεχίζει τη ζωή της. Εκατάληξεν πως δεν θα μαραζώνει και δεν θα αγχώνεται για κανένα. Πως δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία που έφαν τα μούτρα της, σ' όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμεν, τωρά τζιαι να πάει θα είμαι τζιαι εγώ μαλάκας κλπ κλπ κλπ. Ότι λαλούν δηλαδή οι χωρισμένοι για να πιστέψουν πως εξεπεράσαν τους πρώην. Και τους ξεπεράσαν φυσικά μέχρι να τους δούν έξω με άλλη να διασκεδάζουν όπόταν θα νιώσουν ένα σούβλισμα στο στήθος και τον χαρακτηριστικό πόνο στο σαούνι πρίν να πιάσουν τα κλάματα. Είπα της μπράβο, εμιλήσαμεν για άσχετα πράματα (εδέχτηκα τζιαι τες συμβουλές της για το διαμέρισμα) τζιαι εκλείσαμεν.

Κατόπιν έκατσα τζιαι εσκέφτηκα. Γιατί να θέλει σχέση δηλαδή; Τί της προσφέρει. Όπως ήρταν τα πράματα εν καλλύτερα μόνοι μας στο τέλος της ημέρας. Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή. Αρχίζουμεν λοιπόν ομαδικά να αναπτύσσουμεν συμπεριφορές για να αποφεύγουμεν τον πόνο και την θλίψη. Δεν θέλουμε ρίσκα, δεν θέλουμε να ραΐζει πλέον η καρκιά μας, δεν θέλουμεν να πονούμεν, να υποφέρουμεν. Θέλουμεν έναν γυαλλοκλούβιν να μπούμεν μέσα τζιαι να είμαστεν επάπειρον σε κατάστασην ευδαιμονίας. Παντές τζιαι ο πόνος, η απογοήτευση, το μαράζιν, η απόρριψη, η προδοσία, τζιαι ούλλα τα ανθρώπινα κακά δεν είναι μέρος της ζωής μας, παντές τζιαι δεν είναι ακριβώς τούτα τα πράματα που της προσδίδουν νόημαν, ουσία τζιαι σημασία.

Έχουμεν nova τζιαι myvision, πι εμ τάπλουγιου που κάθουνται μες τα πόντετ, πλέϊστέϊσιον, συλλεκτικές άπσολουτ βότκες, περιοδικά που μας παραντζίελλουν πως να γαμούμεν, χαππούθκια με βιταμίνες, σιαμπού με εκχυλίσματα, ντελίβερι και ότι φανταστεί ο νούς μας. The least effort principle. Γιατί να κουραστούμεν τζιαι να δρώσουμεν; Γιατί να κοπιάσουμεν τζιαι να γαιματώσουμεν; Γιατί να ΡΙΣΚΑΡΟΥΜΕΝ να πληγωθούμεν;

Έτσι σιγά σιγά θα ευτελιστούμεν σαν ράτσα και σαν είδος. Οι σχέσεις θα γίνουν καθαρά περιστασιακές και πελατειακές τζιαι μόλις φκαίνει ο ήλιος να βουρούμεν σαν τα βαμπίρ να χωστούμεν στις τρύπες μας άμπα τζιαι ανταλλάξουμεν καμιάν κουβέντα τρυφερή τζιαι συνδεθούμεν. Θα βρεθούμαστεν για καφέδες τα απογεύματα τζιαι θα μιλούμεν για τα σιυλλούθκια μας, τα καναρίνια μας, για τα διαμερίσματα μας τζιαι τα ταξίδκια μας χωρίς να αννοίγουμεν κουβέντα για σχέσεις. Αν τύχει τζιαι συναφέρουμεν κανένα γνωστό που επαντρέφτηκεν τζιαι έκαμεν κοπελλούθκια θα μας εκπλήσσει όπως μας εκπλήσσουν οι γεννήσεις πάντα στην Κίνα.."Μάνα μου ρε" αλλά δεν μας κόφτει. Δεν είναι για μας τούτα τα πράματα, δεν θα μας πιάνουν, δεν θα μας επηρεάζουν. Φτάνει να πληρώνουμεν τες δόσεις τέλος του μήνα.

Τέλος, θα επιστρέφουμεν σπίτι τζιαι αν είμαστεν μόνοι μας δεν θα μας πιάνει το μαράζι πλέον. Δεν θα κλαίμεν την κατάντια μας. Θα έχουμεν συνηθίσει την μοναξιά όπως συνηθίζουμεν τα παπούτσια που μας κόφκουν αλλά δεν κάμνουμεν τίποτε. Θα είμαστε σαν τροπικά ζώα καταδικασμένα στην εξαφάνιση, σαν ένα φαϊ ανάλατο. Θα είμαστεν τζιαι μόνοι μας, τζιαι εντάξει με τον εαυτό μας. Η ανωμαλία θα είναι πλέον μέρος του γενετικού μας κώδικα.

