Ξενύχτικον "Μιραμπέλλα"

Οι Κύπριοι φοιτητές της Αγγλίας αξίζουν μιαν ανθρωπολογική-ζωολογική μελέτη που μόνοι τους. Πραγματικά, δεν νομίζω πουθενά αλλού στον κόσμο οι Κυπραίοι φοιτητές να αντιδρούν τζιαι να συμπεριφέρουνται όπως τους Κυπραίους δακάτω. Οι πρόσφατες εκλογές της ΕΦΕΚ το προηγούμενο Σάββατο στο Γιου Σι Ελ ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για να παρατηρήσει κάποιος τον Κύπριο φοιτητή (Τρωειλίρης ο Κυπριακός) στο φυσικό του περιβάλλον.

Τα αντρικά δείγματα είναι και τα ποιό ενδιαφέροντα καθώς παρουσιάζουν την μεγαλύτερη βιοπικοιλότητα και διαφορετικότητα. Όπως τα λιοντάρια της Αφρικής έτσι και οι νεαροί Κυπραίοι κάνουν χρήση της χαίτης τους για να δείξουν το στάτους, την ηλικία και την θέση τους.

Οι πρωτοετείς διαθέτουν την πιό πλούσια κόμμωση διότι έχουν το παραπάνω μαλλί και τα κκόμπλεξ που τον στρατό οπόταν και μεγαλώνουν το μαλλίν για το γαμώτο και επειδή μπόρουν. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους το κάμνουν σπόντες αλα Σογκόκου ή το αφήνουν να ππέσει (τακτική που ακολουθούν τα χαμηλά σε ύψος είδη και όσοι κκελιάζουν πρόωρα). Το λεξιλόγιο τους είναι περιορισμένο και επικοινωνούν με κραυγές που ακούγονται ως 'Σειρά, σειρούμπα, ΡΕ σειρά, σειρά μου' και άλλες παραλλαγές. Τα ρούχα τους είναι συνήθως τζίν σκισμένα. Εύκολο να τους εντοπίσεις από το ντουμάνι των τσιγάρων τους.

Οι δευτεροετείς-τριτοετείς είναι οι πιό κκιλιντζιρέ παραλλαγές του είδους και οι πιό ατιμέλητοι είτε γιατί έχουν φιλενάδα τζιαι νιώθουν τον γάρο τους δημμένο είτε γιατί δεν θέλουν φιλενάδα. Το βλέμμα τους είναι απλανές ένεκα του χόρτου, του ύπνου και του ονλάϊν πόκερ τουρνουά της προηγούμενης. Μερικά είδη είναι πιο ψαγμένα αλλά αποτελού σπάνιες εξαιρέσεις. Διαθέτουν ποιο πλούσιο λεξιλόγιο από τους πρωτοετέις και αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο με τις λέξεις "φίλε μου, αδέρφιν μου, ρε σύγγενη, καθηγητής, καραγκιόζης, άθρωπε, που σε ρε,' και άλλα παρόμοια. Οι μαστεράδες διαφέρουν από τους προηγούμενους στο ότι εν πιο φαλακροί και βραδυκίνητοι. Γενικά ως σύνολο εν άλουτοι.


Οι Κυπραίες τωρά είναι οι ποιό επιθετικές του είδους. Ανάπτυξαν μηχανισμούς αυτοάμυνας για να φοβίζουν τα επίδοξα θυληκά άλλου είδους. Η ποιό γνωστή τεχνική είναι η "βάλλω πολλίν άρωμα". Πλάσμα θυληκό δεν τους κοντέφκει αλλά μπορούς να τις εντοπίσουν τα αρσενικά του είδους που έναν μίλιν απόσταση (όπως και οι νυχτοπεταλούδες δηλαδή). Τα εκτος Λονδίνου θυληκά ξεχωρίζουν από τα Λονδρέζικα διότι όπου πάσειν τραβούν τζιαι μιαν βαλίτσα 45 κιλά πάνω στα τροχούδκια, σημάδιν πως σκοπεύουν να περάσουν το σαββατοκυρίακο στην Αγγλική πρωτεύουσα. Η δύο κυριες παραλλαγές είναι οι Βαμμένες (συνήθως ξανθό τζιαι κότσινο που φαίνεται αφύσικο) και οι άβαφτες (που αφήνουν το μαλί στο χρώμα του το φυσικό αλλά ένεκα κόμπλεξ ή κακού γόυστου επιμένουν να το ισιώνουν με αποτέλεσμα να μεν ξεχωρίζει ιδιαίτερα η μια που την άλλη. Το ντύσιμο είναι της μόδας και βαζουν τα φώτα στις υπόλοιπες ράτσες, η αλήθεια να λέγεται. Δυστυχώς φορούν όλες τα ίδια επομένως τα αρσενικά τις αναγνωρίζουν από το μαλλί ή το ύψος (λίγο δύσκολο από την φάτσα ένεκα του μέϊκ απ). Όσες δεν φορούν τα ίδια είναι απομονωμένες διότι το πιό πιθανών να φορόύν κάτι πολλά εκκεντρικό. Όσες συνοδεύονται από αρσενικό του είδους κρατούν τον παντές τζιαι εννά πετάσει να φύει, αλλά και για προειδοποίηση προς τα υπόλοιπα θυληκά. Δυστυχως η στήλη δεν κατόρθωσε να αποκωδικοποιήσει την ομιλία τους καθότι ακούγεται μόνο ένα "ψουψουψουψουψου" στα πηγαδάκια που κατασκοπέψαμε.