Το είπα και το έκανα. Ή τώρα ή ποτέ. Ητάν ή επί τας. Είμαι 25 χρονών γάρος, τελειωμένος άνεργος επιστήμων τζιαι εβαρέθηκα να μου συγιρίζει η μάνα μου. Όπως το πουλλίν ανοίγει τα φτερά του και πετώντας μακριά πάει και κτίζει τη φωλιά του, έτσι κι εγώ αγόρασα τη δική μου φωλιά 87 τετραγωνικών μέτρων (στεγασμένα α!) και δύο υπνοδωματίων.

Το πρώτο πράμα που συνειδητοποιείς όταν αγοράζεις διαμέρισμα είναι πως το καθιστικό του εν ίσια με το παλιό σου υπνοδωμάτιο. Το δεύτερον είναι πως θα είσαι μόνος σου. Το να είσαι φοιτητής σου χαρίζει σχετική ανεξαρτησία διότι ξέρεις πως τις γιορτές θα πάεις εις την μάμμαν σου που θα σου λαλεί "γιόκκα μου", "το μωρό μου", "ο άγγελος μου", "πούρεκκε μου", "έλα τζιαι έκαμα σου πατατούες καουρμά που σου αρέσκουν". Αν έχεις φιλενάδα το πιό τρυφερό πράμα που θα ακούεις μόλις μπεις της πόρτας είναι "σύναξε τις κλάτσες σου", "επαράγγειλα φαΐ", "είμαι με την περίοδο μου, ούτε να το διανοηθείς", και "γιατί άρκησες;" το τελευταίο χωρίς την μητρική τρυφεράδα. Σημαντικό λοιπόν είναι το διαμέρισμά σας να είναι αρκετά κοντά στο πατρικό σας ώστε να είσαστε πάντα κοντά στην μητρική αγγαλιά και στο βυζίν της μάμμας σας, τζιαι η φιλενάδα σας επειδή δεν υπήρξεν ποττέ "γιόκκας" δεν μπορεί να σας καταλάβει (όπως δεν καταλαμβαίνει τι εστί θητεία"), αλλά αρκετά μακριά ώστε να μεν έρκεται η μάνα σας περπατητή τζιαι να κάμνει εφόδους για να δει αν είσαι συγυρισμένος, καθαρός ..άσε που μπορεί να σκοντάψει και σε τίποτε τζιαι να ανακαλύψει πως ο γιός της δεν είναι παρθένος.

Το δεύτερον πράμα που συνειδητοποιείς όταν αγοράσεις διαμέρισμα είναι πως όσοι δεν έχουν δικό τους είναι ειδικοί σε κατασκευές οικοδομών και στη διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Δεν ξέρουν απολύτως τίποτε για το θέμα που μιλούν, όμως ξέρουν κάποιο που ξέρει.

Μια μερίδα ορκίζεται στα πλακάκια, ενώ άλλη μερίδα πάνω στα παρκέ τα λάμινεϊτετ. "Έβαλεν ο γαμπρός μου παρκέ, τραβά τα μαλλιά του ακόμα, πλακάκια θα βάλεις". "Μια συννύφισσα της μάνας μου έβαλεν πλακάκια τζιαι τωρά εν μπορεί να περπατά ξυπόλητη, παρκέ θα βάλεις". "Θέρμανση άμπα τζιαι γελαστείς να βάλεις σώματα. Του πατώματος θα βάλεις". Κουζίνες ιταλικές, μίξερ των 600 λιρών, πλακάκια μπάνιου ψυχεδελικά. Ούλλοι, ως τζι η στετέ μου, εν ειδικοί. "Έπιπλα θα πιάσεις που τον Ξιναρή" λαλεί μου μια θεία μουμ "έσιει τόσα χρόνα δεν επάθαν τίποτε, κτύπα ξύλο". Άρα σε περίπτωση που θέλω να χοροπηδώ πάνω στα έπιπλα ξέρω που θα πάω. Πιστεύω πως δεν είναι τυχαίο που ούλλοι ξέρουν τις πιό ακριβές μάρκες να μου πλασάρουν, κι ας είναι οι ίδιοι ακτήμονες. Με ξένον κώλο όποιος θέλει κλάννει.

Το τρίτο που συνειδητοποιείς είναι πως το διαμέρισμα σου δεν θα είναι το άσυλο σου από την καθημερινότητα αλλά κέντρο νεότητος και κέντρο διερχομένων. Οι φίλες κάμνουν κωλότουμπες ότι θα έρκουνται να θωρούν ντί βι ντί τζιαι να κουτσομπολεύουμε με ώρες πίνωντας εσπρέσους και καπουτσίνους από την πανάκριβη μηχανή που θα επιβάλλεται να αγοράσω. Οι δε φίλοι θα έρχονται όποτε έσιει μάππαν να θωρούμεν τζιαι να παίζουμεν πλαέϊστάϊσιον γιατί έτσι τους αρέσκει. Το δεύτερο υπνοδωμάτιο για τις φίλες είναι το υπνοδωμάτιο του μωρού. "Άτε τζιαι θα παίζει το Φιρφιρούδι δαμέσα. Να κάμεις κρεμούι χρώμα τους τοίχους..." Οι παρέες υποστηρίζουν πως πρέπει να γίνει δεύτερο υπνοδωμάτιο τζιαι να φέρνω τζιμέσα τις γεναίτζες (όταν δεν έρχονται οι ίδιοι να γαμήσουν, εννοείται).

Το τέταρτο που μαθαίνεις είναι πως κάθε Κύπριος (επαναλαμβάνω, που δεν έχει σπίτι ή διαμέρισμα δικό του) κρύβει μέσα του κι ένα αρχιτέκτονα. "Εν μιτσιά η βεράντα σου", "Το υπνοδωμάτιο θωρεί που την λάθος πάντα", "Εννά πυρώννεις το καλοτζαίρι", "δαμαί τούτον ίνταλως εν έτσι", "εν ακριβά πολλά που το εγόρασες", "Δαμέ εν θα χωρεί το ψυγείον". Ούλλοι ήβραν τζιαι μιαν αβανιά του Πριγκιπάτου του Φιρφιρή ( το όνομα του διαμερίσματος, οι εξυπνάδες να αποτυπωθούν σε άλλον μπλογκ), που ώρες ώρες βλέποντας τα σχέδια απορώ αν είναι διαμέρισμα που κοιτάζω ή την παράγκα του Καραγκιόζη. Ειδήμονες Κυπραίοι γμτ...Καλύτερα να πάρω την στετέ μου να το καπνίσει..ξέρει τζίνη.

Επειδή βαρκούμαι να γράψω πποστ σήμερα είπα να κάμω άπλοουτ Χριστουγεννιατικους πειραματισμούς μου με πορτραίτα. Το μοντέλο είναι ο ξάδελφος μου. Περιμένω σχόλια σας.

Ο Ιούλιος Καίσαρας υιοθέτησε τον Βρούτο, ο Νέρωνας άναψε κάρβουνα να κάμει σουβλάκια, οι Έλληνες αξιωματικοί το '22 δήλωσαν "η Άγκυρα εν δαμαί πάρακατω", ο Κλίντον έκλεισεν τα μάτια του πριν να σημαδκιάσει. Γενικά η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη με λάθη που άλλαξαν τον ρού της. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με το τραγικό, καταστροφικό, εφιαλτικό σφάλμα μου που έπραξα το καλοκαίρι. Σφάλμα που οι συνέπειες του με κυνηγούν ακόμη...σφάλμα που μπορεί να καταστρέψει την οικονομία της Κύπρου μας....Ναί! Κυρίες και κύριοι αναγνώστες..ντρέπομαι αλλά το έκανα. Άνοιξα λογαριασμό online stock trading του πατέρα μου.. Ότι και να μου πείτε αξίζει μου.

Αρχικά ο παπά Φιρφιρής έμπαινε τζιαι έβλεπε τες μετοχές μας, κανένα σεντ πάνω, δκυο τρία σεντ κάτω κλπ..Άκακα πράματα, τιμές πραγματικού χρόνου. Μετά ανακάλυψε την επιλογή Αγορά/Πώληση. Όταν αναχώρησα τον Σεπτέμβρη για Αγγλία, αναλόγως ήταν φρόνιμος. Μόλις έφτασα άρχισα να δέχομαι τηλεφωνήματα ανά δύο μέρες. Το Κυπριώτικο σκέτς που ακολουθεί courtesy της οικογένιας Φιρφιρή. Οι διαλόγοι είναι πραγματικοί με δόση λαφαζανιάς.

ΠΦ= Παπά Φιρφιρής. ΜΦ=Μαμά Φιρφιρή, ΣΤ=Στετέ, Φ= Φιρφιρής.


Φ-Ναί, αλόου.
ΠΦ- Έλα ρέ, ακούεις με;
Φ-Έλα παπά. Τί καμνεις;
ΠΦ- Εγόρασα 50 μετοχές Λαική.
Φ-Μπράβο παπά.
ΠΦ-Μόνος μου!
Φ-Συγχαρητήρια.
ΠΦ-Χωρίς να μου δείξει η μάνα σου.
Φ-Είμαι έκθαμβος.
ΠΦ-Ξαναπέμου ίνταλως στέλνουν ήμεϊλ...


------------------------------
Φ-Ζζζζ..χρρρρ...ναί ποιός ένει;
ΠΦ- ΕΛΑ ΡΕ ΕΤΖΙΜΑΣΟΥΝ;
Φ- Ποίος είσαι;
ΠΦ- Τζίνος που σ'έκαμεν.
Φ- Ακούεσαι όπως τον Αττίλα με τους Ούννους πουπίσω του.
ΠΦ-Ήρταμεν με τον θκειόν σου τον Γ. να λουβήσουμεν τες ελιές. Πιάννω σε που το μόπαϊλ του.
Φ-Είσαι παλλικάριν.
ΠΦ- Η Λαική που εγόρασα επήεν πάνω 4 σέντ!!!!! ΡΕ Γ. ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΕΥΛΟΗΜΕΝΟΝ ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑΝ ΤΖΙΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕΝ ΤΙΠΟΤΕ! (πίσω προς εμένα τώρα). Εγοράσαμεν μηχάνημαν που λουβά ελιές.
Φ- Που τα κέρδη των μετοχών σου; χεχεχε..
ΠΦ- Τωρά τζιαι να πάει θα τρώεις τα φασόλια αλάδκιαστα...
Φ-Πόσον κκιάριν εφκάλες παπά;
ΠΦ- (Με καμάριν) 5.32!!!! Λίρες...
Φ- Οσπολλάτε αρκοντύναμεν.
ΠΦ- Σιγά σιγά...
Φ-Τούτον το τηλεφώνημαν θα εκόστησεν παραπάνω.
ΠΦ- Άτε, μιλούμεν..(προς τον θείο) Πόθθεν κλείει το μόπαιλ;


----------------------------------

Φ- Ναί παρακαλώ.
ΠΦ- Σήμερα έγινε πρόταση εξαγοράς από την Μάρφιν...μπλά μπλά μπλά, μουμπλέ μουμπλέ μουμπλέ. Ο Βγενόπουλος...(ακολουθεί οικονομικό άρθρο των Φαϊνάνσιαλ Ττάϊμς)
Φ-Πού τα έμαθες τούτα ούλλα...;
ΠΦ- Κάτι ξέρουμεν τζιαι εμείς...
Φ- Μπράβο σου πάντως. Εν σε είχα για έτσι δυνατόν ερευνητή.
ΠΦ- Τούτον το κούκολ εν σπουδαία εφεύρεση.
Φ-Έμαθες τζιαι το κούκολ κύριε ΠΦ; Μάσιαλλα σου. Πε μου να δούμεν για την εξαγορά...
ΠΦ-Εν τζιαι καταλάβω γιέ μου. Έπιασα σε να μου εξηγήσεις...

--------------------------------=

ΜΦ-Καλημέρα γιέ μου.
Φ-Καλημέρα μάμμα...
ΜΦ-Πάει καλά το σχολείο;
Φ-Ναί μάμμα.
ΜΦ-Κλάτσες χοντρές φορείς;
Φ-ΑΤΕ ΠΑΛΕ ΜΕ ΤΕΣ ΚΛΑΤΣΕΣ!!!ΟΪ ΕΙΜΑΙ ΞΥΠΟΛΗΤΟΣ!
ΜΦ- Έιδα που το ίντερνετ ότι έππεσεν η θερμοκρασία Λονδίνον.
Φ-Άλλη με το ίντερνετ! Ρε πελάν που έβαλα πας την κκελλέ μου. ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΕΞΠΛΟΡΕΡ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!
ΜΦ-Μεν μου υψώνεις την φωνή σου...
Φ-(πολύ μικρά γράμματα) όποιος καταφέρει να ανοίξει το εχπλόρερ πρεπει να με πιάνει τηλέφωνο...
ΜΦ-στέλει σου η γιαγιά σου χαιρετίσματα.
Φ-Ευχαριστώ. Ο παπάς τί καμνει;
ΜΦ- Έννεν καλά...
Φ- Η πίεση του πάλε;
ΜΦ- Έππεσεν η Τράπεζα Κύπρου τζιαι τα Χρεόγραφα της Ελληνικής.
Φ- Πόσα έχασεν;
ΜΦ - Κανέναν σαραντάλιρο..
Φ- Τον φτωχό τον Πίτσιλλο...

Γεια σας κοπέλια, καλόν νέον έτος. Ότι ποθείτε να το πάθετε.

Επόμενο ποστ από βδομάδας. Προς το παρών λίγες φωτογραφίες της μικρής μου ξαδελφούλας που τράβηξα μέσα στις γιορτές στο λίνκ δεξιά.